Was het druk op de weg?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
winter
Herinneringen aan Harada Tangen roshi – koud is ook warm
In die koude maanden deed ik zoveel mogelijk volle zen-buigingen, diep op mijn knieën, met het voorhoofd tegen de tatami. Dat hield me lekker warm en gaf tegelijk een moment van devotie. Een paar keer per dag, liefst 108 keer, op mijn futon of in de hondo. Want het grootste deel van de dag zaten we veel stil.
Openbloeien, lente in de winter!
Overal heb ik hem bij mij. Een monnikstas met daarin genomen geloften, regels, dag/na/dag geloften, kleurige zen Peacemakers rakusu, en het onzichtbare rugzakje openheid naar mijn medemens en engagementen.
Leven in Thailand – milieuramp
Het is winter. De temperaturen dalen ‘s nachts tot 10 graden hier in Nong Noi en dat is best koud in een huis zonder kachel dat niet echt helemaal dicht kan, zeker als je na 3 jaar Thailand 30 graden als een aangename temperatuur om bij te werken bent gaan beschouwen.
Het jaar 2019 – dag 225 – bijbeldorst
Hoog op die gele wagen rijd ik door berg en dal.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeken – Licht
Het effect van licht op je gezondheid en geluk.
Overgang
…
Het jaar 2017 – de tweehonderdendrieennegentigste dag – bizar
Ik heb bizarre vrienden. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.
Make the best of it and keep smiling
De mens beschikt over de vrijheid om zelf het ritme van zijn voortbestaan te bepalen en pas iets los te laten als hij het wil. Dat schept spanningen, want de omgeving verandert voortdurend in een steeds sneller tempo.
