Ik heb altijd beweerd dat het verschijnsel bèta endorfine een prettige bijkomstigheid van meditatie is, en een valkuil. Geluk is niet eeuwigdurend, zo als duisternis de voorwaarde voor licht is, zo is ongeluk de voorwaarde voor geluk. Eeuwig geluk nastreven is een waanidee, tenminste als je geluk ziet als afwezigheid van ongeluk. Als je gelukkig met je ongeluk bent…
valkuil
Schaamte en vrees als helpers op je pad
We gebruiken wel uitdrukkingen zoals ‘schaamteloosheid’ of ‘je moest je schamen’, maar het heeft veel minder impact dan gevoelens van schuld. Schuld heeft een veel zwaardere lading. Ons hele juridische systeem is erop gebaseerd, met bijbehorende strafmaten. Het kan zich ook sterk manifesteren in kleine dingen, zoals het achter elkaar opeten van een pak koekjes. Dat kan weer leiden tot een negatief zelfbeeld, en strafmaatregelen zoals streng ‘lijnen’.
Edel – Gewoon blijven zitten
De grote valkuil is to do-lijstjes in de meditatie invoeren. Het begint heel onschuldig. We hopen een moment rust te vinden in de drukte van ons bestaan. We hopen wat helderheid te vinden in ons hoofd. En inderdaad soms vinden we rust en helderheid. En dan denken we: dit is het. En dan komt er een moment dat het niet meer lukt. Terwijl er niets te lukken valt. Als er onrust komt kunnen we ook dan blijven zitten en bij die onrust aanwezig blijven? Dat is het hele punt.
De drie mythen: de boeddhistische toren van Babel
Hoewel de dharma tolerantie en harmonie predikt, is dat helaas niet altijd van toepassing op het gedrag tussen volgelingen van de verschillende scholen onderling.
Spiritueel materialisme
‘We hebben een antiekwinkel ingericht en iedereen vindt het prachtig, denken we. Maar eigenlijk is het niet veel meer dan een verzameling rotzooi.’
