Onderstaande poging tot een prozagedicht vat de tijd samen dat ik aan zenmeditatie deed, en wat ik ervan leerde. Ik mediteerde een jaar lang in een groep en ging daarna thuis verder. Zo fanatiek, dat ik er rand-psychotische verschijnselen van kreeg.
oordelen
Jasper – ’t Is maar wat je te horen krijgt’
Hier komt een ander punt van beoordeling naar voren. In de discussie in Nederland kiezen de rechtse politici, met name van VVD, BBB en de minister-president simpelweg voor het modelletje ‘van Israël is oké en lijdt en dus wij tonen onze solidariteit daarmee.’ En de demonstranten die Palestina steunen worden als simpele pubers en als antisemieten weggezet.
De kunst van het oordelen
Zonder fijngevoeligheid, zijn we ziende blind en horende doof. En denken we dat ons oordeel oprecht en juist is. Juist een twijfel kan verdieping geven: oordelen als kunst.
De oplossing van de verwarring die er bestaat rond het begrip: ‘oordelen’
Een wijze rechter stuurt iemand naar de gevangenis, omdat dat hij van oordeel is, dat dat voor iedereen, inclusief de beschuldigde, het beste is. De beschuldigde wordt daarbij niet noodzakelijkerwijs als mens veroordeeld. We kunnen in alle liefde bepaalde handelingen van iemand (of van onszelf) als negatief of schadelijk beoordelen, zonder de mens als zodanig (of onszelf) te veroordelen! Veroordelingen kunnen we inderdaad het beste proberen te vermijden. Oordelen echter, is een natuurlijke functie van ons intellect en van onze intelligentie! Het oordelen als zodanig is niet weg te denken uit het alledaagse leven. Elke stap die we zetten vraagt om een oordeel of beoordeling.
Boeddha in de bajes – Vrij zijn waar je ook bent (slot)
Drie weken geleden overleed Jan Veenendaal, vaste columnist en schrijver voor het BD. Hij bezocht jarenlang als vrijwilliger (langgestrafte) gedetineerden in gevangenissen en justitiële inrichtingen. Als boeddhist kwam hij van zijn kussen af. De komende tijd herplaatsen we zijn teksten over zijn gesprekken en inzet voor gedetineerden.
Over de Lotus-soetra (40): Materialisme
Zelf meen ik dat wanneer ik zelf de boeddhanatuur heb, anderen die ook bezitten. Zowel de heel ‘goede’ als notoir ‘slechte’ mensen en alle mensen daartussen hebben dus ook de boeddhanatuur. Dat kan gewoon niet anders.
Dick – Democratie
We leven in een oordelende samenleving. Dat moet vaak ook wel, want anders kunnen we in dit dualistische ondermaanse niet functioneren. Maar we moeten ook iets anders zien en toelaten: en dat is dat liefde en compassie onze belangrijkste drijfveren zijn.
Mag het iets minder?
Het westers boeddhisme is een bravoure-religie geworden. Het moet altijd meer, sterker, intenser. Mag ik een lans breken voor het gewone?
Houd gewoon op met …(3)
Door nergens over te oordelen en door je geen mening te vormen over van alles en nog wat, schep je ruimte in je hoofd en je hart. Laat alles maar zijn wat het is.
Dick – aandacht is toelaten
Goed beschouwd gaat aandacht minder over doen dan over laten. Als we open en aandachtig zijn, dan is onze geest als een schotelantenne.
‘Sayadaw U Tejaniya – Mediteren is niet iets proberen te ervaren waarover je gehoord of gelezen hebt’
Iemand vroeg aan Sayadaw: ‘’waarom leert u ons geen metta of liefde- en mededogenmeditatie zoals in andere kloosters?’’ Zijn antwoord was: ‘’Ik heb 10 jaar metta meditatie gedaan, maar veel liefdevoller werd ik er niet van’’.
De oplossing van de verwarring die er bestaat rond het begrip: ‘oordelen’
‘Een wijze rechter stuurt iemand naar de gevangenis, omdat dat hij van oordeel is, dat dat voor iedereen, inclusief de beschuldigde, het beste is. De beschuldigde wordt daarbij niet noodzakelijkerwijs als mens veroordeeld.’
Mindfulness is niet: ‘niet oordelen’
Laat ons duidelijk zijn: niet alles is oké. Mindfulness wil niet zeggen dat je alles aanvaardt of goed vindt.
Drie maal scheepsrecht
Mijn boeddhistische thema in deze column gaat over oordelen als: Dit is boeddhistisch en dàt is on-boeddhistisch.
Kleurdoos te koop. Enkel zwart en grijs ontbreken…
Wie heeft alle mooie kleurtjes gepikt, en de glans, de straaltjes?
Mag het iets minder?
Het westers boeddhisme is een bravoure-religie geworden. Het moet altijd meer, sterker, intenser. Mag ik een lans breken voor het gewone?
Ferdie Westen beoefent de kunst van het niet weten
En wie wil weten hoe dat er uitziet spoede zich naar de protestantse kerk in Groesbeek.
