Ik vroeg ooit aan Jon Kabat-Zinn ’Waarom heb je het mindfulness based genoemd en niet compassion based?’ Het was een retorische vraag. We wisten allebei het antwoord. ‘Mindfulness’ was voor hem een ‘umbrella term’ om te verwijzen naar de boeddhistische achtergrond van zijn stressreductie-programma en een woord als ‘compassion’ zou in een ziekenhuis niet gewerkt hebben. De medische wereld is, toch aan de oppervlakte, heel rationeel. Wat mij zo trof in zijn boek ‘Full Catastrophe Living’, was dat hij erin slaagde de taal van de medische psychologie te spreken zonder daarbij ook maar enige afbreuk te doen aan de diepte van zen en de Dharma.
MBSR
Edel – Wat helpt
Je hebt een andere cultuur nodig om je bewust te worden van je eigen cultuur. Door de confrontatie met het boeddhisme werd het mij steeds duidelijker hoe wij hier in het Westen geobsedeerd zijn door twee vragen: ‘wat is de waarheid?’ en ‘wat moet?’. Het lijkt zo vanzelfsprekend. Is er iets belangrijker dan dat? Maar het boeddhisme heeft aan deze twee vragen nooit veel belang gehecht. Het boeddhisme is veel meer bezig met de vraag: ‘wat helpt?’
Op het pad van de Boeddha in de westerse samenleving
De vraag die gesteld kan worden is: Hebben de sociale en culturele factoren van de westerse samenleving een bevorderende of belemmerende invloed op het volgen van het ”pad van de Boeddha ?”
Boekbespreking – Edel Maex: Het kan anders. Naar een ommekeer in ons denken en doen.
Het centrale thema van het boek zou “ommekeer” moeten zijn. Dit wekt verwachtingen, die ik echter niet vervuld zie.
Hoe verbind ik me met een groep, zonder iemand buiten te sluiten?
Annetje Brunner: ‘Ik ben er huiverig voor om als groep iets te ondernemen. We zijn individuen met eigen patronen. Ik ben allergisch voor het idee: Hier komen de Zen Peacemakers, wij maken Peace on Earth. Bernie Glassman zette met charisma iets groots op en zijn leerlingen gingen erin mee. Mensen die zich verbinden met sociale actie vanuit een club – daar zit veel ego in.’
Boeken – mindfulness hype hedendaagse prozac-rage?
In het door Erik Hoogcarspel besproken boek wordt de mindfulness-beweging, die zo langzamerhand een miljardenindustrie is geworden, kritisch tegen het licht gehouden. Zoals bekend is deze begonnen toen Jon Kabat-Zinn ziekenhuispatiënten een soort aangepaste vipassana meditatie leerde, gecombineerd met yogaoefeningen. Dit heeft zich nu zo ver ontwikkeld dat men mindfull kan leren koken, mindfull kan leren plaatjes inkleuren en dat er zelfs een beweging bestaat van mindfull seks.
