De grotere lekengroepen beperkten zich niet tot een enkele activiteit. De Buddhist Pure Karma Society (1925) in Shanghai bijvoorbeeld had een weeshuis en een polikliniek met gratis Chinese medicijnen voor de armen. Zij zamelde geld in voor kleding en voedsel, niet alleen voor de armen, maar ook voor de slachtoffers van overstromingen en bij hongersnood, ook in andere delen van centraal China. Aan intellectuele aanhangers bood zij de mogelijkheid om bijeen te komen om te discussiëren over boeddhistische filosofie, aan vrome leden een gebedsruimte voor religieuze beoefening en voor iedereen lezingen over boeddhistische teksten. Bovendien gaf de organisatie een krant uit en had zij een radiostation, de eerste boeddhistische ter wereld.
dharma
Dharmaregen
Ik woonde ooit een lezing van een filosoof bij over de vraag: waarom zijn filosofen zo gehecht aan hun gedachten? Wat mij vanuit mijn zenachtergrond verbaasde was dat hij die gehechtheid als heel belangrijk ervoer. Het boeddhisme ziet die gehechtheid als een bron van lijden. Filosofen koesteren hun gedachten, bouwen ze zorgvuldig op en toetsen ze aan de vereisten van een heldere redenering. Een filosoof kan niet zomaar eender wat beweren. Filosofie is een boeiende wetenschap.
Zicht op boeddhisme (5 en slot) – Mijn doen en laten is helemaal op de dharma gericht
Ik heb besloten om de weg via het zenboeddhisme te volgen. En heb mij via internet aangesloten bij een Plum Village gemeenschap van Thich Nhat Hanh. Hier volg ik geregeld cursussen.
Vat het nu, vat het onmiddellijk
Iemand van het pad, op weg ontmoeten, op het pad onderweg. Is dat pad een bospad, een straat, of een snelweg? Het is overal en elk moment. Jij, als zenbeoefenaar moet vastbesloten zijn, vastbesloten vanuit jezelf. Je moet ervan doordrongen zijn, dat ‘het’ elk moment overal aanwezig is. Als je doorgaat met handelen en beschouwen via het discriminerende intellect is het onmogelijk dat te ontmoeten wat je zoekt. Dat wat je zoekt is overal, elk moment aanwezig, en in elke manier die je kunt opbrengen. Dit is helder en we zijn het er over eens. Oké?
Taigu – Oorlog is geen feest
Boeddhisten zijn net mensen. De hele geschiedenis door hebben ze de wapens opgenomen, tegen elkaar en tegen anderen. Het is misschien niet goed een oorlog te beginnen, maar soms raak je erin verzeild.
Taigu – Ondertoon van ‘ietsisme’ in nieuw boek van Dick Verstegen
’Welkom in de werkelijkheid’ is niet zozeer een boek van de hand van Dick Verstegen, als wel een verzameling van zijn meest geliefde werken en citaten van anderen, door de auteur voorzien van verbindende teksten. Daar hoeft niets mis mee te zijn, ware het niet dat Verstegen met die teksten iets lijkt te willen zeggen wat steeds maar niet helemaal duidelijk wil worden.
Spirituele wedergeboorte: welkom bij de Tara Task force
En daar ligt de link met die opvallende scooterpassagier in Mumbai, waar ik me qua levensdoel geregeld aan spiegel. Wedergeboren worden als zo-boeddhistisch-mogelijk persoon is ook zoiets als je realiseren dat je een Doel in je leven hebt, een ereschuld in te lossen aan de andere levende wezens. En, mogelijkerwijs, dat je een positieve vorm wordt van de ghostrider-in-the-sky…
Wat is zenboeddhisme?
Alles is van belang, de buigingen, de tempeldiensten, ceremonies, al deze zaken zijn een vorm waarin je spiritualiteit, je inzicht zich kan ontwikkelen. Net zo als je thee in een kopje kunt gieten en nuttigen.
Op het pad van de Boeddha in de westerse samenleving
De vraag die gesteld kan worden is: Hebben de sociale en culturele factoren van de westerse samenleving een bevorderende of belemmerende invloed op het volgen van het ”pad van de Boeddha ?”
Over de Lotus-soetra (17): Heil Boeddha!
In de Lotus-soetra belooft Boeddha dat iedereen de boeddhastaat zal bereiken. Om duidelijk te maken wat hij bedoelt, is het wellicht nuttig eens een eikeltje in de hand te nemen. In iedere eikel zit een eikenboom; in ieder beukennootje een beuk; in iedere zaadje uit een dennenappel een den, en in ieder minuscuul maanzaadkorreltje een prachtige papaver. Dat is met het blote oog natuurlijk niet te zien, maar wanneer de omstandigheden ernaar zijn en je de tijd hebt, dan…
Er is alleen maar dit
Vrijwel iedere zentraining begint met een simpele instructie over de houding van zazen, van ‘alleen maar zitten’, in oud verbasterd Chinees-Japans, shikantaza. Ik hoor nog de stem van mijn eerste leraar Nico Tydeman die de zitinstructie altijd afsloot met de regel: ’Niets veranderen, niets verbeteren; er is alleen maar dit’ en dan klonk de gong voor de eerste meditatieperiode.
Zeshin – Bekvechten
Zondagavond, net na het zenweekeinde, wordt er op de poort van onze tempel geklopt. Ik was hondsmoe van het koken, teisho’s geven, dokusan, tafels sjouwen, bedden opruimen, enz. enz. Gelukkig was eenoog Gyogen-san nog aanwezig om te helpen de keuken weer aan kant te maken. Hij komt naar mij toe en zegt: ’ D’r staat een monnik aan de poort.’
Dick – Godsbeeld
De hele nadruk die wij in zen en bijvoorbeeld mindfulness leggen op aandacht, het NU en het vernieuwende wonder dat daarin elke nanoseconde plaatsgrijpt, wijst in de richting van het onpeilbare mysterie.
Ujukarin – Tussen droom en daad
Bij structureel gedrag waar je achteraf op reflecteert omdat je er ernstige spijt van hebt zie je vaak dat het klein begonnen is: een als één nacht bedoeld het bed delen met iemand buiten je vaste relatie, of een enkel avondje gokken of meer-dan-normaal feestelijk drinken.
Taigu – absurd boeddhisme
Vijfentwintig eeuwen boeddhisme hebben geen gedragsverandering teweeggebracht. Of je nu verlossing zoekt in wereldverzaking of in een gedachteloze realisatie van bevrijdende wijsheid, het lijkt geen bal uit te maken.
Wanneer ben je boeddhist?
Wanneer ben je eigenlijk boeddhist? Is dat een goede vraag of niet? En als het een goede vraag is, is er dan wel een goed antwoord op?
Een tekst geschreven vanuit verbazing…
Ik heb namelijk de indruk dat sommige Zenboeddhisten en iemand als Thich Nhat Hanh de concepten dukkha en samsara niet erg centraal stellen in hun uitingen, om het voorzichtig te zeggen. Ik ben niet te beroerd om het stelliger te zeggen: die de concepten dukkha en samsara hebben verdonkeremaand in hun Dharma.
Eigentijds dromen over de Dha(r)mma…
Ik droom, ik droom van een boeddhisme waar monniken, en nonnen, mannen en vrouwen, leken, op gelijkwaardige basis kunnen omgaan zonder onderscheid des persoons, motivatie , kaste (figuurlijk dan toch). Ik droom, van een boeddhisme waar alle regels en keurslijven wegvallen ( opgebouwd door de eeuwen heen ten gevolge van profilering, cultuureigen of andere motivatie […]
Giving it all away
Wat is vrijgevigheid wél en niet volgens Boeddha?
Jan Willis in Nederland – Gender, Identity and Spirituality -2
Jan Willis – is professor emerita Religie aan Wesleyan University. Zij was een van de eerste studenten van Lama Yeshe, de stichter van de FPMT. Ze heeft veertig jaar ervaring als wetenschapper, leraar en beoefenaar en persoonlijke, doorleefde ervaring met het kiezen van het pad van de dharma wanneer men geconfronteerd wordt met racisme en seksisme.
Taigu – Bevrijd door religieuze verbeelding
Dat ik me nog nooit heb vertoond in een shintempel komt niet alleen omdat de dichtstbijzijnde zich in Antwerpen bevindt. Ik vind shinboeddhisme, hoe sympathiek ook op papier, in de praktijk een beetje eng.
De zoete broodjes van een zorgeloos boeddhisme
Als je het boeddhistische spoor volgt van bevrijding, dan kan er een punt komen dat je niet meer de dingen anders kunt doen, maar ook andere dingen moet gaan doen. Er is, met andere woorden, een soort maatstaf, al is het een pragmatische, niet een serie geboden; in de boeddhistische methodiek, van welke richting dan ook, kan en hoort een ‘systeem’ te zitten van drukpunten op geest en gedrag. Dan is boeddhisme niet vrijblijvend meer.
Met stomheid geslagen
Het boeddhisme beweegt zich op het slappe koord van de middenweg en de val van eternalisme is altijd dichtbij. Ik heb een zekere mate van allergie ontwikkeld voor woorden als leegte en eenheid. Hoe rechtvaardig je deze vanuit de fenomenologie van het boeddhisme en het voorwaardelijk ontstaan, waarin niet-weten altijd vóór de abstractie komt?
De Boeddhistische Aap
Als ik naar mijn weldoorvoede huiskat kijk, vredig slapend op zijn kussentje, zonder wereldse zorgen, lijkt me dat onmogelijk. Ze ligt daar ongestoord, zonder gedachten over een angstaanjagende toekomst of kwellende fouten uit het verleden. Ze lijkt mij gelukkiger dan menig mens.
