De verbazing is groot…
ardan
Ardan – Bernie Glassman
Liep vanochtend bij de supermarkt en zag daar een man staan die het straatjournaal verkocht.
Het is anders dan het lijkt…
En ook niet morgen…
Ardan – Boeddhisten gaan een avondje uit
op een goedkope manier…
Aan alles komt…
een eind.
Ardan – Nare luchtjes…
Nou, niet bepaald fris. Mag het raam open.
Ardan – Ik heb gewoon gelijk…
Gisteren hield Jiun roshi, (onze zenmeester) een toespraak over de koan: ” je zit op de top van een honderd meter hoge paal. Wat is je volgende stap?
Vakantiegangers en de Boeddha
Hij beweegt helemaal niet…
Ardan – Mijn vader is boeddhistisch…
Allemachtig…
Vergeef me dat ik je pijn heb gedaan
Monniken in de sangha waar ik toen lid van was, waarschuwden mij dat ik als jonge boeddhistische terriër van het pad zou geraken, gek kon worden, als ik met die enorme zuiveringsoefening door zou gaan.
Een boot die waarschijnlijk nooit komt…
Wachten is waardevolle tijd. Daarom vind ik reizen met de trein ook zo prettig. Op het station wachten. Mensen voorbij zien lopen, zien instappen, al de geluiden horen. Van aankomende en vertrekkende treinen.
Onkruid, ongraf, de oude vrouw en de vogels
Een heuvel tussen mos, bomen en planten. Regenbuien vormen gootjes in dat mooie, zware donkergele zand, dat nergens anders dan daar voorkomt, konijnen graven er holletjes.