‘In de periode voor de oprichting van ‘de Vrienden’, (van het boeddhisme) in 1963, ging ik op zoek naar de duistere romantiek van de Nederlandse kunstenaars die in de jaren vijftig Parijs hadden opgezocht. Zoals de dichter Simon Vinkenoog.
Het jaar 2024 – dag 23 – grinnikman
A smile a day keeps the doctor away.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 22 – vredescafé
Vrede in en buiten het café.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 19 – broeds
Een gier maakt nog geen lente.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 18 – hoop
VVD senatoren: niet lullen maar poetsen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2024 – dag 12 – ijzigeliefde
Vorst, een bos, twee kleine kinderen en een vader.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddhistische ervaringsdeskundigen gezocht
De redactie van het Boeddhistisch Dagblad is geïnteresseerd in de ervaringen van mensen die het boeddhistisch pad volgen. De leer bestuderen en praktiseren.
Het jaar 2024 – dag 16 – zonnadeel
Het bleef zonnig de hele dag, al sloten de luiken.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Boeddha in de Linie: Alcatraz of nirvana
Vier boeddhistische kunstenaars gaan twee maanden in de uiterwaarden van de Lek de confrontatie aan met eenzaamheid, stijgend water, donkere nachten en een steigerende geest. Reikt het boeddhisme hen handvatten aan? En hoe zit het met die koan?
Boeddha in de Linie, de film
Een oud landschap, bunkers, vier kunstenaars, de Boeddha. Regisseur Emil van Zuylen maakte voor de boeddhistische televisie een film over het vriendelijke, door Elisabeth ter Borg bedachte experiment Boeddha in de Linie. Het BD sprak met de regisseur over het maken van deze film.
BidL geslaagd, maar de Boeddha was niet erg positief over beeldende kunst
Wat vond de Boeddha nu zelf van kunst? Hij heeft er niet veel over gezegd, maar wel een paar dingen. In De historische Boeddha van professor H. Schumann staat een stuk over zijn houding tegenover muziek, zang, dans en toneel: ‘Een op het eerste gezicht verrassende trek in het wezen van de Boeddha is zijn negatieve opvatting over de kunsten. Het kan zijn dat hij als zoon van een raja met muziek en dansvoorstellingen overvoerd was. Er is echter meer voor te zeggen dat zijn afkeer berustte op het verleidelijke karakter van iedere kunst. Want kunst neigt ertoe het gemoedsleven tot meedeinen en opwinding te brengen en de geest van zelfbeheersing af te brengen. Zij is gericht op het loswoelen van passies, de Dhamma daarentegen op het kalmeren daarvan; de kunstenaar schept een verlokkende schijnwereld, de aanhanger van de Dhamma echter wil de reële wereld doorzien.
Het jaar 2024 – dag 15 – vakantie
Haat en wij en jullie.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.