Het symbool van het open begin, de sprong in het onbekende en de kracht van naïviteit. The Fool leeft tussen werelden, daar waar oppervlakkige waarheden breken en een diepere laag zich aandient. In de tarot is de dwaas het nulpunt: leeg, beschikbaar, vol mogelijkheden. De dwaas draagt alles wat hij nodig heeft in een klein tasje en loopt onbekommerd richting de afgrond — niet uit domheid, maar uit vertrouwen.
Poëzie
Gedachten over een haiku 41 – Issa
De klaproos staat symbool voor veel dingen. In het Westen vooral voor gesneuvelde soldaten. In Engeland dragen mensen bij de herdenking van WO I en andere gewapende conflicten, een klaproos. Tegelijkertijd is de klaproos het symbool voor hoop, vernieuwing, de fragiliteit van het leven en in sommige culturen voor slaap, dromen en troost.
Renske haiku 14 – roekeloos
…
Beeldgedicht – gedicht in beeld
…
Gedachten over een haiku 40 – Shiki
Bij deze twee haiku’s treft me vooral het zomerse. Hitte, schaduw en de geur van (pasgemaaid) gras. Ik zie de hark staan, tegen de muur van het huis. Het gras is gemaaid en moet nog worden aangeharkt. Maar het is te warm, de hete lucht trilt boven het gazon en de tuinier zit binnen, in de koelte.
Beeldgedicht – zonder bot
…
Renske haiku 13 – intens
…
Oorlogszucht en haat in Den Haag…
…
Renske – gedachten over een haiku 39 – Bashō
Fernweh: verlangen naar onbekende oorden of vervlogen tijden.
Dat is het gevoel dat deze haiku bij mij oproept. Het gevoel dat je soms kunt hebben ook al ben je in je eigen stad of dorp.
Renske – haiku 12 – stoplichten
Spreeuwen en stoplichten…
Mijn leven, klein en fragiel
Frank De Waele: ‘Het gedicht gaat over vertrouwen in mijn vermogen om te zien van wat er werkelijk is.’
Gedachten over een haiku 38 – Ryōta
Het gezang van de bergkoekoek is een aankondiging van de zomer. Tegelijkertijd staat de vogel erom bekend de overledenen met zijn gezang te begeleiden naar de andere wereld. Twee totaal verschillende betekenissen. Heel verwarrend?
Renske haiku – waakhond
Zomerdeur…
Beeldgedicht – overbrugging
…
Dichter bij Zen
roepen van ganzen…
Gedachten over een haiku 37 – dansu
De vogelverschrikker neemt zijn hoed niet af als de koning voorbij komt. Dat kan hij natuurlijk ook niet, maar er spreekt wel een gevoel uit deze woorden. Een gevoel van eigenwaarde, van trots misschien. Deze figuur is gekleed in lompen en heeft een oude, versleten hoed op zijn hoofd. Hij staat onderaan in de hiërarchie. Maar hij heeft een functie: hij beschermt het gewas tegen de vraatzucht van vogels.
Beeldgedicht – openen
…
Renske – haiku 11 – strandwandeling
Tijdens mijn wandeling langs de zee zwom er opeens een zeehondje mee, op een paar meter afstand.
Gedachten over een haiku 36 – Chiyo-ni
Chiyo-ni schreef traditionele haiku’s, met mooie observaties. Ze heeft veel meegemaakt: na het overlijden van haar man en zoontje is ze non geworden. Mogelijk heeft ze zo’n ontwikkeling doorgemaakt dat deze doorwerkt in haar mooie, positieve haiku’s.
Beeldgedicht – kuit
…
Renske – haiku – Keltische tuin
…
Gedachten over een haiku, nr. 35 Chiyo-ni, Issa, Orwell
Maar ook al ver daarvoor werd onderscheid gemaakt tussen mensen. Er zijn altijd slaven geweest. Er was onderdrukking van mensen uit andere culturen of met een andere godsdienst. Ik noem geen voorbeelden, iedereen kan dit voor zichzelf wel invullen.
Beeldgedicht – Verscheurde Aarde
Uitgezogen gas
Renske – haiku 9 – het werk is gedaan
Leeg zijn de heuvels.
De houthakkersbijl zwijgt.
