De executie van vier politieke gevangenen in het overwegend boeddhistische Birma is een verdere bevestiging van wat reeds algemeen bekend was. Het regime van opperbevelhebber Min Aung Hlaing zal voor niets terugdeinzen om zijn greep op het land te behouden.
Sinds de staatsgreep in februari vorig jaar heeft het leger terreur gebruikt om de macht te doen gelden: buitengerechtelijke executies, marteling en willekeurige arrestatie en detentie van demonstranten. Het heeft burgers vermoord, kinderen gemarteld en de verkozen leiders van het land na schijnprocessen tot lange gevangenisstraffen veroordeeld. Meer dan 1 600 mensen, onder wie ten minste 75 kinderen, zijn gedood.
De executies maken een politieke oplossing van de crisis zo goed als onmogelijk. Tegenstanders van het leger, de Peoples Defence Force (Volksverdedigingsmacht), hebben opnieuw toegezegd alle mogelijke middelen te zullen gebruiken – waaronder aanslagen, moorden en bomaanslagen – om het militaire bewind omver te werpen. Vreedzaam protest, ooit bepleit door de inmiddels tot lange gevangenisstraffen veroordeeld burgerstaatsraad Aung San Suu Kyi, is niet langer de leidraad voor veel dissidenten.
Het land beeft op de rand van een burgeroorlog. De bestaande problemen – armoede, ziekte, gebrek aan brandstof, voedsel en medicijnen – hebben Birma tot een crisispunt gebracht.
Westerse mogendheden leken geschokt door de plotselinge terugkeer van Birma naar een brute militaire dictatuur na bijna een decennium van een schijnbaar veelbelovende nieuwe quasi-democratie. Hoewel Birma bij de nationale verkiezingen van 2015 en 2020 enkele trekken van een meerpartijendemocratie heeft aangenomen, hebben de militairen hun rol als centrale politieke speler behouden.
In 2016 en 2017 voerde het leger dodelijke opruimingsoperaties uit tegen de Rohingya moslims in de deelstaat Rakhine. In beide gevallen werd verwoestend geweld gebruikt tegen burgers. Aung San Suu Kyi heeft dat geweld nooit veroordeeld.
De Algemene Vergadering van de VN heeft in juni 2021 een krachtige resolutie aangenomen waarin wordt opgeroepen tot een wapenembargo en andere maatregelen. Maar de Algemene Vergadering heeft geen macht om haar resoluties af te dwingen. Anders dan in Oekraïne heeft de bevolking van Birma geen wapens gekregen om voor haar leven te vechten. De executies bevestigen voor de tegenstanders van het leger dat de ‘Lenterevolutie’ in Birma een strijd is die zij moeten winnen.
Drölma Liliane zegt
Ik vind het zo een mooi land, en ze zijn boeddhisten. Dan moeten ze toch vreedzamer samenleven ech! Iets democratisch verkozen is democratisch verkozen! Logica! Waarom dat mannengedoe! Doe eens normaal. Dat is al moeilijk genoeg!