De Thaise Forest-traditie is een tak van de theravada boeddhistische traditie. Theravada boeddhisme, ook wel bekend als de zuidelijke school van het boeddhisme, is aanwezig in heel Thailand, Birma en Sri Lanka. De theravadatraditie is gebaseerd op de teksten uit de Pali Canon. Deze bevat de oudste boeddhistische geschriften. Theravada betekent letterlijk “de traditie van de ouderen”, en is zo genoemd vanwege de strikte naleving van de oorspronkelijke lessen en regels van de monastieke discipline, uiteengezet door Boeddha.
Boeddha werd geboren in het woud, bereikte verlichting in het woud, onderwees in het woud, en overleed in het woud. Veel van zijn grootste discipelen, zoals de eerbiedwaardige Añña Kondañña en Maha Kassapa, waren strikte bosbewoners die een zeer eenvoudige levensstijl hadden. Boeddha stond deze monniken toe om een leven van afzien te ontwikkelen tijdens hun leven in de natuur. Dit leidde tot de basis van de Forest-traditie binnen het theravada boeddhisme.
Door de eeuwen heen, heeft de leer van Boeddha cycli gekend van groei en verval en van verval en herleving. Gedurende deze cycli, is de oorspronkelijke filosofie van het boeddhisme bewaard gebleven en heeft deze nieuw leven ingeblazen gekregen naar het voorbeeld van de eerste discipelen en door de inspanningen van latere monniken en nonnen die volgden en in hun voetsporen traden. Zij leefden een teruggetrokken leven gefocust op meditatie en eenvoud.
De weg van beoefening, de lessen, en de codes van het morele gedrag die Boeddha ruim 2500 jaar geleden uiteen heeft gezet, staan haaks op de huidige wereldse bekommernissen van velen, zoals materieel succes, bezit, rijkdom, macht, roem, plezier, en status. De beoefening van de oorspronkelijke boeddhistische leer kan een grote zegen zijn voor de maatschappij, omdat het voorziet in een bron van wijsheid, vrede en helderheid die deze wereldse bekommernissen overstijgt.
*Dit is een Nederlandse vertaling van de oorspronkelijk door trainster Jeanne Schut in het Engels geschreven tekst over de Thaise boeddhistische bosmonnikencultuur. Schut- zelf al dertig jaar het theravadaboeddhisme praktiserend, werd door Ajahn Chah en Ajahn Buddhadasa aangemoedigd om les te gaan geven in de boeddhistische Thaise theravada Forest-traditie. Retraites in deze traditie zijn zeldzaam in het Westen. Deze retraites, aangeboden door La Retraite, een centrum in de Franse Auvergne, worden gecombineerd met inzichten van de schrijver Anthony de Mello. Deze zijn slechts op twee andere locaties wereldwijd te volgen.
Bron La Retraite.
Zie ook Jeanne Schut bij de Franse omroep.
kees moerbeek zegt
Tja, de Boeddha en zijn gemeenschap zouden in het woud leven. Klopt, maar in India was bijna alles woud in die tijd. Op enkele opkomende steden (formaat huidige dorpen) na! Er zijn boeddhisten die toen afstand hielden van de samenleving. Niks mis mee en dat wil niet zeggen dat ze zich van de wereld afsloten.
Het ander en overheersend aspect destijds is dat de Boeddha en zijn aanhangers beslist geen asceten waren, maar juist middenin de samenleving stonden. Dat IS de Middenweg. Zij hadden en hebben een duidelijk idee over hoe mensen met elkaar samenleven, inclusief de daarbij behorende ethiek.
De Boeddha was maatschappelijk actief, maar moest (politiek) op eieren lopen. En dit sprak aan in een samenleving die in overgang was en zich vernieuwde. Destijds wereldwijd overigens. Het boeddhisme van het eerste uur was nauw verbonden met opkomende steden, centra van vooruitgang, ontwikkeling en modernisering van de Indiase samenleving. Toen en nu is en was boeddhisme politiek. Dat is even wennen: als een iemand verlicht raakt, is de hele wereld verlicht. Dat is zen, maar ook boeddhisme en pure politiek!
G.J. Smeets zegt
Kees,
helemaal eens met je kritiek op romantisering van het ‘woud’leven. En helemaal met je eens dat boeddhisme politieke implicaties heeft.