Badend in het angstzweet werd ik afgelopen nacht in de mand wakker. Ik droomde dat mijn vrienden die bij een ambulancedienst werken- de chauffeur en de broeder zoals verpleegkundigen op zo’n wagen genoemd worden, door de rechter tot tien jaar gevangenisstraf veroordeeld werden omdat ze een op straat liggende man hadden vervoerd naar een ziekenhuis. De rechter oordeelde dat de man die zij hadden opgepikt niet in direct levensgevaar verkeerde en dat de twee broeders zich schuldig hadden gemaakt aan opzettelijk vervoeren van iemand die niet opgepikt had mogen worden. De twee voerden aan dat het niet aan hen was om te beoordelen of iemand in levensgevaar verkeerde en dat de artsen in het ziekenhuis dat beter konden beoordelen. De rechter zei dat de man gewoon op straat had moeten blijven liggen. Eigen schuld, dikke bult.
Wat een nare droom.
Gelukkig leven we in een land waar dit niet voorkomt. Maar vanmorgen realiseerde ik me dat er binnen het rechtse kabinet plannen zijn om het oppikken van niet in doodsnood verkerende scheepsvluchtelingen strafbaar te stellen als dat door een Nederlandse partij gebeurt. Ik hoorde een politicus gisteren op de tv zeggen dat zo’n partij meehelpt aan het in stand houden van mensensmokkelarij. De politicus, ik meen van het CDA, was boos. Zijn gramschap is gericht op de slachtoffers, wanhopige mensen op zoek naar geluk, een baan, een huis. Niet op de veroorzakers van deze ellende: de mensensmokkelaars.
De man was geïnspireerd voor zijn onzinnig gepraat door de actie van de kapitein van de Sea Watch 3, Carola Rackette (31), die met haar reddingsschip tientallen vluchtelingen in een rubberboot voor de kust van Italië oppikte en in Lampedusa aan land bracht na ook nog een boot van de kustwacht te hebben geramd. Het schip vaart onder Nederlandse vlag. De kapitein zei dat dat de situatie aan boord onhoudbaar was. Italië wil haar tien jaar opsluiten voor ‘criminele’ smokkelpraktijken en het plegen van een ‘oorlogsdaad’. Een rechter heeft inmiddels de vrouw op vrije voeten gesteld.
Ik zag beelden van de vluchtelingen aan boord van de Sea Watch 3. Uitgeputte mensen, kinderen ook. En de gearresteerde kapitein die in een zomerjurk in een politiewagen stapte. Zij deed wat ze moest doen- hulp verlenen aan hen die dat behoeven. In het boeddhisme zouden we haar een bodhisattva noemen, de godin met duizend armen die niet vraagt hoe je in de problemen bent gekomen maar je gewoon oppikt.
Moedig voorwaarts!
jotika Hermsen zegt
Goed dat er journalisten zijn die zulke situaties beschrijven en duiden.Dit is ware compassie. Het bericht heeft zijn weg gevonden naar alle leden van de Sangha,ter inspiratie en motivatie. Dank.