De boeddhistische omroep zendt op de late avond van 29 december een boeiende reportage uit over de Oostvaardersplassen. Volgens sommigen een aangelegd Eftelingdierenpark, volgens anderen een mooi stuk natuur. “Hiermee zullen we het toch echt moeten doen”, zegt astronaut André Kuipers terwijl hij een opname van de aarde laat zien, genomen vanuit het internationale ruimtestation ISS. Onze relatie met de natuur is complex. We houden van haar schoonheid en gebruiken haar producten. Tegelijkertijd beseffen we nauwelijks hoezeer de natuur de basis is van ons bestaan.
Matthijs Schouten is ecoloog en filosoof, maar ook verbonden aan Staatsbosbeheer. De bijzonder hoogleraar praat over zijn geliefde thema met zeven bekende natuurliefhebbers, onder wie André Kuipers, Bas Haring en prinses Irène. Al wandelend door de Oostvaardersplassen, het meest omstreden natuurgebied van Nederland, vragen zij zich af: hoe moeten we omgaan met de natuur? Bestaat er nog wildernis, of zijn zelfs de ongerepte gebieden het resultaat van menselijk ingrijpen?
Regie: Babeth M. VanLoo en Mark Verkerk.
Uitzenddatum: Zondag 29-12-2013 23:50 – 01:05 ned. 2
Sjoerd zegt
Het verbaasd mij altijd hoe de mensen zichzelf in hun uitspraken buiten de natuur plaatsen, als of wij er geen deel van uitmaken.
“Hiermee zullen we het toch echt moeten doen”, zegt astronaut André Kuipers.
Zelf zou ik het anders formuleren, “Hier maken wij onvervreemdbaar deel van uit”. Weliswaar als een vreemde uitwas zo op het oog, maar in essentie niet vreemder dan de 1-celligen waar wij uit voortkomen.
Als wij ons niet zorgvuldig gedragen en met respect en compassie met deze wereld omgaan, vernietigen wij in ieder geval onze eigen bestaansvoorwaarden.
DE NATUUR gaat door, met of zonder ons. DE NATUUR is per definitie wildernis.
Ook wat wij als mensheid voortbrengen behoort tot deze wildernis.
Deze wildernis is een ander woord voor leegte van een zelf.
Ik ben als mens niet noodzakelijk voor het bestaan van deze leegte.
Omgekeerd maak ik er wel deel van uit en is deze leegte wel voorwaarde voor mijn bestaan.
Tom zegt
In de dierenwereld is er een natuurlijke balans tussen roofdier en prooidier. De mens is de enige soort die niet alleen dieren uitroeit ten gunste van zichzelf, maar ook zijn eigen soort probeert uit te roeien. Wat dat betreft zou je de dierenwereld meer als een beschaving kunnen typeren en de mensenwereld als een wildernis. De mens leert niet van zijn ervaringen en blijft als “een wilde” zijn soortgenoten vernietigen. Zo beschaafd en zogenaamd ‘ontwikkeld’ als we denken te zijn, zijn we dus niet. Foutje in de evolutie?
Kees Moerbeek zegt
De Boeddha was een mens, dus die geneigdheid tot ‘alle kwaad’ valt reuze mee. Of niet soms?
Eerst was er God en daarna de Evolutie? Hebben ‘we’ dan zelf niks meer in te brengen en dito geleerd?
Rousseau en de zijnen hadden het over de ‘nobele wilde’ en dat waren mensen. En nu dus de nobele natuur en het ‘evenwicht’ tussen roofdieren en prooidieren? Wie is in de mensengemeenschap het roof- en prooidier en wat is dan dat evenwicht? Het zal toch niet….
De mensheid leert niet van zijn ervaringen? Waar zijn wij op dit forum dan in aardsnaam mee bezig als ‘we’ toch een doemscenario afdraaien?
Wat een gepieker toch allemaal weer :-)