“Het wonder is niet om te lopen op water of vuur, het wonder is te lopen op aarde.” Deze uitspraak van zenmeester Linji werd vaak aangehaald door Thich Nhat Hanh. Ik heb er afgelopen vakantie veel aan gedacht, nadat ik op mijn eerste dag in Noorwegen door mijn enkel was gegaan en lopen ineens een behoorlijke uitdaging was. Een andere toepasselijke uitspraak van Thich Nhat Hanh: “Als we kiespijn hebben, weten we dat het geweldig is om geen kiespijn te hebben. Maar als we geen kiespijn hebben, zijn we nog steeds niet gelukkig. Een niet-kiespijn is erg aangenaam”. Voortaan beloof ik dankbaar te zijn voor het feit dat ik kan wandelen zonder pijn. Als het zover is. Oh wat lijkt me dat fijn, weer te kunnen wandelen zonder pijn.
Ik schreef eerder al dat het leven soms net een bordspel is, dit keer trok ik de kaart ‘gebroken enkel’. Dat wist ik overigens toen nog niet, wat misschien maar beter was ook, want ik ben zo goed en zo kwaad als dat kon gewoon blijven lopen, al dan niet met een stok. En kon dus toch van de vakantie genieten zoals ik dat graag doe: wandelend door de natuur. Pas thuis in Nederland ging ik, drie weken na het incident, toch maar even langs de huisarts, die me toch maar even naar het ziekenhuis stuurde, waar ze constateerden dat er weliswaar een breuk was, maar dat deze al aan het genezen was en dat gips niet meer nodig was.
Waar vertragen en met volle aandacht, langzaam lopen voor mij in het dagelijks leven best een uitdaging is – ik heb de neiging om dingen, ook lopen, nogal gehaast te doen – was het nu voor mij de enige mogelijkheid. Goed kijken waar ik liep en elke stap langzaam en met aandacht zetten: het was voor mij een goede oefening. Ik heb al wandelend veel spinnetjes, kevertjes, rupsjes, bloemetjes en paddenstoeltjes gezien. Noorwegen, ca. 1 km per uur. Er zijn ergere kaarten om te trekken.
Daarnaast heb ik twee toepasselijke boeken kunnen lezen: ‘Sacred Nature’ van Karen Armstrong, over onze omgang met natuur, en ‘Ik heb de tijd’ van zenboeddhist Paul Loomans, over stress en time management (‘tijdsurfen’).
Maar dit is een receptenrubriek en daarom deel ik hier een aantal eenvoudige recepten om op vakantie te maken, met deels verse en deels van huis meegenomen ingrediënten. Wij hoefden niet zo op gewicht en gasverbruik te letten als onze zoon Simon, backpackend in Schotland (zie vorige aflevering), maar ook wij hadden niet dagelijks een supermarkt in de buurt op onze natuurrondreis met een camperbusje, en dan is het handig om het een en ander op voorraad te hebben. Dit waren enkele van onze maaltijden.
- Wraps met bonenschotel voor 3 personen. Van huis meegenomen: een pak met 6 volkoren wraps en een stazak met een van de bonenschotels, zoals de chili sin carne van Hak. Ze zijn er in allerlei varianten zoals Kidneybonen Chili schotel, Burrito schotel, Chili sin Carne schotel, en Tortilla schotel die helaas allemaal ongeveer hetzelfde smaken, dus je moet dit niet te vaak eten. Daarbij verse tomaat in blokjes, en/of komkommer in blokjes, en/of blaadjes sla, en op elke wrap een schep vegan crème fraîche (zoals de haverfraiche van Oatly). Warm de stazak au bain-marie op in een pan met water, dan hoef je geen pan af te wassen. Het hete water kan overigens voor de afwas gebruikt worden. Als je de wraps netjes eet blijven de borden nagenoeg schoon.
- Couscous met shakshuka voor 3 personen (let op, niet vegan). Van huis meegenomen: couscous, harissa, blik tomatenblokjes in tomatensaus, olijfolie, zout, peper. Vers: ui, knoflook, paprika’s, 6 eieren. Snijd ui, paprika’s en knoflook en fruit in de olijfolie in een hapjespan. Fruit een flinke eetlepel harissa mee. Voeg de tomatenblokjes en wat zout toe, draai het vuur laag en laat onder een deksel 10 minuten stoven. Maak dan telkens met een lepel een kuiltje en breek daar een ei in. Doe dan de deksel weer op de pan en laat de eieren in 10 minuten stollen. Maak ondertussen de couscous door een beker couscous los te roeren in een beker kokend water. Laat 5 minuten wellen. Bestrooi de shakshuka met versgemalen peper. De eieren kunnen eventueel vervangen worden door stukken tofu.
- Simpele gado gado. Van huis meegenomen: een potje met gemengde pindasaus kruiden: laos, ketoembar, djinten, sereh, kurkuma, djahé, … (doe enkele theelepels van elk kruid samen in een potje), zilvervliesrijst, pindakaas, olijfolie, eventueel cassave kroepoek, sojasaus. Vers of diepvries: ui, knoflook, groenten. In verband met de Noorse prijzen kochten wij meestal gemengde diepvriesgroenten (een combinatie van boontjes, wortel, broccoli en bloemkool). Bijkomend voordeel: met een theedoek eromheen erg geschikt om een zere enkel mee te koelen. Kook de rijst. Ontdooi en kook (kort) de groenten. Maak ondertussen de pindasaus met olie, ui, knoflook, kruiden, en een flinke schep pindakaas. Gebruik eventueel het kookvocht van de groente (of rijst) om de saus mee aan te lengen, of gebruik anders water, en leng aan tot de gewenste dikte. Kook nog even door. Let op, de saus wordt nog dikker. Maak alles op smaak met zout en peper en voeg op het laatst nog een scheutje sojasaus toe aan de pindasaus. Een paar druppels citroensap zou de saus nog beter maken, maar hadden we op dat moment niet. Serveer rijst met groenten, een flinke hoeveelheid saus, en eventueel kroepoek.
- Van huis meenemen: currypasta, kokosmelk, zilvervliesrijst, cashewnoten en/of blik kikkererwten, olijfolie. Vers of diepvries: ui, knoflook, groenten naar keuze. Kook de rijst. Maak de curry met de overige ingrediënten, gebruik het recept op de currypasta. Voeg in plaats van vlees kikkererwten en/of cashewnoten toe. Kikkererwten mogen meestoven in de curry, cashewnoten, al dan niet geroosterd en/of gezouten, mogen voor het opdienen over de curry worden gestrooid.
Naast de gebruikelijke pasta-met-prut en rijst-met-prut (wikipedia: Prut (studentengerecht), een eenvoudig en goedkoop sausachtig groentemengsel toepasbaar bij tal van gerechten) zijn dit de recepten waarmee wij de laatste jaren op vakantie in het noorden variëren, waar de winkels schaars zijn, de prijzen hoog, en de openingstijden beperkt. Als je naar het zuiden gaat ligt het uiteraard meer voor de hand om met verse groenten te koken, en je uit te leven op ratatouille-achtige ‘prut’. 
Na een dag wandelen, of wat er voor door ging, smaakten deze eenvoudige maaltijden prima op de camping of midden in de natuur – want in Scandinavische landen mag je wildkamperen. Het was onlangs de tegenslagen (over storm ‘Hans’ heb ik het niet eens gehad) een mooie reis. De uitdaging is nu om niet meer in de val te trappen van de haast, en de lessen van Paul Loomans toe te passen – ook als ik binnenkort hopelijk weer kan hollen en rennen.
