Het mesje schiet uit
raakt mijn vinger, dus bloed.
Au, werkelijkheid.Haar pijnlijk verdriet
raakt diep mijn gemoed.
Wee, werkelijkheid.Een mens op de vlucht
verdrinkt in de vloed.
Nee! Werkelijkheid.Denk ‘al is illusie’
niets wat er toe doet.
Niets brengt dan verstoring
van je rustig gemoed.Doch oneindig bewustzijn
is leegte én vorm
en heilige liefde
haar enige norm.Mededogende liefde
dat lijden ontmoet,
is waarachtige nectar
wanneer je iets doet!
Henk van Kalken zegt
Mooi, Wouter!