Het vluchtelingenprobleem lijkt een ramp te worden die niemand kan overzien. Niet alleen Europa staat er machteloos tegenover, maar ook in het Midden-Oosten, in Afrika, in Azië groeit er een vluchtelingenstroom. De hulporganisaties putten zich uit om te helpen maar het lijkt op dweilen met de kraan open. Het zijn niet alleen mensen die op zoek zijn naar een beter leven, maar vooral die hun huis en haard hebben verloren en die zelfs in levensgevaar verkeren. Er zullen zeker ook misdadigers onder hen zijn die van de situatie misbruik maken. Dit misbruik is geen argument om de mensen in nood niet te helpen.
Een grootschalige aanpak van het probleem is ondenkbaar. We hebben de werkelijkheid te aanvaarden zoals die is en moeten alles in het werk stellen om de mensen in nood te helpen. Het is een schande dat burgers van rijke landen moeten toezien dat duizenden vluchtelingen in hun hulpeloosheid in zee de dood vinden. De regeringen kunnen niet tot eensgezindheid komen want de situatie is onberekenbaar en onoplosbaar. De oplossing moet daarom van het volk komen. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die zich persoonlijk willen inzetten om iets te doen voor de vluchtelingen. Maar het wordt hen vaak onmogelijk gemaakt door de bureaucratische voorschriften. De hulpverlening en opvang is zo gereglementeerd dat er weinig ruimte is voor individuele initiatieven. Intussen neemt het aantal vluchtelingen alleen maar toe en stijgt het aantal slachtoffers dat in zee verdrinkt.
We zullen er als Europeanen aan moeten wennen dat we onze rijkdom moeten delen met de mensen die daaraan hebben bijgedragen. De Europese landen danken hun welvaart ook aan hun koloniale uitbuiting en slavenhandel in het verleden. Ook Nederland heeft hiervan ruim geprofiteerd. Het is daarom een voor de hand liggende geste dat we onze rijkdom ook delen met al die mensen die ons in het verleden hebben verrijkt en nu in nood zitten. Het is de verantwoordelijkheid van elke Nederlander hen naar vermogen te helpen, maar dat vraagt wel om versoepeling van onze bureaucratische reglementering. Nederland staat bekend als een vrijgevig land in de hulpverlening. Momenteel is er een nieuwe nood: de vluchteling.
Louis zegt
“De Europese landen danken hun welvaart ook aan hun koloniale uitbuiting en slavenhandel in het verleden. Ook Nederland heeft hiervan ruim geprofiteerd. Het is daarom een voor de hand liggende geste dat we onze rijkdom ook delen met al die mensen die ons in het verleden hebben verrijkt en nu in nood zitten.”
Dit is niet juist. Ooit was de koning van Mali de rijkste man ter wereld. Goud en slaven in overvloed. Nu is Mali een fractie van haar rijkdom. Afrika is een heel rijk continent maar deze macht en rijkdom is in handen van slechts enkelen.
Zo was het ook in de zogenaamde “gouden eeuw”, De streden Amsterdam etc werden rijk van de handel en nijverheid. Specerijen die uit Indië werden gehaald en de uiteindelijke verliesgevende slavenhandel. Door de Portugese Joden, die kennis van slavenhandel hadden opgedaan bij de Arabieren, de Moren leek dit een lucratieve handel maar eindigde iin faillissementen. De steden waren rijk het volk was arm.
Met de industrialisatie was het niet anders. In de 18e eeuw kwam er meer aandacht voor de armoede in Nederland, En in de 19e eeuw kwam er vanuit de verlichting tot gelijke rechten, menselijkheid en gelijkheid.
De WO1 ging Nederland voorbij maar na de WO2 was ons land feitelijk failliet evenals overig Europa.
De marchallhulp en de vrije democratie in een vredig verenigd Europa heeft ons ongekende welvaart gebracht.
Dankzij harde arbeid en ongekende innovatie .
Uw stelling slaat nergens op.
Wees trots op uw land en wij zijn niemand vanuit historisch besef iets verschuldigd.
Ik streef vanuit zelfliefde en trots naar compassie. Het geven en delen met maakt immers gelukkig.
Opgedrongen schaamte hoort hier niet in thuis.
Ik raad u hetzelfde aan.