Niet-weten is geen scepticisme.
Hoe valt de piekervaring die jij je buikgevoel noemt, te rijmen met niet-weten? Ik zou het echt niet weten. Niets rijmt met niet-weten en niets is ongerijmd in niet-weten.
Voor mij is niet-weten de lege leer. Met welk aspect van de lege leer zouden gedachten en gevoelens moeten rijmen? Waarmee zouden ze in tegenspraak moeten zijn? Ongerijmdheden zijn alleen mogelijk bij een niet-lege leer.
Het hangt natuurlijk wel van je definitie van niet-weten af. Als je er een andere betekenis aan geeft dan ik, bijvoorbeeld dat je niets kan weten, dan heb je helemaal geen lege leer maar een inhoudelijke, in dit geval scepticisme. Dan heb je een probleem.
Scepticisme is zo’n leer die stiekem een uitzondering maakt voor zichzelf. We kunnen niets weten, behalve dat we niets kunnen weten want blablabla. Zo trekt het zichzelf als enige zekerheid uit het moeras van de twijfel.
Beweren dat je buikgevoel ‘klopt’, claimen dat het een ervaring is van en bewijs voor een hogere, non-dualistische waarheid of werkelijkheid of zo, valt niet te rijmen met het scepticisme – niet met het sceptische voorschrift om ieder oordeel voor onbepaalde tijd op te schorten.
Ben jij een scepticus? Dan heb je een ongerijmdheid. Dan moet je je scepsis zien kwijt te raken. Of je interpretatie van je buikgevoel opgeven. Of leven in de paradox.
