Op zoek naar de denkruimte tussen de hokjes.
Of je nu een muis bent of een mens, zonder indelingen kun je niet leven.
Zowat alle indelingen die ik in mijn leven zelf heb bedacht of van anderen heb overgenomen (meestal dat laatste) zijn na verloop van tijd te eenvoudig gebleken, te ingewikkeld of gewoon onzin (meestal dat laatste).
De ene indeling na de andere heb ik tussen haakjes moeten zetten, tot er geen enkele over was waarin ik nog heilig kon geloven.
Hulpmiddelen zijn hangvoeten. Als je vaak wilt struikelen neem dan een wandelstok. Ik kan het weten, ik loop ermee, en dat valt best tegen. Wie niet beseft dat hokjes bedenksels zijn kan er makkelijk in gevangen raken.
Ook ‘monist’, ‘dualist’ en ‘pluralist’ zijn hokjes. Ik heb ze alleen geïntroduceerd om naar de tussenruimte te kunnen verwijzen – de denkruimte tussen de hokjes.
Geloof je dat? Pech gehad, die tussenruimte is gewoon het volgende hokje. Ik heb hem alleen geïntroduceerd om naar de tussentussenruimte te kunnen verwijzen – de denkruimte tussen de hokjes en de tussenruimte.
Geloof je dat? Pech gehad enzovoort.
De tussenruimte en de tussentussenruimte enzovoort vormen samen met alle andere hokjes de eindeloze denkruimte die de vrijdenker ter beschikking staat als hij alle deurtjes in zijn geest openzet.
Geloof je dat?