de Boeddhistische blik – Het geluid van een kind dat nee zegt

Van alle moeilijke taken die je als mens met jezelf confronteren is het ouderschap misschien wel de ingewikkeldste. Bijna alle mensen willen het ongelooflijk graag goed doen en juist daarin gaat het zo vaak verkeerd. Patronen herhalen zich generatie op generatie. Boosheid lijkt besmettelijk en negatieve spiralen lijken moeilijk te doorbreken met oplossingen aan de oppervlakte.

In deze film gaan elf moedige ouders op zoek naar de onderliggende overtuigingen en zelf-afwijzende gedachten die ten grondslag liggen aan conflicten tussen ouder en kind.

De makers hebben de ouders uitgenodigd in een helend groepsproces waarin eerlijkheid en kwetsbaarheid instrumenten zijn om te onderzoeken wat er ten diepste speelt in de relatie tussen ouder en kind. Leidraad vormt een vrije variatie op een bekende koan:

Het geluid van een klappende hand is het geluid van een klappende hand. Het geluid van een kind dat zich misdraagt is het geluid van: ‘Ik doe het niet goed. Ik ben een slechte ouder.’

Teachers Suzanne Bögels, Vera Helleman en Jan Geurtz gaan tijdens deze driedaagse ‘opvoedretraite’ met ouders én de camera de diepte in. De vragen van de ouders zijn de vragen van ons allemaal. Wat denk je eigenlijk ten diepste over jezelf? Welke emoties wil je niet voelen? Wat heeft het kind in jezelf nodig?

In de film zien we hoe ouders aan de hand van hun eigen situatie tot inzichten komen. Tegelijkertijd is de camera onderdeel van een groepsproces waarin ouders ook elkaars spiegel zijn en daarin zowel herkenning als weerstand tegenkomen. In de hoop op een uitbreiding van het helende veld en om meer kwetsbaarheid en eerlijkheid in onze alledaagsheid te brengen delen deze ouders hun kwetsbaarste vraagstukken met de camera en de kijker.

Het geluid van een kind dat nee zegt is een film over zelfafwijzing, universele pijn en heling. Over voelen wat er is, een vuur bouwen als het nodig is, het kind in jezelf omarmen en af en toe een duik in de zee nemen.