Boeken – Een chief happiness officer in elk bedrijf

Waarom hebben steeds meer mensen een burn-out?
Hoe voorkom je dat medewerkers uitvallen?
Hoe maak je van werkplezier een belangrijk target?

Klinisch psycholoog Elke Van Hoof pleit in haar boek voor een Chief Happiness Officer in elk bedrijf.

Nog nooit waren er zo veel werknemers voor langere tijd afwezig. Stress, hoge werkdruk en verregaande flexibiliteit eisen hun tol. Bovendien gaan we later met pensioen, en beseffen we dat gelukkige werknemers voor betere resultaten zorgen.

Dit boek roept daarom een nieuwe functie in het leven: de Chief Happiness Officer. Die krijgt de belangrijke taak het welzijn van de medewerkers te bevorderen. Door afwezigheden grondig in kaart te brengen en door proactief geluk en zingeving te managen.

Uit het boek: Gelukkig zijn. Het is iets waar we allemaal naar streven. Maar geluk is moeilijk te vatten. We kunnen het onszelf noch anderen opleggen. Het is afhankelijk van ontelbare factoren. Het kan plots onze weg kruisen, en dan weer verdwijnen als een dief in de nacht. Sommigen hebben het van thuis uit meegekregen, anderen vinden het bij de partner van hun leven. Nog anderen blijven er hun leven lang naar op zoek.

We kunnen ons geluk wel een duwtje in de goede richting geven. Door gezond te leven bijvoorbeeld. Door ons te omringen met de juiste mensen. Door voldoende tijd te investeren in onszelf en onze relaties. Het fijne aan geluk is dat het zichzelf versterkt. Wie gelukkig is, ervaart massa’s energie. Hij kan bergen verzetten. Wie gelukkig is straalt ook, en zal zo ook makkelijker andere – al dan niet gelukkige – mensen aantrekken. Gelukkige mensen produceren ook ‘gelukshormonen’ die hen niet alleen mentaal, maar ook fysiek ten goede komen.

Ook op het werk mogen we van geluk spreken als we kunnen werken met blije en gemotiveerde medewerkers. Zij krijgen de dingen voor mekaar, tillen hun collega’s op naar een hoger niveau. Ze tellen geen uren, wel grote en kleine successen. Op het werk spreken we niet echt van geluk, wel over welzijn. Het is slechts een nuanceverschil. Het gaat over materiële en immateriële tevredenheid. Als werkgever of leidinggevende ben je niet verantwoordelijk voor het geluk van je medewerkers, wel voor hun welzijn én voor het garanderen van de best mogelijke werkcondities. En dat kun je op ontelbare manieren bevorderen. Het gaat over het plaatsen van een pingpongtafel, over het gebruik van ergonomische stoelen tot het geven van uitdagende en haalbare doelstellingen. Het gaat ook over een goede communicatie, over een gezonde en veilige werkomgeving, over gedeelde waarden en een cultuur van wederzijds respect en vertrouwen. Voor een manager loont het om veel aandacht te geven aan al die zaken. Het is een win-win-win (werkgever-medewerker klant) voor iedereen.

De meesten zullen het eens zijn met wat hierboven geschreven staat. Er wordt ook veel meer dan vroeger geïnvesteerd in welzijn op het werk. Maar toch lijkt het geluk ons door de vingers te glippen. Niet alleen op het werk, maar ook thuis en in onze hele maatschappij. Dat komt omdat men de focus te veel op het ‘geluk’ legt. Eigenlijk is geluk het gevolg van zingeving: ‘zin’ als goesting maar ook ‘zin’ als betekenisgeving. Velen gooien geluk en zingeving op één hoopje, maar niets is minder waar. Zingeving gaat over het vinden van een doel waaruit richting, focus en planning voortkomt. Dit doel kan je mentale kracht bepalen; kracht die waarde geeft aan moeilijke momenten en zelfs lijden. Kracht die ervoor zorgt dat mensen zichzelf overstijgen.

Een mooi voorbeeld daarvan is Viktor Frankl, neuroloog en psychiater maar vooral bekend van zijn getuigenis over de concentratiekampen. Op 25 september 1942 werd hij samen met zijn vrouw en ouders gedeporteerd naar een concentratiekamp in Theresienstadt. Hoewel hij net zoals de medegevangenen dwangarbeid moest verrichten, probeerde hij toch ook medegevangenen die last hadden van depressie en zelfmoordneigingen, te behandelen. Zelf ging hij ondertussen ook door een hel. Van al zijn verwanten zou uiteindelijk enkel zijn zus het overleven. Toch kwam hij uiteindelijk tot de conclusie dat hoe hard en inhumaan sommige situaties ook zijn, het leven toch altijd potentieel zinvol is. Want door afstand te nemen en je te focussen kun je toch nog steeds doelen stellen (kleine doelen: brood vinden – en grote doelen: ooit weer thuis zijn). Hij zag dat dagelijks gebeuren in het concentratiekamp. Doordat zijn medegevangenen in staat waren doelen te bepalen, konden ze omgaan met de gruwel. Daarna stelde hij deze ervaringen te boek in De Zin van het leven, waarin hij schreef over zijn ervaringen en methodes aanreikte om in alle mogelijke levensomstandigheden toch een doel in het leven te vinden.

Elke Van Hoof is als klinisch psycholoog gespecialiseerd in trauma, stress, burn-out en hoogsensitiviteit. Ze doceert naast medische en gezondheidspsychologie ook klinisch-psychologische interventies aan de Vrije Universiteit Brussel. Daarnaast is ze gastdocent aan de Vlerick Business School. Ze is de bezieler van het Huis voor Veerkracht, het expertisecentrum voor stress, burn-out, bore-out en veerkracht, en een veelgevraagd expert in de media.