• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Tibetaans boeddhisme » Het jaar 2020 – dag 232 – huy

Het jaar 2020 – dag 232 – huy

20 augustus 2020 door Joop Ha Hoek

Ik ben diverse keren in en op het terrein van het Tibetaans boeddhistisch centrum in het Waalse Huy geweest. In de zomer werden daar bijeenkomsten georganiseerd, ook wel volksfeesten genoemd. Meestal was het wel goed weer tijdens zo’n dag. De omgeving is prachtig. Op het terrein staat een heus kasteel waarin de administratie is gevestigd, op het glooiende terrein staat een prachtige stupa en de tempel met Boeddhabeelden mag er ook zijn. Er zijn gastenverblijven, waarin je een ruimte kunt huren en de monniken hebben een eigen onderkomen. Als er geen volk is, is er rust.

Spiritueel volksfeest in Huy.

Op die feesten kwamen honderden mensen af die in de tempel een dienst bijwoonden of op het terrein rondliepen om vooral gezien te worden en bekenden te groeten. Wat me opviel was dat gulle donateurs van meer betekenis leken te zijn dan de niet-gevers. De gulle donateurs werden bij naam genoemd, zelfs hun naam werd omgeroepen over het terrein als ze werden verwelkomd.  Het Tibetaans boeddhisme is er toch een van zegeltjes plakken, verdiensten verzamelen.

Op een van die dagen was er een volksopstootje op het terrein, er liep een transgender rond. Wel een boeddhist, maar toch anders voor de andere boeddhisten. Als in het Bijbelverhaal over de Rode Zee, waarin God zijn volk wegleidt en de achtervolgende troepen van de farao laat verdrinken, splitste de boeddhistische menigte zich om ruim baan te maken. Pas op, een vreemde verschijning. Vernederender kan niet. Ik sprak de vrouw later in een rustige setting bij haar thuis en zij vertelde mij hoe zij zich in de steek gelaten voelde door de boeddhisten op dat volksfeest maar ook daarbuiten in de boeddhistische wereld. Zij ervoer weinig compassie en empathie.

De inmiddels overleden lama Karta leidt een ceremonie.

Op zulke dagen was er muziek en dans, meestal Tibetaans, en hielden de daar wonende monniken onder het blazen op schelpen en muziekinstrumenten en het zingen van boeddhistische teksten hun diensten. Het waren dagen van devotie en vreugde en plezier. Er werd ook graag en goed gegeten op het terrein, aan tafeltjes of zomaar in het gras. Al met al had het de sfeer van een hippiefestival.

Manu, met hoed.

Op het terrein en in de tempel ontmoette ik de Vlaming Manu, die ik al kende van de meditatiebijeenkomsten bij Tegen de stroom in, in Rotterdam. Er waren weinig mensen die daar een boeddhistische outfit droegen, Manu viel op door een rode deken om zijn schouders en rode of oranje truien. Manu kreeg vaak het woord van de westerse voorganger Frank omdat hij grote kennis had van het mahayana boeddhisme, terwijl Tegen de stroom een eigen koers voer, er geen wierook werd gebrand en geen boeddhabeelden in de ruimte stonden. De mediteerders waren arbeiders, mensen van het volk. De vriendelijke Manu ook maar dan toch een beetje anders.

Als ik met mijn vriendin, de dochter van zeevisser Thijm, in de Ardennen was gingen we regelmatig naar het centrum in Huy. Op het grasveld speelden we dan met mijn kleinzoon, die zomaar door zijn enorme wijsheid een incarnatie van een wijze meester leek te zijn. Zonder te spreken dingen aanwees waar wij dan uren over spraken, zoals een schijtende merel in het zwerk.

De dingen gaan voorbij, ik ben al een tijd niet in Huy geweest. Maar de herinneringen blijven.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Joop Hoek, Tibetaans boeddhisme Tags: corona, Huy, Tibetaans centrum, transgender, volksfeesten

Lees ook:

  1. Het jaar 2020 – dag 309 – avondklok
  2. Het jaar 2020 – dag 349 – vogel
  3. Het jaar 2021 – dag 248 – overlevenden
  4. Het jaar 2021 – dag 307 – geneuzel

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Ruud van Bokhoven zegt

    21 augustus 2020 om 11:06

    Mensen die op het terrein rondliepen om gezien te worden en bekenden te groeten.
    Gulle gevers van meer betekenis bleken te zijn dan niet-gevers. De donateurs werden bij naam genoemd, zelfs hun naam werd omgeroepen over het terrein als ze werden verwelkomt.
    Een volksopstootje, er liep een transgender rond en voelde zich in de steek gelaten door de boeddhisten.
    Dat je als boeddhist niet alles kan weten en ook fouten maak, dat kan ik begrijpen, maar dit noem ik helaas wel zwakheden die geen uiting zijn van waar je voor staat en uitdraagt.
    Wat moeten deze boeddhisten nog veel leren.

Primaire Sidebar

Door:

Joop Ha Hoek

Joop Ha Hoek, volger van de dhamma en redacteur. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 27 juni 2022 - 3 juli 2022
    Zomer Retraite met Losang Gendun
  • 3 juli 2022
    Kum Nye Yoga op zondag | Online
  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 5 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Boekbespreking – Bernard Mandeville, een ondeugende denker?

Erik Hoogcarspel - 9 juni 2022

Bernard Mandeville (1670 – 1733) werd geboren in een gegoede remonstrantse familie te Rotterdam. Hij studeerde in Leiden en vertrok tegen het einde van de 17e eeuw naar Londen om er een medische praktijk op te zetten. Daar schreef hij eerst luchtige stukjes proza in tijdschriften, maar later publiceerde hij ook over geneeskunde en economie. Zijn bekendste boek is “De fabel van de bijen”.

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Veertiende Dalai Lama organiseerde Tibetaanse diaspora succesvol na zijn vlucht
  • Ardan
  • Verlichting is geen show
  • De virtuele denkster 376
  • Dick – Workshop in de ruimte

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens