In mindfulness neem je bewust tijd voor jezelf. Dat betekent niet dat je in die tijd alleen maar met jezelf bezig bent.
We brengen onze aandacht bij wat zich nu voordoet in de zintuiglijke werkelijkheid. Onze geest beschouwen we daarbij als het zintuig waarmee we onze gedachten en gevoelens waarnemen.
We leven niet op een eiland. Ons lichaam, onze geest, onze andere zintuigen brengen ons in contact met de werkelijkheid. Van die werkelijkheid maken we uiteraard zelf deel uit, maar ze omvat veel meer dan dat.
Mindfulness is niet kijken naar binnen of kijken naar buiten kijken. Het is kijken. Het verbindt ons met alles wat zich nu aandient.
We leven ook niet alleen. Daarom is ook communicatie een belangrijk thema in mindfulness. De kwaliteit van aandacht die we oefenen is even goed van toepassing in relatie tot anderen.
Omslagfoto: Mindfulness Arrêt sur_image by Erik Pevermagie CC SA 04 door onlysilence.
Kay zegt
Het beeld van William James, grondlegger van de Amerikaanse psychologie, dat mensen als eilandjes in de oceaan zijn past bij mindfulness. Mindfulness kijkt naar naar het eigen eilandtje en andere eilandjes en probeert een bepaalde kwaliteit in het zien te conditioneren. Maar Wiliam James zei ook dat kwaliteit van relaties bepaald worden door te zien dat al die eilandjes verbonden zijn via de oceaanbodem. Zonder dat zien geen goed gedrag of relaties. Het beeld in mindfulness is nogal oppervlakkig, primitief en oppertunistisch.
Cornelis Heijkant zegt
Mindfulness is aandachtig leven. Het heeft niks met “jezelf” te maken. Je hebt aandacht voor al wat zich in je directe nabijheid, zowel innerlijk als uiterlijk, en in je bewuste zijn voordoet. Dat kan het eten van een appel of het drinken van een kopje koffie zijn, het kijken naar spelende kinderen, het observeren van je gedachten en gevoelens tijdens een wandeling of het aandachtig en open – zonder commentaar te leveren – luisteren naar een ander mens die je een persoonlijk probleem voorlegt.
Wezenlijk bij mindfulness is niet “tijd hebben”, maar “de tijd nemen” voor het een of ander. Dat laatste zijn we helaas kwijtgeraakt door een samenleving, die sedert de industrialisatie de mens een steeds rapper levenstempo opdringt. Mindfulness is niets nieuws onder de zon. Het was er altijd al, en is nog steeds beschikbaar voor wie op de pauze-knop van zijn huidige jachtige robot-bestaan durft drukken en het automatische doel-denken even laat voor wat het is: een algemeen geaccepteerde vorm van krankzinnigheid (een woord ook gebruikt in dit verband door Osho, Eckhart Tolle).
Wil je zien hoe gek we zijn geworden tel dan eens voor de grap het aantal beeldwisselingen per minuut tijdens een televisie-reclamespot. Dit heeft niets meer met communicatie op een menselijk niveau te maken, maar alles met massa-hypnose.
Piet Nusteleijn zegt
Natuurlijk heeft Mindfulness
wél te maken met met “jezelf”.
Het is immers kijken naar..
Je kijkt (dus oa.)naar jezelf.
De vraag is: wie kijkt?
Wie is die Je die naar “je kijkt?
Dat beeld van van Kay, William James;
Die oceaanbodem.
We zijn de bodem én het eiland.
De bodem kijkt naar zichzelf.
De bodem is altijd zichzelf.
Misschien ga ik nu te ver.
Met groet.
Kay zegt
Piet, Mindfulness is kijken naar het eilandje, een gematigd focussen, vorm van concentratie, of het nu op ademen, emoties gedachten of andere activiteit is. Activiteit is aan de oppervlakte van jezelf, mindfulness is gematigd actief focussen, niets lijkt erop dat er een dieper zelf gewaarzijn is betrokken in mindfulness.
Piet Nusteleijn zegt
Kay, je bent alles. Je bent de bodem en het eiland.
Er is “kijken”.
Het denken stelt de vraag: wie kijkt?
Wanneer we het begrip Mindfulness nu vervangen door “kijken” dan zijn we eruit. Er is “kijken”.
Je zegt feitelijk dat mindfulness niet meer is dan kijken naar alles wat zich aandient.
Alles echter wijst erop dat ‘een dieper zelf gewaarzijn’ is betrokken in Mindfulness.
Je bent het immers.
Voor mezelf wil ik het omschrijven als “één ZIJN”. (Bodem en eiland) Hierin kan je ogenschijnlijk twee werelden onderscheiden: de wereld van het denken en de wereld van het niet-denken. Dat is alles…beter kan ik het niet zeggen.
Met groet.
Kay zegt
Piet, ik baseer mij op feiten (wetenschappelijke). Verschillende methoden hebben verschillende effecten. Mindfulness laat bepaalde effecten in het emotiegebied van de hersenen zien. Dus een beperkt gedeelte van de hersenen is actief. Piet je komt met claim en vooronderstellingen zoals zo vaak in het mindfulness wereldje.