Gestuurd worden door het denken of je denken beheersen bevestigt enkel het innerlijk conflict en het geloof in een apart zelf. Mensen zoeken zekerheid, dan moet er wel verschil zijn, nietwaar? Ook gelooft de mensheid in het ‘onmisbare’ overheersende politieke systeem. Noem het communisme, kapitalisme, democratie en dergelijke.
Maar ik zeg je, dat alles blijft het conflict bevestigen. De wereld is een afspiegeling van ons innerlijk.
Het grijpen naar geweld heeft geen zin. Ook niet je eigen denken ernstig onderdrukken of uitbuiten.
De Boeddha leerde voor onze problemen de middenweg. Het uiterste niet op te zoeken. Hij omschreef dat als onedel en ijdel. Ook leerde hij geen geweld als oplossing. Hij kwam uit de Indiase krijgerskaste maar had deze de rug toegekeerd.
Je suf denken of het denken in ieder opzicht onderdrukken moet hij niet als het antwoord hebben gezien. Aan je denken verslaafd zijn of er bang voor zijn.
Je denkt of niet. Maar de aanwezigheid van een zogenaamde denker of waarnemer doet je denken conditioneren, beperken. Ik en mijn denken, doet het denken niet goed. Stilzitten en je gedachten observeren? Wie observeert dan wie?
De hele dag enkel de boeddhistische geschriften bestuderen, heeft ook helemaal niets te maken met zelfkennis.
Zelfkennis is direct en nimmer tweedehands. Ik ga mediteren bevestigt enkel de afgescheidenheid, het innerlijk conflict.
Ik kan de behoefte aan afzondering, stilte en relax zitten volkomen begrijpen. Net als een stevige wandeling. Meditatie is eigenlijk het moment nu. Nu, dat je niet langer ontloopt.
Alleen de ongeconditioneerde geest is waarlijk vrij. Een waarnemer zorgt voor een innerlijk conflict: ik en mijn denken. De waarnemer en het waargenomene zijn niet verschillend.
Keuzeloos gewaarzijn (lees ongeconditioneerde geest) vertegenwoordigt geen innerlijk conflict. Maar keuzeloos gewaarzijn volgt op de innerlijke transformatie: door het tegen elkaar wegvallen van de zogenaamde denker en het aparte denken.
Dit alles is geen overtuiging maar een getuigenis, zogezegd. Zien betekent begrijpen maar draai je dat om, dan zit je met een zoveelste overtuiging!
Ik verkondig geen inzicht. Het begrip boeddha betekent immers de ontwaakte. Direct zien is iets anders dan boeken studie en een daardoor verkregen inzicht.
Als de politie op zoek is naar de dader, kan deze veel verdachten op het oog hebben maar wie is de werkelijke dader? Je kunt met bewijzen komen maar zijn het echt bewijzen of blijft alles toch indirect? De politie stopt ook onschuldige mensen in de gevangenis, nietwaar? Dus kijk uit met je conclusies. Misschien houd jij jezelf wel gevangen. Alles overeenkomstig onze onwetendheid en verlangens?
Boeddha moet een licht voor zichzelf zijn geweest. Hij was geen Indiase filosoof die geloofde in het principe: atman-Brahman. Hij ontwaakte en bracht geen nieuw geloof. Ook al is het boeddhisme zelf een geloof.
Hij had huis en haard verlaten, zelfs zijn jonge kind. Hij kende de volkomen zelfvervulling als prins aan het hof en de volkomen zelfonderdrukking als asceet in het woud. Hij had diverse leraren maar zij brachten niet de bevrijding die hij echt zocht. Hij bleef een pionier tot het laatste moment. Het moment dat hij ontwaakte. Een licht voor zichzelf werd.
Bevrijding gaat aan bevrijding vooraf. Er is geen zelf dat het denken moet beheersen of door het denken onderdrukt kan worden. Er is sprake van denken of niet.
Keuzeloos gewaarzijn staat niet los van ons leven. Maar is gelijk aan ons leven. Het bewustzijn is gelijk zijn inhoud.
Het denken te kennen van Boeddha zal ons niet bevrijden. Het geloof in de Boeddha zal ons niet bevrijden. Het vereren van de Boeddha zal ons niet bevrijden. De Waarheid maakt ons vrij.
Onderzoek voor jezelf maar twijfel aan al je overtuigingen. Als je direct ziet zonder enige twijfel, zal dat zien natuurlijk gevolgd worden door denken. Maar het is niet het denken dat het zien omvat. Het zien bevrijdt.
Een mens van inzicht is niet hetzelfde als een ontwaakt mens. Inzichten volgen elkaar op. Maar er brandt een licht in je leven of niet. Je hebt de dader betrapt of niet. Je bent niet overtuigt wie of wat de dader is. Al het gepraat over wie of wat de dader is doet je helemaal niets meer. Je ziet iedere ochtend de zon opgaan of niet. Dat is geen overtuiging.
Ik ben al mijn gedachten.
En ik ben niet mijn gedachten.
Hecht je nergens aan.
De ongeconditioneerde geest.
Jij bent beslist die Boeddha waarin je gelooft. Maar zonder twijfel kun je onmogelijk ontwaken.
PS. Ik ben geen volgeling van de Boeddha of een spreekbuis van Jiddu Krishnamurti. Ik heb wel bewondering voor deze twee grote geesten. Wat ik schrijf is simpelweg gebaseerd op mijn eigen leven, als mens hier op aarde. Respecteer jezelf als de poort op de werkelijkheid. Er is geen bepaalde weg of bepaalde guru.
Geef een reactie