• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » ‘Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik de nieuwe Boeddha ben’

Observatie door Ferry

‘Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik de nieuwe Boeddha ben’

14 augustus 2016 door Ferry van Haastert

Het is kwart over acht als de deurbel gaat. Ik schrik wakker uit mijn GTST-coma en struikelend over lege bierflesjes loop ik hongerig naar de voordeur. Tot mijn grote teleurstelling staat daar niet de pizzakoerier, maar een vrij onopvallende man. Ongeveer 1m70, met kort donker haar en een blanke huid. Hij draagt heel normale kleding, een zwarte winterjas en een blauwe spijkerbroek, met daaronder zwarte gympen. “Goedenavond”, zeg ik, “Goedenavond”, antwoordt de meneer. Hij kijkt me veelzeggend aan, maar ik herken hem niet, dus het blijft even stil. “Herkent u me niet?”, vraagt de man. “Nee, eerlijk gezegd niet”, zeg ik. Daarop haalt hij kalm, maar diep adem, kijkt me indringend aan en spreekt op zachte toon: “Ik ben Maitreya.” Opnieuw blijft het stil. “U bedoelt dat u verbonden bent aan het Maitreya-instituut”, vraag ik zo onschuldig mogelijk. “Nou ja, in zekere zin wel ja”, antwoordt hij. “Maar ik bedoel eigenlijk te zeggen dat ik de nieuwe Boeddha ben.”

Hoe deze ontmoeting afloopt, laat ik aan jullie fantasie over. Maar stel je voor dat er echt iemand zou opstaan als zijnde de nieuwe Boeddha. Een welbespraakte Nederlander, of Amerikaan. Wie zou hem geloven? En wanneer zou jij hem geloven? Zou je overtuigd zijn als hij de Pali-canon en alle soetra’s uit zijn hoofd kan reciteren? Of pas als hij dat in het Sanskriet kan, of in het Tibetaans? Zou je je bekeren als zelfs jij ziet dat zijn aura gloeit. En dat hij een stuk of tachtig kenmerken heeft die je een keer opgesomd hebt zien staan in een boeddhistische tekst? Maakt het indruk als hij door de lucht kan vliegen, door muren kan lopen en telepathisch contact met je maakt? Moet je overvallen worden door een ongekende rust of helderheid om zijn boeddhaschap te erkennen? Of zou je hem – of haar – hoe dan ook uitlachen of negeren en voor gek verslijten.

Zoals de geschiedenis leert zijn mensen niet gauw overtuigd van de goddelijkheid of verhevenheid van iemand die claimt dat hij de teruggekeerde Jezus of Messias is. En dat zal met een persoon die zegt dat hij de nieuwe boeddha is waarschijnlijk niet anders zijn. Er zijn namelijk al vele mensen geweest die zich voor Maitreya hebben uitgegeven, maar die hebben de boeddhistische gemeenschap niet weten te overtuigen. Het heeft er waarschijnlijk mee te maken dat volgens de geschriften er voorlopig geen nieuwe boeddha komt en dat Maitreya pas naar aarde komt als de leer van Sakyamuni Boeddha compleet verdwenen is. De overlevering somt wat meer omstandigheden op, maar het is in ieder geval iets wat waarschijnlijk ver in de toekomst ligt.

Op zich is het een geruststellende gedachte dat er iemand klaar staat om de arme schaapjes in het samsarische bestaan weer te hulp te schieten als de boeddhadharma is uitgestorven. Maar tegelijkertijd is het extreem droevig. Het ondermijnt het potentieel van een ieder om op korte termijn, laat staan op dit moment, zelf het boeddhaschap te realiseren. Al die stellingen over ontelbare levens, stadia van verlichting en noem maar op, schuiven de ontwaakte staat van geest alleen maar verder weg naar de toekomst, terwijl nú het enige moment is waarop je verlicht kunt zijn. En nu..

en nu..

en nu.

Niet straks, niet na tien retraites, niet over drie levens, alleen..

nu.

© Copyright (kuch kuch) Boeddhistische Omroep Stichting / Ferry van Haastert

Deze uit dertien afleveringen bestaande serie columns werd in de zomer van 2012 in het Boeddhistisch Dagblad geplaatst. Wat mooi is heeft waarde, daarom in deze zomer een herpublicatie.

Categorie: Boeddhisme, Columns Tags: Boeddha, ego, Ferry van Haastert, nieuwe boeddha, samsara

Lees ook:

  1. Pascal Versavel – een natuurwandeling van Oost naar West
  2. ‘Jullie zijn allemaal idioten’
  3. Hallo, mijn naam is Klaas en ik ben boeddhist
  4. Over Newton, de Boeddha en de mechanica van lijden en geluk

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Ferry van Haastert

is columnist bij de BOS. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door
  • Locaties
  • Overzicht op kaart

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

14 sep
Tao en geluk; vijf bijeenkomsten
14 sep 23
22 sep
Retraite: natuur en meditatie
22 sep 23
24 sep
Meditatiedag: handleiding voor creatieve meditatie
24 sep 23
24 sep
Theme Sunday with Ven. Amy: Dealing with Difficult People
24 sep 23
24 sep
De Vier Zegels van het boeddhisme
24 sep 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    De taal van het lijden  (deel 1 van 3)

    gastauteur - 20 september 2023

    De taal welke zich op verschillende momenten in ons leven aan ons openbaart, meestal in de vorm van verlies, pijn en verdriet, het diep begrijpen ervan, te leren het lijden te omarmen, er ruimte voor te creëren, zodat het uiteindelijk los kan komen.  Leren één te worden met de ontvouwing van het leven en het ontdekken, blootleggen en hervinden van deze nobele waarheid. Hoewel dit vaak een erg zware taak lijkt, en voor velen van ons te moeilijk om zelfs maar over na te denken, ligt er binnen dit proces van herkennen en het omarmen van lijden, een ontvouwen van kalmte, vreugde, vrede en harmonie met onszelf en de wereld om ons heen. Elke keer dat we dichter bij deze ontvouwing komen, tillen we een klein stukje van de sluier op die ons ware wezen omhult.

    Taigu – Tibetaans bijgeloof op gespannen voet met anatman

    Taigu - 19 september 2023

    Het geloof dat Tibetaanse boeddhisten vertegenwoordigen in de zielsverhuizing van de dertiende naar de veertiende Dalai Lama, en bij diens overlijden naar de vijftiende, onderstreept nog eens de ondoorzichtige magie waarvan het Tibetaanse boeddhisme is doortrokken. Je zou het een scepticus niet kwalijk kunnen nemen, wanneer deze de conclusie trekt dat bij de overgang van de ene op de andere Dalai Lama een loopje wordt genomen met het leerstuk van anatman, een van de klassieke hoekstenen van het boeddhisme.

    Ardan, van zenleraar tot brugwachter – ‘Je opent de brug en je sluit ‘m weer. Bijna zen.’

    Ardan - 11 september 2023

    'Ik wil mezelf niet opzadelen met titels. En bovendien zei me de titel 'zenleraar' niet zoveel. Was ik nu anders geworden? Kon ik nu beter mensen begeleiden dan daarvoor? Het klopte voor mij niet. Datgene wat mij het meest gebracht had, namelijk die vrije vrouw/man zonder titel liep nu met een titel rond. En dat beviel me niks.'

    Pseudo-Cicero, pseudo-troost?

    Erik Hoogcarspel - 11 september 2023

    Cicero voert in zijn epistel aan dat we niet overmatig moeten rouwen om de dood van een geliefde, omdat er bij de dood voor de geliefde zelf weinig verloren gaat. Het leven is nu eenmaal niets dan ellende. Als je de pech hebt geboren te zijn geworden, kun je maar beter gauw dood zijn. Je hoeft ook niet oud te worden om te slagen in het leven.

    Wat loert daar in de duisternis?

    Kees Moerbeek - 10 september 2023

    Eeuwenlang zwierven ze in de bergen, de bossen, de velden, in de rivieren en langs de kust en joegen de Japanners de stuipen op het lijf of belaagden ze. Ze zijn ook nu niet weg te denken, de yokai.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het denken (1) – Boeddhisme is gezond verstand
    • Renske – haiku
    • B’eter – Risotto met paprika, courgette en paddenstoelen.
    • Kleefkracht
    • Het ene bewustzijn is het andere (niet)

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.