• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Jules –  Inspiratie van oude vriendschap

Jules –  Inspiratie van oude vriendschap

15 januari 2025 door Jules Prast

Nico Klei, een voormalige studievriend, is onverwachts overleden en afgelopen maandagmiddag gecremeerd. Ik was verhinderd, maar heb aan zijn familie een lange brief met dierbare herinneringen op de post gedaan.

Als Nicolaas Klei is hij onder andere bekend geworden als wijnschrijver. Toen ik hem kende, woonde hij in Amsterdam om de hoek van het Concertgebouw en het daarachter gelegen café Welling.

Het was in dat café dat ik hem voor het laatst zag, een jaar of twintig geleden. Tussen de middag gezeten aan een tafeltje gunde ik mijzelf een zeldzaam moment van rust in mijn drukke, werkende bestaan. Nico kwam binnen met aan zijn arm zijn vrijwel blinde vader.

Als student schreef hij al de sterren van de hemel, zij het in de besloten kring van ons dispuut. Dit had hij van geen vreemde. Zijn vader, de journalist Bert Klei (1924-2008), was decennia achtereen kerkredacteur en columnist van het dagblad Trouw.

Nico bewoonde een souterrain en zijn vader (“zeg maar Bert, hoor!”) de verdieping erboven. Op beschaafde toon en met milde spot beschreef Bert in zijn stukjes wetenswaardigheden over de gereformeerde kerken in Nederland, verwikkeld in talloze afsplitsingen temidden van een onverbiddelijk proces van secularisering.

De stukjes van Bert zijn in vele uitgegeven bundeltjes samengebracht. Een ervan diep ik uit mijn boekenkast op. In een stukje haalt hij een herinnering op aan zijn gereformeerde jeugd in een Gelders dorp. Gereformeerden voelden zich de ware calvinisten, maar een meisje op het schoolplein voegde hem snedig toe: “De koningin is lekker hervormd!”

Dit moet over Wilhelmina zijn gegaan.

Ter gelegenheid van zijn abrupte overlijden is Nico in tal van media herdacht, onder andere in een paginagroot artikel van Peter de Waard in de Volkskrant.

Nico kende ik evenwel voordat hij een bekende Nederlander werd. Hij hield van juist leven, waarmee in dit verband  het goede leven wordt bedoeld. Wijn, klassieke muziek, letterkunde, correcte omgangsvormen en juist gekleed gaan behoorden tot zijn opvatting van de schoonheid van juist leven.

Wat had ik graag nog een keer met deze aimabele, eigenzinnige mens van gedachten gewisseld over poëzie, juist nu ik bezig ben met de invloed van Plato op de Nederlandse literatuurgeschiedenis sinds Vondel.

Boeddhisten verdienen eveneens milde spot, wanneer hun geest zich vernauwt en burgerlijke moraliteit de overhand krijgt. Gelóven boeddhisten nog wel wat, buiten de gemakkelijke maatschappelijke stellingname van het wijzende vingertje?

Juist leven zien we hier in een heel andere gestalte optreden.

Zijn er nog mensen die geloven dat in hun onvolmaakte creatieve scheppingen en levensuitingen indirect Plato’s eeuwige Ideeën tot uitdrukking komen? Ik meen dat Erik Hoogcarspel in deze krant wel eens aandacht heeft besteed aan raakvlakken van platonisme en de dharma.

De bijna modieuze boeddhistische voorstelling van onderlinge afhankelijkheid krijgt pas werkelijk betekenis wanneer je de diepte ingaat en met een welhaast religieuze intuïtie een uitgang vindt uit de windtunnel van je spirituele ontwikkeling.

Achteraf betwijfel ik of dit aan Nico besteed zou zijn geweest, ontstegen als hij was aan zijn eigen traditie. Ben je net gereformeerd af, staat er een oude vriend op in café Welling die zich als boeddhist bekend maakt. Boeddhisme als het nieuwe calvinisme, bah!

Maar evenals mijn vriend van weleer kan ik het schrijven niet laten; na een korte adempauze ben ik terug in het BD. Met weemoed denk ik ondertussen terug aan de geïnspireerde discussies in de jaren dat wij als studenten elkaars gezelschap opzochten. En voel ik het gemis aan de open ruimte die onze vriendschap schiep.

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Gezondheid, Jules Prast, Media Tags: amsterdam, café Welling, Erik Hoogcarspel, Nico Klei, nieuwe calvinisme, Peter de Waard, vriendschap, wijnschrijver, wijzend vingertje

Lees ook:

  1. De macht van de bal
  2. Taigu – Twee ouwe rakkers
  3. Het jaar 2023 – dag 263 – vlagvraag
  4. ‘Eet mij niet’ – een toekomst zonder vlees

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Jaap zegt

    15 januari 2025 om 12:26

    Dank Jules Prast dat er na de adempauze weer lucht is om te schrijven.

    • Jules zegt

      15 januari 2025 om 16:13

      Wat attent van je om dit te zeggen, dankjewel!

  2. Tineke Ferwerda zegt

    16 januari 2025 om 10:15

    Wat een mooi verhaal over Nico Klei!
    Ik heb ook zo genoten van de stukjes van Bert Klei als voormalig gereformeerde…
    Dat vader en zoon maar een heerlijk hiernamaals mogen hebben!!

    • Jules Prast zegt

      16 januari 2025 om 15:19

      De bundeltjes van Bert Klei kun je voor een habbekrats online kopen (tweedehands).

Primaire Sidebar

Door:

Jules Prast

Jules (1961) schreef van 2012 tot 2025 regelmatig voor het Boeddhistisch Dagblad en sindsdien incidenteel. Bij het Kanzeon Zen Centrum Amsterdam ontving hij in 2013 de dharmanaam Taigu (‘grote dwaas’). Behalve van zen is hij een liefhebber van Shinran en de nembutsu. Parallellen tussen christendom en boeddhisme vormen een terugkerend thema in zijn werk. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Paus Leo XIV – ‘help ook elkaar om bruggen te bouwen – met dialoog, met ontmoeting’
    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen
    • Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
    • Het pad uit het woord

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.