• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Hoe knip je de verlichting aan? (1) – geen woorden-meer

Hoe knip je de verlichting aan? (1) – geen woorden-meer

7 september 2023 door Ksaf Vandeputte

In het mahayana boeddhisme brengen een paar soetra’s van de Perfecte Wijsheid, zoals de bekende Lotus- en Diamantsoetra, een soort van blijde boodschap: iedereen zonder uitzondering kan het boeddhaschap, de verlichting bereiken. Het woord boeddhanatuur benoemde aanvankelijk deze natuurlijke aanleg voor het boeddhaschap; maar ‘boeddha-natuur’ verwees in latere eeuwen steeds meer naar de opvatting dat we al verlicht zijn, dat deze bewustzijnsvorm onze wàre natuur is.

De zentraditie legt grote nadruk op het realiseren van je ware natuur. Uiteindelijk betekent dit besef dat je niet op jezelf bestaat, waar je je ook mee identificeert, het is altijd iets dat enkel bestaat in totale onderlinge afhankelijkheid met al de rest. De Perfecte Wijsheid heeft veel betekenissen. Waaronder ‘naar de andere oever gaan’ maar ook ‘naar de andere oever gegaan zijn.’ Het is dus zowel de wijsheid die toelaat de verlichting (de andere oever) te bereiken als de wijsheid die we hebben als de verlichting bereikt is. Een verlichting die altijd al bereikt is, alleen realiseren we het ons niet.

De Boeddha gaf aan dat we ons in de eerste stadia van mediteren niet moeten hechten aan gevoelens van lichamelijk welbehagen, vreugde en rust. Mediteren is telkens weer loslaten, opgeven en overstijgen. Als we in een volgend stadium de voorstelling van vormen overstijgen, kunnen we ons daarna voorstellen dat de ruimte oneindig is. Waarna kunnen inzien dat ook ons bewustzijn oneindig is. Dan volgt een stadium waarin we ons voorstellen dat er niets is. Zelfs dit kunnen we overstijgen in een sfeer van noch voorstelling, noch geen-voorstelling. Als we de dingen zien zoals ze zijn, zonder commentaar, zonder enige neiging tot inmenging.

Bij het onszelf bevrijden van de vormen van onwetendheid die ons doen lijden, hoort een periode van verwarring en wanhoop, wanneer we aan de grens van ons weten komen. Als we inzien dat elk concept een vorm van hechten en illusie is. We confronteren onszelf met het grote Niet-weten. Ik ervaar het als een voortdurend vallen en zelfs de hoop opgeven dat je veilig zal landen. Soms lijkt het op dood gaan, of op zijn minst op een vallen dat eindeloos kan doorgaan. Eerst geeft dat angst, alles is vreemd, onwerkelijk, vallen voelt niet meteen als een natuurlijk toestand aan… Maar als ik de moed heb om die eindeloze val tot zijn eindpunt te beleven, blijk ik in een soort tussenfase te belanden, en hang ik op een merkwaardige manier in een groot net. Tot ook dat net blijkt op te lossen. Waar ben ik dan? Niet overal, want dan zou ik god zijn of een Boeddha. Soms noem ik mijn nieuwe vorm van weten gemakshalve een intuïtief besef. Vallen voelt dan wel degelijk als een natuurlijk toestand, namelijk door alle illusies heen vallen.

Ik heb mezelf getraind in vertrouwen op intuïtief weten. Ik kan mijn denken vaak loslaten maar toch kan ik niet volledig vertrouwen op het totaal andere, de ondefinieerbare toestand van niets moeten ‘weten’ en je totaal durven overgeven aan de realiteit. Paradoxaal genoeg blijft het belangrijk om goed om te gaan met kennis, met het juiste onderscheid tussen de dingen. Alle dingen komen voort uit het Ene maar daarom zijn alle dingen nog niet eenvoudigweg één. Ik weet dat de realiteit non-duaal is, maar dat blijft een concept als ik niet ook de paradox beleef van hoe alles anders is, uniek, totaal zichzelf en toch verbonden met al die andere unieke dingen.

Het dichtst bij een ‘verklaring’ komt het besef dat het allemaal en-en is. Om in contact te komen met een absoluut weten, moet ik mijn denken niet opgeven, ik moet het overstijgen. Opdat het denken en voelen wordt in een contemplatieve toestand waarin er wel onderscheid maar geen dualiteiten meer zijn, geen grenzen. Als ik dat vergelijk met wat de Boeddha deed, dan was het in zijn geval een radicaal overstijgen, een loslaten van alles, het in één klap op de andere oever staan. Als ik vanuit mijn oever naar de overkant kijk, is er een kloof. De paar keer dat ik die kloof overbrug, is het een spontane toestand en ben ik dankbaar verrast. Veel vaker ben ik doodsbang, een angst die nog het meest lijkt op de angst om gek te worden. Ik weet dat het een heel menselijke angst is. Het is gewoon mijn ego dat tegenpruttelt, dat liever kiest om eeuwig gevangen te zitten in zekerheid. Alles liever dan de angst doorstaan van volledig vrij zijn.

Ik kan het ook relativeren, de relatieve werkelijkheid waarin ik leef verschilt niet van de absolute, ultieme werkelijkheid. Realistisch beschouwd, leef ik voortaan niet zonder ego, net zomin als ik voortaan zonder lijden leef. Ik moet alleen blijven leren om mijn ego te overstijgen, ernaar kijken als een interessant fenomeen, mezelf met warme, milde aandacht zien als een wezen dat uit de schaduw probeert te komen. Verblind door de zon en verrukt door een zien dat dieper gaat. Elke dag opnieuw ontvankelijk zijn voor de werkelijkheid achter de vormen. Inclusief mijn eigen vorm. Ik ben een kankerpatiënt, ik heb uitzaaiingen die in wezen boodschappers zijn van de relativiteit van mijn huidige vorm. Zij helpen mij om elke dag -of in realiteit laat ons zeggen om de andere dag- te beseffen dat ik leef op geleende tijd. Dat ik dankbaar kan zijn voor elke mij nog toegemeten minuut. Mijn niet-weten betekent meer en meer ook: geen-woorden-meer. Grappig fenomeen als je een schrijver bent.

Morgen aflevering 2 in een serie van 3.

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Ksaf, meditatie Tags: Bevrijding, bewustzijn, Diamant Soetra, hechten, Lotus, niet-weten, verlichting

Lees ook:

  1. Dialectiek der Verlichting
  2. Guy – Avalokiteshvara en Tara
  3. Zin en onzin
  4. Zullen alle wezens de bevrijding bereiken?

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Ksaf Vandeputte

De Vlaming Ksaf Vandeputte (1952) werkt als maatschappelijk werker en psychotherapeut. Hij is zeer geïnspireerd door het boeddhisme, meditatie en psychotherapie vormen volgens hem twee polen van eenzelfde gebied. Hij is lid van twee sangha’s in Vlaanderen en gewijd door Dharmavidya (David Brazier), maar even goed geïnspireerd door Thich Nhat Hanh en Ton Lathouwers. www.meditatief.be 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst
    • Boeken – De Vallei van Troost
    • ‘Gebruik de rechter niet als zondebok voor falend beleid’
    • Boeddha’s pleegmoeder is een voorbeeld voor boeddhisten op Moederdag

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.