Vandaag was ik bij de fysiotherapeut om na de aanrijding door een scootmobiel op 29 december vorig jaar klachten in de schouders te laten behandelen. We spraken over het toegeven aan de klachten. ‘Als het brein zegt zitten, dan ga je zitten, zegt het lopen dan loop je’, zei de therapeut. Maar je kunt ook doorgaan met wat je nog kunt, niet lullen maar poetsen zeggen ze in Rotterdam
Het lichaam als voertuig van de geest? Is er een voertuig zonder geest? Kan de geest zonder voertuig?
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.