Vandaag lukte het schrijven niet zo goed. Ik genoot van een prachtige zonsopgang waarbij de zon af en toe even tussen de wolken te voorschijn kwam en me als het ware een knipoog gaf. Met mijn hele aandacht was ik aanwezig en genoot van wat zich voor mijn ogen voltrok. Wat een pracht! Ik voelde me helemaal verbonden met de zon, met zijn kracht, zijn warmte. Die kracht en warmte die in alles doorgedrongen is. Deze momenten van bewust zíjn – gelukkig zijn het er veel – maken het leven zo waard te leven.
Thich Nhat Hanh schreef er een prachtig gedicht over. Ga er even voor zitten, neem je tijd. Herlees het af en toe, het is zo inspirerend en geeft zoveel ruimte en vrijheid.
Ons ware erfgoed
De kosmos is gevuld met kostbare juwelen.
Ik wil jou daar deze morgen een handvol van geven.
Ieder moment van je leven is een juweel,
dat schittert en aarde en hemel,
water en wolken bevat.
Alleen als je zachtjes ademt
worden de wonderen vertoond.
Opeens hoor je de vogels zingen,
de dennen neuriën,
je ziet de bloemen bloeien,
de blauwe hemel,
de witte wolken,
de glimlach en de prachtige blik
van je geliefde.
Jij, de rijkste persoon op aarde,
altijd bedelend om een stuk brood,
wees niet langer het berooide kind.
Kom terug en eis je erfdeel op.
Laten we blij zijn met ons geluk
en dat aan iedereen uitdelen.
Koester het hier en nu.
Laat de stroom verdriet maar los,
en sluit heel het leven in je armen.
Thich Nhat Hanh
Wulf zegt
Je hebt toch weer prachtig geschreven, Jan.
Shantivehof@gmail.com zegt
Prachtig Jan. Zo fijn jouw in mijn leven te hebben.
Hartegroet
Shanti