• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Boeddhisme » Het jaar 2020 – dag 175 – kolonelswedde

Het jaar 2020 – dag 175 – kolonelswedde

24 juni 2020 door de redactie

Op 1 mei van dit jaar is boeddhiste Alie Rozendal in de rang van kolonel begonnen als hoofd boeddhistisch geestelijke verzorging  bij de Diensten Geestelijke Verzorging (DGV). Begin mei is ook de sollicitatieprocedure voor de tweede geestelijk verzorger in de rang van majoor afgerond, na gesprekken met twee kandidaten is tot een unanieme keuze gekomen. Zo meldden we onlangs in deze krant.

Er kwamen reacties op, afwijzende en ‘militairen hebben ook recht op geestelijke verzorging’. In mij begon het te wroeten en te wrikken. Leger, soldaten, doden, geweld, tanks, oorlog en een ook nog eens een dik betaalde boeddhistische geestelijke verzorger. Past dat wel bij elkaar?

Het boeddhisme spreekt zich duidelijk uit tegen geweld en ziet het als het gevolg van de psychische toestand verbonden met hebzucht, haat en onwetendheid, schreef Kees Moerbeek afgelopen zondag in een boeiend artikel in het Boeddhistisch Dagblad.  Agressie wordt verondersteld gevoed te worden door het onterechte geloof in een afgescheiden ik (atman) en de wens om dit te beschermen. Dit sterke ik-gevoel en onder andere daarmee verbonden begrippen als ‘mijn eigendom’, ‘mijn land’ en ‘mijn ras’ veroorzaken wantrouwen en vijandigheid ten opzichte van wat daarvan afwijkt en anders is.

De vroeg-boeddhistische teksten veroordelen bijna zonder uitzondering oorlog, omdat er in oorlogen wordt gedood. Het maakt hierbij weinig uit of  het een offensieve of defensieve oorlog betreft.

Sommige onderzoekers vragen zich af of de boeddhistische afwijzing van oorlog werkelijk zo krachtig is. Deze twijfel wordt versterkt door latere boeddhistische teksten. Als alle vreedzame mogelijkheden werkelijk zijn uitgeput, zou in uiterste nood oorlog mogen worden gevoerd. Oorlog zou daarnaast een middel kunnen zijn om het boeddhisme te verspreiden. Dit alles staat ver af van de pacifistische Boeddha uit de Pali canon, aldus de door Moerbeek aangehaalde en geciteerde auteur van deze stelling. Hij vermeldt dat uit de antieke geschiedenis blijkt dat veel boeddhistische heersers tekort schoten in het naleven van het pacifistische ideaal. Ook de moderne en recente geschiedenis bevat tal van gewelddadige (etnische) conflicten mede begaan door boeddhisten. Tot zo ver Moerbeek.

Ik denk: Nederlandse militairen worden opgeleid om te doden. Ze hebben daar de wet en macht voor aan hun zijde en wapens en tanks en kanonnen en vliegtuigen en schepen en raketten onder bereik. Ze worden nu meestal ingezet in zogenoemde vredesmissies, om vrede te handhaven en burgers in verre landen te beschermen. Meestal gebeurt dat op verzoek van een mensenrechtenorganisatie en soms valt er een vergisbom uit een Nederlandse straaljager bovenop een gebouw in een ver land en sterven er mensen. En soms worden duizenden mensen door een vijand vermoord omdat zo’n vredesmissie mislukt.

Maar het voornaamste blijft dat die militairen in staat worden geacht om een ander mens te doden. Een soldaat kan gezeten in een loopgraaf niet zeggen: ho, ho, dat staat niet in mijn cao, effe met de vakbond bellen. Hij schiet gaten in hoofden van anderen, de tegenstander geheten. Of schiet met een kanon een tank met mensen in brand.  Soldaten moeten de bereidheid hebben te doden. Voor een niet-soldaat niet voor te stellen. Onze gevangenissen zitten vol met veroordeelden van geweldsdelicten. Maar als het oorlogsrecht geldt gelden andere regels, geweld.

Bij zo’n organisatie is voormalig boeddhistisch geestelijke verzorger (BGV) Alie Rozendal in de rang van kolonel in dienst getreden en niet onbezoldigd. Ik lees in  het wedde overzicht van de militaire vakbond ACOM dat het aanvangssalaris van een kolonel bijna 5500 euro is en eindigt in een schaal van bijna 8000 euro. Defensie had ook een hoog opgeleide bedelmonnik aan kunnen stellen die die functie om-niet vervulde. Ik ken er wel.

En: stel het wordt oorlog, de soldaten gaan schieten, doden mensen, er is geen sprake van een vredesmissie.  Treedt de kolonel terug?

Ik word wat ongemakkelijk van dit soort aanstellingen. Zen.nl wordt door sommigen verweten een commerciële instelling te zijn maar zijn deze benoemingen anders? Boeddhisten die met gemeenschapsgeld religie bedrijven. Of  stort het hoofd van de DGV (een deel van) de wedde in de kas van de voedselbank? Ja, ik weet dat als je benoemd wordt bij de geestelijke verzorging bij Justitie of Defensie er een salaris aanhangt. Maar ik blijf me ongemakkelijk voelen dat het boeddhisme gebruikt wordt om er geld mee te verdienen. Het begint een beetje op België te lijken, waar de BUB ijvert voor staatssalarissen van boeddhistische leraren.

Boeddhisten mogen niet doden. Er zijn er die met een bezempje over straat lopen om geen mieren te vertrappen. Ik stel me voor dat Alie Rozendal de troepen vanaf nu toespreekt, ze wijst op dat gebod en ze naar huis stuurt. Ja, zeggen voorstanders van haar aanstelling, de soldaten moeten toch ook hun sores aan haar kwijt. De verschrikkelijke ervaringen in verre buitenlanden, het wringende geweten bij de piloot van de straaljager die een vergisbom afwierp. Daar zijn gedragswetenschappers voor. Als boeddhist kan en mag je niet sjoemelen met niet-doden.

En hoe zijn die psychische klachten ontstaan? Juist ja, door die ervaringen van die militairen in en door het leger. Ze hoeven niet in dienst, het is een eigen keuze. En zo is de cirkel weer rond.

Ja maar, zeggen de voorstanders, zij heeft geen geweer en zal nooit persoonlijk doden.

In een slachthuis worden jaarlijks honderdduizenden dieren gedood. Werken daar boeddhistische geestelijke verzorgers? Zou ik daar kunnen werken, niet als slachter maar als messenslijper? Ik kan dan zeggen: ik dood geen dieren, maar ik maak het wel mogelijk door het slijpen van de messen. Ik word dan medeplichtig. Daarom werk ik niet in een slachthuis.

Het zijn moeilijke morele kwesties. Maar ook weer niet, een kwestie van je rug recht houden.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak,  woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren.  Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Boeddhisme, Columns, Geluk, Gezondheid, Joop Hoek, Krijgsmacht Tags: Alie Rozendal, bgv, DGV, militairen, niet doden, oorlog, salaris

Lees ook:

  1. Nu ook boeddhistische geestelijke verzorgers bij Defensie
  2. Boeddha in de bajes – ‘gedetineerden hebben hier geen echte vrienden’
  3. Hans de Booij: ‘Boeddhisten volgen geen opleiding in het moorden’
  4. Dood door … wat?

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Frans-Jozef zegt

    25 juni 2020 om 08:29

    En zo is het!

  2. Henk van Kalken zegt

    25 juni 2020 om 08:37

    Het zijn inderdaad moeilijke morele kwesties die niet met denken en oordelen zijn op te lossen. Vegetarisch eten kost (denk aan oogsten) miljarden insecten, muizen en andere levende wezens per jaar. Een autotochtje naar een meditatiecentrum kost duizenden insecten het leven. Een soldaat die een ander in z’n knar schiet en daarmee het leven van een paar honderd anderen redt is geen moordenaar.
    Met redeneren kom je in een do0olhof zonder uitgang terecht.

  3. Louis zegt

    25 juni 2020 om 08:50

    Moeilijk vind ik het. Willen we verdedigd worden?

  4. Piet Nusteleijn zegt

    25 juni 2020 om 09:26

    Juist een boeddhistische GVer kan deze bordjes “geweld eindigt waar liefde begint” uitdelen aan alle militairen.
    De oorlog moet niet meer geleerd worden. Beginnen bij onszelf. Nederland heft zijn leger op. We stoppen ermee.
    Alie Rozendal zal de laatste zijn en de deur van de kazerne sluiten.

  5. Joppe van der Spoel zegt

    25 juni 2020 om 09:44

    Beste Joop, mooie analyse. Blij mee.
    Als voormalig dienstweigeraar en boeddhistivorm persoon (geen boeddhist, wel mediteren), ben ik het er mee eens dat boeddhisme niet in het leger past.
    Groet, Joppe

  6. G.J. Smeets zegt

    25 juni 2020 om 14:03

    Mijns inziens is het enig relevante punt: wat vindt kolonel Alie Rozendal er zelf van. Het stukje van de redactie eindigt met de opmerking “Het zijn moeilijke morele kwesties. Maar ook weer niet, een kwestie van je rug recht houden.” Daarom lijkt het me wel wat als de redactie eens met Alie Rozendal gaat praten over rechte ruggen.

    Stel dat ze zegt: Leger-artsen hebben zich, zoals elke arts, verplicht het belang van hun patiënt voorop te stellen en zijn opvattingen te respecteren. Voor een geestelijke verzorger geldt hetzelfde.

    Ik me wel vinden in de tweede reactie hierboven: “Met redeneren kom je in een doolhof zonder uitgang terecht.”

  7. Ruud van Bokhoven zegt

    25 juni 2020 om 16:05

    Goed stuk Joop, ook ik was dienstweigeraar in een tijd dat ik het bestaan van boeddhisme nog niet kon maar het blijkbaar toch al in mij zat.
    Ik wilde niet doden of er een deel van zijn en ben tegen iedere daad die de mensheid zal of kan kwetsen en vind het onbegrijpelijk toen ik las over boeddhistische militairen en bendes in Myanmar. Nu ben ik het boeddhisme gaan leren en begrijpen, koop ik ook geen vlees meer bij de slager die ik indirect de opdracht hebt gegeven voor mij een dier te doden. Het valt mij dan ook hard en is het voor mij onbegrijpelijk te lezen dat een boeddhist zich inlaat in deze boeddhistisch verwerpelijke militaire zaken.

Primaire Sidebar

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 5 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 5 juli 2022
    Boeddhisme en meditatie
  • 6 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

‘Humor onttroont elke grootinquisiteur’

Kees Moerbeek - 3 juli 2022

Blasfemie kan een uiting van macht zijn, omdat hij die kwetst macht heeft over diegene (datgene) die wordt gekwetst. Hierbij komt superioriteit om de hoek kijken. De gekwetste gelovige is de enige die echter de macht van de blasfemist over hem kan opheffen door diens spot simpelweg te negeren.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Verlichting is de kous op je kop
  • ‘Humor onttroont elke grootinquisiteur’
  • Guy – Het begrijpen van de ware aard van de dingen
  • Ludo – Zijn
  • Taigu – De lijn en de cirkel

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens