Als gerenommeerd artroselijder verkeer ik in Goddelijke sferen. Ik moet oppassen dat mijn ego niet ontploft en ik volgelingen creëer die mij aanspreken als rinpoche of Sakyong, koning. Voor je het weet heb je een schare idioten achter je aan die je willen dienen, een hofhouding vormen. Ik, Hoek, de schuwe, de machtsbestrijder, de ZZP’er. De guillotine lonkt.
Wat is er aan de hand? Mijn manueel therapeute adviseert mij om de gewrichten goed te bewegen. Ze heeft oefeningen voorgeschreven. Zelf heb ik het meest baat als ik mijn armen regelmatig verhef, ze naar voren uitsteek, zoals je ook wel ziet op afbeeldingen van Christus. De schoudergewrichten, pezen en spieren worden dan aangepakt en dat geeft enige verlichting.
In de eenzaamheid van de Kloosterbunker geeft dat geen problemen, wel in een gezelschap. Zo bogen laatst een man en vrouw, een echtpaar vormend, deemoedig het hoofd, omdat, naar later bleek, ze dachten gezegend te worden.
In een befaamd Chinees restaurant maken ze het nog gekker. Als ik daar na het nuttigen van de maaltijd afreken maak ik, voor het etablissement te verlaten, enkele diepe buigingen om de rug te rechten. Om niet erg onbeleefd te lijken maak ik die buigingen in de richting van het personeel. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het personeel begon ook te buigen, naar mij toe, ik weer naar hen. Ik dacht: Allemachtig, hoe maak ik hier een einde aan. De kok werd nota bene uit de keuken geroepen en voegde zich bij de groep. Ik besloot achterwaarts- al buigend, het pand te verlaten. Dat valt niet mee met een deur die naar binnen opengaat en een vrij hoge drempel. Vanaf de straat, door het raam zag ik de personeelsleden buigend naar elkaar. Ze dachten: de Sakyong heeft het pand -de gemeenschap- verlaten. Ik vind dat nog altijd een rare woordspeling: Sakyong en gemeenschap.
Als ik ergens op visite ben gaan de andere gasten ook raar bewegen als ik mijn oefeningen doe. Zo hou ik de Lage Landen soepel.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.
Jan Toussaint zegt
De wijzen kwamen (let op verleden tijd) uit het oosten, en er wordt steevast gebogen, om te verifiëren of er een wijze op bezoek komt, je hebt pech, als ze bij de Chinees je de maaltijd hadden aangeboden, hadden ze je herkend als een wijze, nu bleven ze buigen uit solidariteit, sterkte met de gewrichten en het versterken van de spieren
Zeshin zegt
Klopt de wijze komen uit het oosten, Benny Joling, Herman Finkers, en ik woon ook tegen de Duitse grens aan.
P.S.
En ik heb net als de Geinige, (sorry) De heilige Sakyong van de Maasstad ook het heilige Artritispsoriatica