Afgelopen nacht verliet ik de warme mand om een sanitaire verrichting te plegen. Het was tegen zessen. Na de bezigheid keek ik in de Kloosterbunkerkamer naar buiten, in blijde verwachting want er was sneeuw voorspeld.
Ik werd boos op de weermannen die het voor de zoveelste keer bij het verkeerde eind hadden. De straten hadden de gewone kleur, het gras en de bomen ook. Decennia van mediteren gingen naar de knoppen, gehechtheid en weet ik wat, onrust, kwaadheid en negatieve gevoelens kwamen boven, ik had me zo verheugd op de witte, stille ondergesneeuwde wereld. Mijn ego- denk ik, dwong me op onderzoek uit te gaan. Het ego pikte dit niet.
Zo zette ik die vroege donkere ochtend van vandaag de teletekst aan en las dat de sneeuwval vanaf 8 uur werd verwacht. Het lastige ventje, de geest, het ego van en in mij, kalmeerde, schaamde zich echter niet. Om acht uur stond ik op, geen sneeuwvlokje te zien. Vanaf 10 uur werd ik weer gelukkig, de sneeuw werd voortgejaagd door een stevige wind. Het was heerlijk in de Kloosterbunker.
Je kunt in meditatie zitten tot je een ons weegt, het ego grijpt alles aan om in opstand te komen, te grijpen, te stoken. Zelfs sneeuw. Weermannen met hun mooie schoenen en pakken verdacht te maken.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, heimwee naar Chef, de Kloosterbunker, Bunkerstad, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren. De politiek de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. Kwaad spreken over Feyenoord. Breken met de familie. Het haten van planten en groenten. Aantijgen of beschuldigen. Het stopzetten van gedachten. Sprookjes verwerpen. Houden van Donald Trump. Sommigen voederen geen vogels meer. Of gaan de redactie stalken en bedreigen. Of geloven niet meer in Sinterklaas. Of wantrouwen de banken. Of er kruipt een poes op je hoofd.
Bernadette Willenborg zegt
Leuk verhaal, Joop! Zeer herkenbaar.
Henk van Kalken zegt
Het ego van mijn echtgenote háát sneeuw. Ze doet daarbij alsof die klojo’s van weermannen (en vrouwen) hoogstpersoonlijk de koude witheid haar kant uitsturen. Padmasambhava zei dat we geen afkeer van het ego moesten hebben, want het helpt ons om in samsara te overleven, maar soms…
Frans-Jozef zegt
Hahaha, humor man, “decennia van mediteren naar de knoppen” Heerlijk om zo ‘s ochtend lekker te lachen!