‘Je je hoeft niets te veranderen, je bent niet je baan, je bent niet wat anderen van je denken, je bent ook niet wat je van jezelf denkt. Laat je gedachten er zijn zoals ze komen. Ze gaan net zo makkelijk weer weg. Dat soort dingen zei hij tegen me en het werkte.’
Tweespraak Rob van Boven en Luuk Mur
Rob van Boven (1951) is psycholoog en psychotherapeut met belangstelling voor het boeddhisme. Luuk Mur ( 1952) is psycholoog en lid van de Dzogchen Community Nederland. Beide mannen gaan over boeddhistisch gerelateerde zaken in gesprek in Tweespraak.
Tweespraak – ik voel me laf, had de vader willen aanspreken
Doorlopend kritiek uitoefenen, dat is hetgeen we vaak met onszelf doen. Hoe kan je je goed voelen onder zoveel negatieve kritiek?
Tweespraak – een ‘hypnose’ stuurt aan hoe we denken, voelen en handelen
We leven in een tijdsgewricht waarin steeds meer mensen gaan inzien dat wat we denken, onze waarden en overtuigingen over de werkelijkheid, voor een belangrijk deel illusies zijn.
Tweespraak – Veel huwelijken en vaste relaties stranden
Rob: ‘Het is mijn standpunt dat liefde floreert als beide geliefden zichzelf zijn in hun verbondenheid. De ander in zijn of haar waarde laten gaat niet ten koste van verbondenheid. Jezelf zijn in verbondenheid vraagt om eerlijk naar jezelf te zijn en deze informatie toe te vertrouwen aan de partner.’
Tweespraak – ik ervaar dagen als een worsteling, ondanks alle opgedane inzichten.
Problemen ontstaan dan tot op zekere hoogte, omdat we leven alsof we moeten overleven. Ik denk dan met name aan liefdesrelaties die fijn beginnen. We kleuren op een gegeven moment de relatie zo in met ons geloof dat we denken iets te moeten bewijzen of onze vrijheid te moeten bevechten.
Tweespraak – stoppen met denken is geen optie
Toen mijn dochter nog jong was fantaseerde ze eens tijdens een wandeling: “als ik het weer zou zijn, dan zou ik lachen als de zon, huilen als de regen en rennen als de wind”.
Tweespraak – Wat we voelen en denken dat zijn we niet
We hebben ons er wel mee geïdentificeerd, de één meer dan een ander. Er zijn verschillen tussen mensen als het gaat om de mate van identificatie, onwetendheid en bewust zijn. Zowel psychotherapie als Dzogchen wijst ons een weg uit het onbevredigende geconditioneerde platland, waarin we ons afhankelijk gemaakt hebben van de erkenning van anderen.
Tweespraak – Boeddhisten zeggen wel dat we een “crazy monkey-mind” hebben.
Allerlei gebeurtenissen passeren in onze gedachten de revue. Het lijkt wel alsof er doorlopend een soort interne beveiligingsdienst bezig is die controleert of alles wel onder controle is of de veiligheid gewaarborgd is. Ondanks of juist door de beveiliging ervaren we een beangstigende wereld.
Tweespraak – ‘De onderverdeling van negatieve en positieve gevoelens vind ik ronduit stuitend’
‘Wat mij betreft bestaan er geen negatieve gevoelens. Alle gevoelens hebben signaalfunctie voor ons. Ze vragen om actie.’
Tweespraak – Mindfulness is iets dat niet aan de overlever besteed is
‘Ik ben van mening dat we door de invloed van de overlever allemaal gehypnotiseerd rondlopen op deze planeet, zonder dat we daar erg in hebben. We hebben allemaal een soort handleiding in onze jeugd ontwikkeld dat ik typeer als ons geloof.’
‘Boeddha heeft nooit de bedoeling gehad dat we na hem moesten stoppen met denken’
‘Op de vraag wie –ik- nu eigenlijk ben wil ik stellen: ik ben in het moment dat wat ik waarneem en tegelijkertijd ben ik de waarnemer. Des te minder ik gehoorzaam aan geloof des te meer ik kan zijn wie ik ben.’
‘De buitenwereld daar moeten we het van hebben, gelooft de overlever.’
‘Ego is voor mij niet een begrip dat ik vaak gebruik. Ego is voor mij niet ‘iets’. Het idee van ego ontstaat als je je met het ‘automatisch denken’, dat ieder mens doet, identificeert. Ik gebruik andere begrippen, namelijk het kwetsbare kind, het daadkrachtige kind, de overlever en de volwassene.’