Leven in Thailand, heet onze blog. Daar zijn we intussen aardig aan gewend. Het gedoe met Tibbe doet ons wel weer nadenken over doodgaan in Thailand.
Columns
VrijdagZindag – Vier partijculturen
Vorige week werd een hoofdlijnenakkoord gepresenteerd voor een nieuwe regering. Vier partijen hebben hun manier van betekenis geven vertaald naar toekomstig regeringsbeleid. Ik doe een klein antropologisch veldwerkje over de vier partijculturen. Op welke manier speelt iedere partijleider met het eigen betekenisrepertoire en de verworven machtspositie? Welke waarden sturen dat spel aan?
Immuun tegen nepnieuws
Het is belangrijk om te beseffen dat complottheorieën op zijn minst drie psychologische basisbehoeften vervullen, die deze theorieën zéér besmettelijk maken. Ook hebben ze al na korte tijd effect op mensen. De theorieën geven ten eerste eenvoudige oorzakelijke verklaringen voor wat anders chaotische en willekeurige voorvallen lijken.
Guy – dhammazaadjes – Varanasi (2)
Mijn neus vult zich met wierook, specerijen, rioolwater, gebraden vlees, zweet en mest. Wat ik hier ervaar stemt me tot grote nederigheid.
Taigu – Voortaan alleen dit
En God, de God die Auschwitz, Srebrenica en het nodige meer al had aanschouwd, die zag dat het goed was zo, en maakte zich op voor zijn middagdutje. Hij zette de radio uit. Al die verwarring is nergens goed voor, mompelde hij.
B’eter Mulgipuder: stamppot met gerst uit Estland
De keuken van Estland bevalt heel goed! Ik heb al kennisgemaakt met Mulgipuder, een soort stamppot met aardappels en gerst, Hapukoorekaste, een soort tzatziki (geserveerd met aardappels), en Kama, een mengsel van geroosterde en gemalen haver, rogge, gerst en erwten. Allemaal traditionele Estse recepten waar ze terecht trots op zijn. Voor mulgipuder loopt een aanvraag om als Unesco werelderfgoed erkend te worden. Wat opvalt hier is het ontbreken van tarwe in de nationale keuken: tarwe groeide van oudsher niet in Estland. Te koud.
Het jaar 2024 – dag 145 – eenfotovanvroeger
De weemoedigheid over een foto van vroeger.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Concepten, ideeën en conditioneringen
Wat zou je mee willen nemen als je sterft? De lessen van Boeddha? De waarde van alle oude geschriften van Boeddha? Neem je de gedachte aan reïncarnatie mee? Stel…Je wordt op het eind van je leven dement, hoe gehecht ben je aan de geconditioneerdheid van het denken, weten, benoemen, en alles wat daar mee samenhangt.
VrijdagZindag – Vier partijculturen
Deze week werd een hoofdlijnenakkoord gepresenteerd voor een nieuwe regering. Vier partijen hebben hun manier van betekenis geven vertaald naar toekomstig regeringsbeleid. Ik doe een klein antropologisch veldwerkje over de vier partijculturen. Op welke manier speelt iedere partijleider met het eigen betekenisrepertoire en de verworven machtspositie? Welke waarden sturen dat spel aan?
Het jaar 2024- dag 144 – koekjeeigenziekte
Eigen zieken eerst.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Gadeslaan
Zen maakt gebruik van een themaloze of onderwerploze meditatietechniek. Er word uitgegaan van stille beschouwing of belichting.
Het jaar 2024 – dag 143 – goedestart
In het leven kan je altijd een lekke band krijgen…
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – dharmazaadjes – Varanasi (1)
Vier jaar geleden pelgrimeerde ik gedurende zes weken met een kleine internationale groep gevorderde vipassana-yogi’s in Majjhimadesa—het Middenland waar de Boeddha geboren werd, waar hij tot Zelfrealisatie kwam, waar hij predikte en tenslotte het parinibbana bereikte.
Een telegram uit Ladakh
Gelegen tussen Tibet en Kashmir was Ladakh altijd een belangrijke handelsroute langs de Indusvallei. Bij een boeddhistische man thuis dronk ik thee met veel yakhboter, de vetringen dreven tot aan het oppervlak. De thee smaakte navenant walgelijk.
Het jaar 2024 – dag 142 – nerveuszoeken
Het zoeken naar ik weet niet wat.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Leven in Thailand – Waarde(n)
Ik wil Liefde ZIJN, dat is de richting waarin ik mijn neus bewust heb gezet. Niet meer (en niet minder) dan dat. En ik wens dat dat uitstraalt naar mijn omgeving. Dat die rimpeling, veroorzaakt door de steen die ik ongezien in het water gooi, mag reiken tot in de verste uithoeken van alle universa, en daar voorbij.
Mediteren tegen aardbevingen
Jaren geleden, aan het eind van een 8-weken mindfulness training in het ziekenhuis, merkte een van de deelnemers op dat hij sinds het volgen van de training geen spin meer kon doodslaan. Ik was verbaasd en tegelijk helemaal niet verbaasd.
Guy – dhammazaadjes – Bij de les blijven
Laten we vooral bij de les blijven. Het rechte pad bewandelen. De kronkelwegen vermijden. Beletten dat onze fantasie met ons op de loop gaat. Dat onze diepste verlangens ons inzicht vertroebelen.
Testament
…
B’eter Ovenschotel met rijst, bonen, sperziebonen en tofu
Sommige mensen noemen zichzelf een when-at-home-vegan. Thuis eten ze plantaardig, buiten de deur niet. Ik ben ook een soort when-at-home vegan: ik probeer zo plantaardig mogelijk te eten maar wil ook niet al te moeilijk doen en neem soms maar gewoon de meest plantaardige optie op de menukaart. Als je in een restaurant vraagt om een veganistische maaltijd dan wordt het veganisme vaak nog geïnterpreteerd als het weglaten van dierlijke producten, zonder dat deze vervangen worden.
Collectief manisch-depressief
Ik sta telkens verbaasd van hoeveel ik zelf moet. Zelfs deze tekst schrijven moet, al zit niemand er op te wachten. Deze tekst was dood, ik had er eigenlijk geen zin in, zolang ik ‘moest’ schrijven over boeddhisme. Pas toen ik de tirannie van mijn innerlijke dwang doorzag, kwam de tekst tot leven. Tot het leven dat er al was, achter de depressie, en dat ik enkel moest beschrijven.
Het jaar 2024 – dag 138 – middagdutje
De nieuwe dienstwagen lonkt.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Oude politiek versus frisse vormen van actie?
Eindelijk is de Groninger gaskraan definitief dicht. Wat heet ‘definitief’? Maar de tranen van de staatssecretaris heeft ieder kunnen zien. Ze waren echt, toch? Betekent dit dat de half vergeten periode van voor het gas nog bestaat, óf dat onder het gasregiem politiek vooruitgang geboekt is, afgezien van alle nog te herstellen huizen en fabrieken? Waar was Groningen politiek op weg naar toe en is die weg onderbroken? Moeilijk te zeggen, je kunt niet zomaar de toestand van nu vergelijken met die van het verleden. Ook niet met een soort automatisch ‘voortschrijdend verleden.’
VrijdagZindag – Pinksterassociaties
Heel actueel: Hoe zit het in het nieuwe regeerakkoord met de medemenselijkheid en de zorg voor de aarde en haar bewoners?
