Geesten houden niet van fotograferen.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Columns
Zeshin – choka & banka de weg van het hart
Rituelen volgen het natuurlijk gebeuren; hoogtepunten zijn altijd verbonden met de seizoenen waarvan de zonnewende de belangrijkste is. Maar ook zaai- en oogsttijd zijn perioden die verbonden zijn aan rituelen. Vroeger zat het christendom vol rituelen, maar de honger naar macht heeft het corrupt gemaakt.
Het jaar 2023 – dag 213 – vloed
De ene vloed is de andere niet.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Over de Lotus-soetra (35): Door het dal van de schaduw des doods
Het einde der tijden duidt in de Lotus-soetra op het einde van deze aardbol. Dat einde komt er. Zeer waarschijnlijk komt het einde van de mensheid een stuk eerder. Lang voordat een tot rode reus uitdijende zon de planeet aarde opslokt, zullen de omstandigheden hier ter plekke namelijk zodanig zijn dat er geen enkel leven meer is.
Guy – Onwetendheid (P. avijja)
Onwetendheid heeft niets te maken met intelligentie. Intelligentie staat voor ‘kennis’. IQ. Meten en weten. Multiple-choice vragen. Conditionering.
Een mogelijkheid van weg
…
Dick – Altijd weer terug naar de ervaring
De onwetendheid waarop de Boeddha doelt, ontstaat als je je laat meeslepen door primaire, door het ego-gestuurde impulsen. Allemaal angst. Primair: Angst voor tekort, onveiligheid, ziekte en dood. Op een subtieler niveau: angst om gekwetst te worden, angst om de schuld te krijgen, angst om ongelijk te krijgen, angst niet serieus te worden genomen, angst dat je iets verkeerd hebt gedaan. Dat is de onwetendheid waar we het liefst vanaf willen en die we ook kunnen doorzien.
Geen dood, geen vrees (79) – De oversteek
Wees zo vrij als je kunt. Regelmatig lees ik prachtige stukken tekst en/of gedichten waarvan ik denk dat die voor een column geschikt zijn. Dat gebeurt veelal ‘s avonds of vroeg in de ochtend als het net licht aan het worden is.
Het jaar 2023 – dag 210 – rodewees
Gaat opa Frans de baby grootbrengen?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Ceremonie
Binnen het boeddhisme zijn geen goden, alle beelden binnen het boeddhisme zijn verbeeldingen van abstracte concepten. In ons dagelijks leven gebruiken we symbolen voor vanalles en nog wat, verkeersborden, radioactiviteit, gas, enzovoort. We zien deze symbolen en weten wat ze betekenen; binnen het boeddhisme zijn symbolen ontwikkeld die ons de weg wijzen binnen onze geest, tussen onze binnen- en buitenwereld.
‘Ik walg van dit etter-lichaam, ziek en vergankelijk’
Het is dus tanha (begeerte, letterlijk: dorst) die de wezens voortstuwt in de keten van wedergeboortes: ‘Bij wie de dorst naar bestaan afgesneden is, wiens geest vredig geworden is, hij zal de keten der geboorten ontstijgen; voor hem is er geen wedergeboorte meer.
Het jaar 2023 – dag 209 – hebzucht
Winst maken op de verkoop van eerste levensbehoefte: hebzucht.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2023 – dag 208 – eigenteelteerst
De weed smaakte best.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Guy – Gedachten (4)
Laat gedachten nooit je meditatiebeoefening beheersen. Je mediteert niet om te beletten dat gedachten opkomen (daar slaag je toch niet in).
Het jaar 2023 – dag 207 – christendemocratrischappelpartijvande arbeid
De christelijke arbeiders bestaan niet meer.
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Het jaar 2023 – dag 206 – pakjebijdeburen
Mag ik het bij de buren afgeven?
Somewhere over the rainbow, skies are blue.
Take care out-there.
Theo en Thea, Youp en ‘De eerste edele waarheid’
Stilstaan is niet onze sterkste eigenschap. Individuen doen soms wel aan stilzitten maar wanneer hoor je iemand zeggen dat we ergens bij stil moeten staan en dat vervolgens ook echt doet? En dan bedoel ik uiteraard meer dan één minuut stilte en niet om onze mening te verankeren maar om eens echt zwijgend te aanschouwen.
Over de Lotus-soetra (34): de zevende parabel
Het is maar een parabel, en parabels moet je nooit letterlijk nemen. Maar je moet zo’n verhaaltje ook niet glimlachend opzijschuiven en denken dat het je niets te zeggen heeft, want dat heeft het juist wel. Parabels vertellen vaak meer dan er op het eerste gezicht, bij eerste lezing, staat. Boeddha zegt aan het einde van zijn parabel: ‘Als ik u zeg dat ik ga sterven en de wereld ga verlaten, heb ik daarmee dezelfde bedoelingen als de geneesheer vader uit dit verhaal’.
Omgaan met de (eigen) dood.
In dit verhaal komt de Boeddha nogal cru over. Eigenlijk geeft hij Kisa Gotami valse hoop. Hij stuurt haar weg om mosterdzaad wetende dat aan de situatie niets te veranderen valt. Hij kan haar zoontje, met of zonder mosterdzaad, nooit terug tot leven wekken, want die macht heeft hij niet. Hij is maar een mens zoals wij, geen god.
Buiten woorden en geschriften om
Ik vraag niet om woorden, noch vraag ik om geen woorden, kijk, de bloesem keert dwarrelend terug naar zijn tak.
Taigu – ‘Onnozele meelopers’
Is de atoombom een onderwerp voor boeddhisten? Het enig juiste antwoord luidt: ja, ‘de’ atoombom (er zijn er vele) is een onderwerp voor iedere wereldburger, dus ook voor boeddhisten. Tot voor kort hadden we kunnen zeggen dat niets gevaarlijker is voor de toekomst van de wereld dan wederzijdse nucleaire vernietiging (mutual assured destruction, treffend afgekort als MAD), wanneer de ene mogendheid begint met het afschieten van kernwapens op de ander, en anderen met gelijke munt terugbetalen. Maar bij wie de vlammenzee ziet op Maui (Hawaïi), of in Griekenland, of in Canada of Californië, zou het idee kunnen postvatten dat de opwarming van de aarde een nog actueler vraagstuk is dan een verzengende nucleaire wereldoorlog.
Gedachten (3)
Observeer je gedachten. Maar ga er niet in mee. Observeer hoe ze uit het niets ontstaan en vergaan. Hoe ze jouw wereld opbouwen. Hoe ze je elk moment opnieuw laten geboren worden. Herboren laten worden. ‘Weder’-geboren laten worden.
Vacüüm
…
Dick – Bloei
Mijn oog viel op een boekenlegger van de hand van onze vriendin Anne-Riet. Zij had er deze prachtige tekst op gezet: Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu, wat unbidan we nu? Je zou het niet zeggen maar het is Nederlands, het vroegste Nederlands zelfs. Zo zeiden ze duizend jaar geleden: Hebben alle vogels nesten begonnen behalve ik en jij; wat wachten we nu, ofwel: ‘Alle vogels zijn al aan het nestelen, behalve jij en ik; waar wachten we nog op?’. Waarschijnlijk een liefdesliedje. Maar mijn hart sprong ook op, omdat er meteen een overdrachtelijke betekenis in me opborrelde.