• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Twaalfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Dharmapelgrim » Breek me de bek niet open…

Breek me de bek niet open…

12 augustus 2014 door Dharmapelgrim

Inmiddels ben ik alweer een paar weken bezig met een website. ‘Ach ja, je bent met pensioen, en dan krijg je ineens een heleboel vrije tijd te vullen. Zo gaan die dingen,’ zou je kunnen denken, maar zo is het niet helemaal. Het doel van de website is het delen van inzichten – onder de naam Dharmapelgrim. Dat is niet mijn echte naam. Een Dharmapelgrim is wat ik ervaren heb en nog steeds ervaar te zijn: reiziger op weg naar … zeg het maar. Zolang ik mij kan herinneren heb ik voor mijzelf naar antwoorden gezocht op allerlei religieuze vragen; ja, ook als klein kind al, al wist ik toen nog niet dat de vragen waarmee ik mijn ouders tot wanhoop dreef “religieuze vragen” heten te zijn. Over God en ‘geloof’ werd thuis niet of slechts kort gesproken. Toch kronkelde mijn levenspad al vroeg door een katholieke school; een zondagschool van de Hervormde Kerk; een Doopsgezind zomerkamp; en nog zo wat springbronnen waaruit ik een en ander oppikte. Op mijn veertiende jaar wist ik honderd procent zeker dat ik zendeling wilde worden om arme mensen in Afrika te kunnen helpen, maar dat plan verpieterde door gebrek aan support. Op mijn zestiende kreeg ik toevallig een boek in handen dat grote invloed zou hebben op mijn verdere ontwikkeling: “Autobiografie van een Yogi”, door Paramahansa Yogananda. Daarna ging het snel. Om een lang verhaal kort te maken: op mijn twintigste was ik “gediplomeerd Yogaleraar”. Dat klinkt mooi, maar achteraf bezien – en dat kan ik na 45 jaar wel zeggen – was ik daar volstrekt niet klaar voor. Fysiek was de Hatha Yoga geen enkel probleem. Het probleem was dat Hatha Yoga mij nauwelijks interesseerde, terwijl mijn hart uitging naar Bhakti Yoga, Karma Yoga en Jnana Yoga… zonder dat er iemand was die mij daarin kon of wilde leiden. En dus ging ik op mijn eigen manier zoeken. Misschien zou dat nog goed zijn gegaan, ware het niet dat ik in diezelfde periode werkzaam was in de psychiatrische zorg, en verplicht werd deel te nemen aan sensitivity trainingen. Niet één keer. Niet twee keer, maar meerdere malen van meerdere dagen achter elkaar … en niet bijster goed geleid. En ik neem niemand iets kwalijk, ook mijzelf niet, maar alles waarin ik geloofde of wat mij heilig was, werd meedogenloos met de grond gelijk gemaakt. Nazorg? Nul. Het resultaat? De vegetariër at weer vlees. De principiële niet-roker en niet-drinker, rookte pijp en dronk stevig, en de monogame echtgenoot en vader van kleine kinderen … juist ja. En terwijl mijn carrière in de gezondheidszorg een vlucht nam, bleef ik Hatha Yoga lessen geven (want dat ging prima) … maar ging er tegelijk in mij toch iets langzaam dood. Bijna.

De weg terug heeft lang geduurd. Het omslagpunt ligt ergens in de beginjaren tachtig, tijdens een Zen-weekend in de abdij Maria Toevlucht te Zundert, georganiseerd door en voor de Nederlandse Vereniging van Yogaleraren. Vrij snel daarna nam ik deel aan een Zen-sesshin van een week. En daarna nog een. De combinatie van Zen én de sfeer in de abdij – inclusief de getijdengebeden in de abdijkerk – maakte iets in mij wakker dat zoek was geraakt. Maar gemakkelijk was die weg terug allerminst. Het is een achtbaan geworden, vanuit het diepste punt stijl omhoog over de top en weer de diepte in, over de kop en in een spiraal scherpe hoeken om. Enfin … wanneer ik mijn leven in fasen zie, hebben de eerste drie fasen ieder zo’n eenentwintig jaar geduurd. En nu, nu ben ik de vierde fase ingegaan, op een punt waar ik eerder al eens was, maar waar ik toen nog lang niet aan toe was. Ik lees nu dezelfde teksten als toen ik 16, 17 en iets ouder was … en glimlach. Meer nog dan toen voel ik eerbied en respect voor Sri Ramakrishna, die het Hindoeïsme, het boeddhisme, de Islam en het Christendom stuk voor stuk heeft omarmd en doorleeft, en nog meer, waarna hij tot de slotsom kwam dat het allemaal goed is. Hij leefde het voor, in plaats van er over te gaan discussiëren. En meer dan toen voel ik eerbied en respect voor Swami Vivekananda, voor Sri Ramana Maharshi, en voor Paramahansa Yogananda. Ik ben in 1987 gestopt met geven van Hatha Yoga lessen, om zelf meer een leerling van hen te kunnen zijn. Wat ik zocht vond ik bovendien meer en meer in het boeddhisme, waarvan ik in navolging van Ramakrishna en Vivekananda zeg dat het in essentie één is met de Vedanta en de kwintesssens van alle serieuze mystieke religies met of zonder naam.
Reeds in de oudheid deelden de Indiërs het leven in vier fasen in:

  1. Brahmacharya-fase
    waarin de normen en waarden van het leven worden geleerd en ervaren
  2. Grihasta-fase
    van huwelijk en gezinsleven; vervullen van maatschappelijke plichten, geld verdienen, gezin onderhouden en zorgen voor persoonlijke ontwikkeling (materieel, intellectueel en spiritueel)
  3. Vanaprasta-fase
    afstand doen van het aardse, het materiële, het tijdelijke; met aandacht voor maatschappelijke en levensbeschouwelijke vraagstukken van de samenleving, waarbij de eigen levenservaring belangeloos wordt ingezet ten behoeve van deze samenleving.
  4. Sanyasa-fase
    de aandacht richt zich geheel op het enige nog te koesteren verlangen: de bevrijding uit de kringloop van geboorte en dood. Meditatie, gebed en sociaal werk zijn in deze levensperiode belangrijke waarden. De duur van elke fase ligt niet helemaal vast, maar voor mijzelf heb ik het idee dat de eerste drie steeds perioden van 21 jaar zijn geweest.

Ja, Inmiddels ben ik alweer een paar weken bezig met een website.

Ik wil mijn vierde fase van eenentwintig jaar – of iets meer of minder – besteden aan delen en verdiepen, verdiepen en delen met wie er belangstelling voor heeft en mee wil delen en verdiepen, verdiepen en delen. Ben ik nu dan een sanyasin? What is in a name? Ik ben een Nederlander, en hier kennen we dat helemaal niet. Ik vind de naam Dharmapelgrim wel goed: reiziger op weg naar … zeg het maar. De reis gaat in etappes. Berg op, berg af, en weer op. Op mijn website zal ik in mijn blog af en toe verslag doen van de etappe waaraan ik bezig ben. Het is alles behalve een eenzame weg. Het is dezelfde weg die Boeddha is gegaan, en Jezus, Ramakrishna, Vivekananda, Yogananda. En het is dezelfde weg waarop miljarden anderen gaan, naar hun bestemming. Niemand kan de weg verlaten, al kun je de weg zeker wel helemaal kwijt raken.

Breek me de bek niet open.

Dharmapelgrim

(update: link naar website toegevoegd in eerste alinea)

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Dharmapelgrim Tags: dharma, dharmapelgrim, fasen, levensfase, Menno Prins, yoga

Lees ook:

  1. Breek me de bek niet open…
  2. Van Overal naar Nergens
  3. Over yoga, yogi’s en rishi’s
  4. Over yoga, yogi’s en rishi’s

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. Annemieke van Sluijs zegt

    12 augustus 2014 om 12:13

    Dharmapelgrim…Die website? Hoe kan ik die vinden?

    • Dharmapelgrim zegt

      12 augustus 2014 om 13:07

      http://www.dharmapelgrim.nl

  2. Nel zegt

    12 augustus 2014 om 12:25

    Bedankt voor je artikel, na een vergelijkbaar traject fijn om zoveel te herkennen, het ga je goed. Rob en Nel Huisman

  3. Barbara Steadfast Dharma de Zoete zegt

    18 augustus 2014 om 18:37

    Warm om m’n hart, Dharmapelgrim. Een goede reis gewenst.

Primaire Sidebar

Door:

Dharmapelgrim

Probeert sinds zijn 16de jaar het Edele Achtvoudige pad te volgen. Dat lukt hem met vallen en opstaan, waarbij hij zichzelf voorhoudt dat hij dat pad tot het einde zal gaan, zolang hij maar één keer vaker opstaat dan valt. Iedereen die de dharma beoefent is een pelgrim op zijn eigen weg. 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

20 mrt
Open Les Kum Nye Yoga en meditatie | Live op ma t/m wo
20 mrt 23
21 mrt
Meditatiecursus in de Dhammakaya traditie
21 mrt 23
21 mrt
Vipassana meditatie Rotterdam
21 mrt 23
Rotterdam
22 mrt
Online Lezingenserie 'Universele symbolen: de taal van de ziel' (4)
22 mrt 23
22 mrt
Ontspanningsmeditatie Rotterdam (vipassana)
22 mrt 23
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Wanneer iedereen liegt, weet niemand nog wie er liegt

    Kees Moerbeek - 19 maart 2023

    Een staatsgreep, of het manipuleren van het politieke systeem zijn voorbeelden van andere manieren om aan de macht te grijpen dan verkiezingen. Onverbloemde macht is echter beperkt houdbaar en macht verkregen met geweld vraagt meer geweld om het in stand te houden.

    Geschiedkundige Romila Thapar – de stem van afwijkende meningen

    Kees Moerbeek - 12 maart 2023

    Romila Thapar is een van India’s meest vooraanstaande geschiedkundigen. In haar boek Voices of Dissent (2020) beschrijft ze de rol van het ‘meningsverschil’ in de verschillende periodes van de Indiase geschiedenis. De Boeddha was een van degenen die vraagtekens zette en met een alternatief kwam. Dit artikel gaat met grote stappen door haar boek.

    Het jaar 2023 – dag 66 – vlokjesneeuw

    Joop Ha Hoek - 7 maart 2023

    KNMI regen en natte sneeuw. Somewhere over the rainbow, skies are blue. Take care out-there.

    Spelen met oneindigheid, verrassende figuren en patronen

    Erik Hoogcarspel - 6 maart 2023

    Hoe zit het nu met het oneindige? Om te beginnen merkt Zantema op dat er verschillende soorten oneindigheid bestaan. Als voorbeeld noemt hij het zogenaamde Hilbert-hotel, vernoemd naar de wiskundige David Hilbert. Dit is een denkbeeldig hotel met oneindig veel kamers. Als deze allemaal bezet zijn en er meldt zich een nieuwe gast, dan zou hij of zij op het eerste gezicht geen kamer kunnen krijgen. Dit lukt echter wel met een bepaald trucje: laat iedere gast verhuizen naar de kamer ernaast. Deze is er altijd, anders zouden er niet oneindig veel kamers zijn. De eerste kamer komt dan vrij.

    Hoe zen is Zuid? De weg van de vier geloften met een bus vol ikken.

    Erik Hoogcarspel - 2 maart 2023

    De schrijfster, Hanneke Dijkman, is lerares zenmeditatie en woont in Rotterdam Zuid, in de wijk Vreewijk. Als Rotterdammer vraag je je dan af zen in Zuid ‘ken dit wel?’ Zuid is namelijk het jongste en armste deel van de stad, de plaats waar in het begin van de vorige eeuw arme landarbeiders uit Zeeland en Friesland kwamen wonen om in de haven te werken. De Rotterdammers aan de linker Maasoever hadden het toen over de ‘boeren’, die een geit op zolder hadden en in klederdracht liepen. Dit is natuurlijk nogal overdreven, maar Zuid heeft de reputatie van een verzameling probleemwijken nooit helemaal van zich af kunnen schudden.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het jaar 2023 – dag 80 – deboodschap
    • Hartlicht
    • Boeddhistisch vormingsonderwijs bestaat vijf jaar
    • Leven in Thailand – stroomrantsoen
    • Van nul tot stil in acht tellen

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

     

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

     

    Privacy en cookies

    Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

    Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

    Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

    Noodzakelijke cookies

    Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

    If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

    Privacy

    Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens