Gooood-evening! boeddhisten in de Lage Landen – 25 oktober 2016

Gisteravond kwam de Rotterdamse columnist Hugo Borst met Carin Gaemers van de cliëntenraad van de zorginstelling Laurens in Rotterdam in het praatprogramma De Wereld Draait Door praten over het manifest dat Borst geschreven heeft om de kwaliteit van zorg in de Nederlandse verpleeghuizen te verbeteren en vandaag in het AD is gepubliceerd. De moeder van Gaemers,  die net als die van Borst in deplorabele omstandigheden in het verpleeghuis haar tijd doorbracht, is inmiddels overleden. Ze legden de situatie uit. Er is te weinig personeel in die huizen, dat heeft geen tijd meer om de cliënten goed te verzorgen en aandacht te geven en de goedbetaalde bestuurders van die huizen komt niet of nauwelijks op de werkvloer en weet niet wat er speelt. Borst schreef en een boek over en stelde de omstandigheden aan de kaak. Bestuurders verdwenen en het personeel en de cliënten sukkelen voort.

Borst en Gaemers vertelden hoe zij de afgelopen tijd bij politici van verschillende fracties op bezoek waren geweest en dat die vrijwel er allemaal over eens waren dat de situatie schrijnend is en zou moeten veranderen. Het verschil bij die partijen is minimaal hoe ze er over denken, vertelde Gaemers. Matthijs van Nieuwkerk, de presentator van het programma en zijn vaste gast Hanneke Groenteman luisterden naar het relaas van Hugo en de vrouw, je zag aan hun gezichten dat ze niet of nauwelijks in de uitwerking van de bedoelingen van het tweetal geloofden. Chef begreep er ook niets van, waar ze mee bezig waren. Weer praten, in Rotterdam zeggen ze ‘niet lullen maar poetsen.’ Wat nou, als dat manifest helemaal niet helpt, vroegen Matthijs en Hanneke hun gasten. Gaat de boel dan plat? Borst vertelde geen voorstander te zijn van zo’n maatregel die ook de cliënten zou treffen. Hij lijkt tegen actievoeren. Ja maar, wat dan wel?

Borst en mevrouw Gaemers hebben zich door de politici in Den Haag in het pak laten naaien. Want het zijn de politici die ervoor gezorgd hebben dat er in ons welvarende Nederland zorginstellingen zijn waar de stront van de bewoners over de drempels klotst. En mensen gek worden van eenzaamheid. En het personeel ziek aan het werk is. Al jaren, vandaag, morgen en volgend jaar. Komen er meer personeelsleden? Krijgen de bewoners meer aandacht en een verzorging waar ze recht op hebben?

Het tweetal ging op bezoek bij de daders en veroorzakers van al deze ellende. Politici bewegen helemaal niet en liggen ook niet wakker van een manifest of demonstratie. Het geld dat ze op de zorg besparen is allang besteed aan andere zaken. In de politiek gaat het allang niet meer om mensen, politici zijn rekenmeesters geworden

Eenentwintigduizend mensen hebben vandaag het manifest voor een betere zorg getekend. Borst begrijpt heel goed dat verzet van onderaf moet worden georganiseerd. Maar nog altijd blijft de vraag: wat gebeurt er als ook dit manifest in het riool verdwijnt? Hoe lang accepteren wij nog dat er zo met mensen wordt omgesprongen. Wat dan?

Het manifest werd gepresenteerd op de dag dat bekend werd dat het voormalige CDA-Kamerlid Franz Jozef van der Heijden (78) en zijn vrouw (76) vorige week vrijdag samen hun levens beëindigden. In een overlijdensbericht, vandaag in het AD, lichten ze hun besluit om uit het leven te stappen toe.

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.