Vandaag ging het in de krant weer over mensenrechten in Tibet. Ze worden er al tientallen jaren met voeten getreden door de Chinese bezetter van dat land. Chef plaatst berichten over Tibet en de Tibetanen in het BD om de lezers te laten ervaren hoe het met de Tibetanen is gesteld. In de wetenschap dat te veel nieuws afmat en de lezers zeggen: Goh, weer een monnik naar de gevangenis (of eruit, dat gebeurt ook) en Jezus, weer iemand die zich in brand steekt. Zelfs de verveling kan toeslaan.
Tibet als zelfstandig land is geen optie meer. Ondanks de acties en reacties van organisaties als Free Tibet en International Campaign for Tibet. Zij houden de schijnwerpers gericht op de gruwelijkheden die de Tibetanen ondergaan en vragen om aandacht. China plundert het land leeg, delfstoffen gaan naar het Chinese moederland, rivieren vervuilen. Chef maakt soms een vergelijking met de Molukkers die ook een regering in ballingschap hebben en knokken voor de terugkeer naar hun vaderland. Chef weet zeker, hoe treurig dat ook voor betrokkenen is, dat de Molukkers en de Tibetanen nooit meer in vrijheid in hun eigen land zullen leven.
Wat overblijft is de macht van de pen, het vrije woord. Als boeddhistische krant staan we voor vrijheid, de mogelijkheid om zelf je leven in te kunnen richten. Dat je mag zeggen wat je wilt, ook al doe je dat niet. Dat is ook vrijheid. Daarom blijven we berichten over Tibet, samen met Radio Free Asia en andere media. Om de Tibetanen te steunen: jullie staan er niet alleen voor.
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen Chef corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen, het abonnement op te zeggen- wat niet kan. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren.
G.J. Smeets zegt
:)