Soms is het leven te vatten is simpele liedjes. Zo ook dat van de Chef. Hij houdt van klassieke muziek, pop, rock, soul en jazz en rap. Country en folk en noem het maar op. We zouden dus voor elk belangrijk moment in zijn leven wel een muziekstuk kunnen noemen dat dat illustreert. Stukken groots, meeslepend, droevig en opgewekt.
We maken het leven van de Chef- en ons leven klein en zingen in de Kloosterbunker voor onze chef de Chef:
Mooi was die tijd
Toen wij verliefd en samen waren
Nog jong en onervaren
Net als de storm vloog ieder uur snel voorbij
Mooi was die tijd
Maar dat geluk, die mooie uren
Konden niet eeuwig duren
Wat ook de reden is
Toch blijf jij voor altijd in mijn gedachten
En herinner jij mij aan die nachten
Want die tijd is voor ons te snel voorbij gegaan
We weten dat de Chef dit altijd zong als hij met zijn gezin richting Zuid-Frankrijk reed. De recorder op stand twintig en het liedje van Corrie Konings meebrullend. Urenlang. Mooi was die tijd, jakkerend over de snelwegen. Herinneringen aan prille liefde, een eerste kus, een omhelzing.
En dan de twijfel, loslaten, toch weer niet.
Every night,
when the rain is falling,
A million raindrops keep on calling your name.
It’s every night the same.
Every day,
I see lovers walking,
I know there talking.
Cause we where talking the same.
It’s just a lovers game.
Babe,
For me it was more.
Can, you be like before?
My one and only.
Don’t leave me lonely,
Without your love.
Cats – Without your love
Je kunt je afvragen: is het normaal dat mensen een leven lang als partners bij elkaar blijven. Liefde smeedt en knecht. Waar de een opschuift, klinkt de ander in. Bijna altijd.
I make it alone
When love is gone
Still you made your mark
Here in my heart
One day I’ll fly away
Leave your love to yesterday
What more can your love do for me
When will love be through with me
I follow the night
Can’t stand the light
When will I begin
My life again
Chef kan dit door vele artiesten vertolkte liedje -in dit geval de versie van Randy Crawford- niet goed aanhoren. Het is de aankondiging van noodlot, eenzaamheid, verlies. Jongens, zegt hij, als je iemand verliest door de dood is dat heel erg, maar je kunt het accepteren omdat de dood bij het leven hoort. Het hoeft de heelheid van een mens niet aan te tasten. Scheiden is als een mes dat een stuk uit je lijf snijdt. Je leeft verder, maar gemankeerd.
Stiltespinster zegt
Wat heeft de Chef een melancholische bui. Heeft zeker te maken met Valentijnsdag. Of het normaal is dat mensen een levenslang als partners bij elkaar blijven?Tja, wat ís normaal?
Scheiden laat wel een litteken achter, maar je hoeft allerminst gemankeerd door het leven te gaan; integendeel zelfs. Zoek dat maar eens uit.
Maak er morgen een liefdevolle dag van!!!
Frans-Jozef zegt
Leuk die guilty pleasures van de chef. Die van Randy Crawford is er een van mij. Stond op zondag ochtend vaak op bij ons thuis. Mijn vader met tranen in zijn ogen van ontroering. Zie de oude huiskamer zo weer voor me. Is een mooi iets, dat een liedje je terug kan voeren naar een bijzonder moment van vroeger. Dank je Paul!