• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Emmaho » Een streepjescode die eigenlijk de tralies van je gevangenis wordt

Een streepjescode die eigenlijk de tralies van je gevangenis wordt

1 juni 2014 door Emmaho

Daar sta je dan, helemaal alleen, achtergelaten, gepakt en gezakt, maar de wereld draait verder en tijd is iets waar wij naar leven, en héél stipt.
Wij gebruiken tijd zo rigide. In het Westen gebruiken ze tijd, in het oosten hebben ze tijd. Wij gaan op een bijna autistische manier om met tijd.

In het verkeer zorgt het intrappen van het gaspedaal om tijdig ergens te zijn voor files. In het leven zorgt dat gedrag dat we enkel oog hebben voor hen die meekunnen met de race. We zien enkel diegene voor ons en die net achter ons. Met de illusie dat we beter en meer moeten kunnen en hard moeten opletten niets te verliezen, of te laten stelen door onachtzaamheid. Bang om te verliezen wat we niet eens écht hebben. Zij die moeten afhaken of letterlijk en figuurlijk op een zijspoor worden gezet worden onzichtbaar. Voor hen hebben we geen tijd. Ze kosten ons alleen maar.

De bagage die de uitgerangeerden hebben is zo kostbaar, misschien wel precies waar de racende wereld nood aan heeft. Maar die rennen liever achter de wortel van geld, macht, aanzien, ambitie  en de illusie dat ze waardevol zijn en zinvol werken. Er is zoveel waardevols te vinden aan het zijspoor. Daar kan je soms perron-geluk zien. Mensen die wél in elkaars ogen kijken, die weten wat leed is en zó genieten van dat wat ze nog hebben. Mensen die verder kijken dan de etiketten.

Maar dan moeten ze elkaar vinden of stevig op zoek gaan want er zijn énorm veel zijspoortjes waar mensen uitgerangeerd worden. Je moet dan toch over je angst om snelwegen en snelsporen over te lopen. Enorme inspanningen leveren om lotgenoten te zoeken. Op mijn eenzame zijspoortje richt ik met alle macht mijn hoofd op om wat zon te vangen, tussen het onkruid en de shit. Geen mens die je begrijpt, niemand die je ziet zoals je bent, zelfs het etiket is voor hen onleesbaar. Een etiket wordt zelfs niet gelezen, het is voldoende dat het op je voorhoofd plakt. Een streepjescode die eigenlijk de tralies van je gevangenis wordt.

Sommigen trainen zich in het niet weten en proberen de vooroordelen en projecties uit hun ogen te wrijven. Maar het blijft soms bij goede bedoelingen. Men luistert soms enkel naar iemand om een weerwoord te kunnen geven. Er was ooit iemand die wat gras afsneed en er op ging zitten, die zo rustig en onbevreesd naar binnen keek, vol openheid en liefde, vol onvoorwaardelijkheid.

Wat is helend? De formule die je weer een mens maakt? Geen theoretische boeken of lezingen maar iemand die gewoon stil naast je zit, die bereid is om zelf naar binnen te kijken, die je stilte beluistert en geen enkele zucht gaat interpreteren. Zichzelf graag ziet en daardoor ook jou. Die los van de snelweg van het leven,blijft, met een vriendelijke focus. Geen vragen, geen nood aan invullen, geen oog, oor, neus die interpreteert. Geen stollen van jezelf tot een beeld, geen bevriezen; maar een stille aanwezige warmte, rustig, menselijk. Voor jezelf, voor de andere! Luisteren met het hart, zonder reactie van “ah dat ken ik”, of raad geven, zonder vastbreien van concepten.

Je mag gerust steken laten vallen, een ander patroon volgen,de rode draad is het “mogen zijn”. Elke stap, elke ademteug, elke slok thee, elke hap, … bewust maken. In dat vormeloze. De draden van lijden lossend en de ballonnen zien oplossen ver weg. Wolkenloze lucht. Open hemel, universum, en je lichaam als een berg, liefdevol de aarde aanrakend.

Categorie: Columns, Emmaho Tags: assentijd, compassie, Emmaho, luisteren, Manu Grisar, naastenliefde, uitgerangeerd, ziekte

Lees ook:

  1. Het perron geluk
  2. Regen, sneeuwvlokjes, de wolk en de geest
  3. Ik ben het ontroerend met je eens!
  4. Ik ben een lucifer!

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Lees Interacties

Reacties

  1. chris zegt

    1 juni 2014 om 16:28

    Gelezen met tranen in m’n ogen.

  2. Marjita zegt

    2 juni 2014 om 06:19

    Prachtig artikel.

  3. Pieter zegt

    2 juni 2014 om 10:33

    Dit klinkt als poëzie in de zuiverste vorm.
    De intelligentie, die er uit springt, is glashelder en zo eenvoudig dat ego liever wat “beters” verzint.

  4. Ward Van HOnsté zegt

    2 juni 2014 om 18:47

    Van over de grens, bedankt, lotgenoot.

  5. Nic zegt

    4 juni 2014 om 11:50

    Sorry, voor mij klinkt het allemaal een beetje cliché.
    Als je last hebt van tijdsdruk of haast vraag je dan af wie die haast heeft of die tijdsdruk, wie moet presteren.
    Als je wat ervaring hebt met files kun je daarop inspelen door eerder of later te vertrekken.
    Helaas zit je soms in de file, gelukkig is een auto van alle gemakken voorzien en kun je eventueel naar een pod cast luisteren van bijvoorbeeld de boeddhistische omroep.
    Je moet soms met de stroom mee omdat je niet alleen leeft en dat is prima en er vele mogelijkheden om het anders te doen.
    Accepteren dat je zo leeft is een eerste stap.
    De tijd is een handig instrument om de dag te structureren. Voor veel mensen bied de tijdsindeling structuur veiligheid en daarmee rust.
    Tijd maakt juist dat ik een dag kan plannen en dat ik ongeveer weet wat er mogelijk is in een dag.
    De kunst is om geen slaaf te zijn van de tijd maar het als een hulpmiddel te gebruiken om rust en structuur aan te brengen en de dingen te doen die je wilt doen of vereist zijn om te doen.

  6. Manu Grisar zegt

    5 juni 2014 om 12:46

    helaas gaat de tekst daar niet over, …

    • Nic zegt

      5 juni 2014 om 13:13

      Het artikel gaat daar niet alleen over dat is waar.
      Het artikel doet wat zwart wit aan.
      Alsof je alleen meedoet met een ratrace waardoor je het gewoon zijn van de ander uit het oog verliest of je beland naast de racebaan en daar kun je onvoorwaardelijk zijn.
      Ik ken mensen die beide doen en dat zijn gewoon mijn vrienden.
      Misschien is er veel waardevols te vinden aan het zijspoor maar ook op het spoor wat mij betreft.
      Misschien had ik in het geheel hier niet op moeten reageren maar daar ik dat toch heb gedaan probeer ik me naar beste kunnen te uitten.
      Met vriendelijke groet,

      • Joop Ha Hoek zegt

        5 juni 2014 om 14:34

        Niet helaas gaat de tekst daar niet over.

        • Nic zegt

          5 juni 2014 om 14:36

          Heerlijk!
          ( Zucht )
          :)

Primaire Sidebar

Door:

Emmaho

Emmaho is boeddhist in de Tibetaanse traditie. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Het verschil tussen apofatisch spreken en katafatisch spreken
    • Sodis – de virtuele denkster 527
    • Officiële lancering van het herintroductieproject van de Gele Komkommer
    • ‘Politiek signaal’ Veldkamp helpt Palestijnen in Gaza niet
    • B’eter Groene goddelijke salade

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.