Een week geleden keek ik naar een uitzending van een actualiteitrubriek over het werven van militairen voor het Nederlandse leger. Een stuk of wat net uit de pubertijd gekropen jongens en een meisje werden door een door Defensie ingehuurde werver – met een eigen bedrijfje, geïnspireerd om dienst te nemen in het leger.
Er werd met geen woord gesproken over het enorme risico om in een conflictsituatie binnen een paar seconden gedood te worden, of dat deze knullen en meid opgeleid zouden worden tot moordenaars, al heet dat anders in die militaire kringen.
Er was ook geen sprake van dat ze ons land moesten verdedigen, was de boodschap, maar wel onze waarden en normen. Alsof die het verdedigen nog waard zijn met dit ultrarechtse kabinet dat mensen en groepen uitsluit, mensen labelt, beloften niet nakomt aan de kiezers.
Een militaire historicus en anderen critici spraken er in de uitzending schande van, van die voorlichting. De Efteling talk.
Wat zeggen de boeddhistische aalmoezeniers in dienst bij defensie over oorlogen, het militairisme, de werving van kindsoldaten. Het moorden, de dood, vernietiging? Wat valt er te ondersteunen, goed te praten, wat zijn hun normen en waarden? Mensen opleiden om te doden.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds, zeggen de Franciscanen.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.
Geef een reactie