Vanmorgen had de chef het bijna gedaan- uitgestapt om de bestuurder van de auto naast de zijne te attenderen op de elektronische lus in het asfalt, die, als je er met je auto boven gaat staan, verkeerslichten stimuleren op groen te springen. De chef rijdt zelf wel altijd tot de streep en hij zegt dat dat helpt.
Hij ziet met lede ogen- en dat is voorzichtig uitgedrukt, hoe andere bestuurders soms wel tot twee meter voor de bevrijding blijven staan en, zegt de chef, zichzelf te kort doen. En maar zeuren op verjaardagsfeestjes dat de wachttijden en files zo toenemen, zegt de chef.
Je kunt veel niet- maar sommige dingen wel beïnvloeden in je eigen leven. Zoals lussen die verkeerslichten aansturen. Niet om snel weg te jakkeren maar om zaken op orde te houden, gezeur te voorkomen en ieder het zijne te geven waar die ieder recht op heeft. Twee meter kunnen het verschil maken.
Het achtvoudige pad kan het verschil maken. Dat vraagt ook om tot de streep op te rijden, standvastig te zijn en dapper. Weten waar en wat het doel is. Boeddhisme is niet altijd leuk, kan mensen in somberheid doen verzinken als de eigen beerput zich opent. Boeddhisme is leuk omdat het ons leert dingen, te beheersen, je mind te openen en de buurman te groeten die net de vuilniszak voor je op straat zette.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.