Brandweermensen zitten ziek thuis en worden niet geholpen aan hun mentale klachten PTSS. Ze zijn geestelijk ziek omdat ze de meest vreselijke dingen tegenkomen, ervaren, als ze vaak als eerste hulpverleners ter plaatse komen. Ze weten nooit wat ze tegen zullen komen, zeggen ook geen nee als gevraagd wordt uit te rukken. Uit eigen ervaring weet ik als journalist wat brandweerlieden meemaken. Op de Linker Rottekade komen twee kleine kinderen bij een brand om het leven en hun dode lichaampjes werden door de brandweer uit het huis gehaald. Op een zondagmiddag rijdt een man in zijn auto met zijn gezin het water van de Nieuwe Maas in, een schuldenlast van 10.000 gulden kon deze zakenman niet aan. De auto ligt tien, twaalf meter diep. Duikers van de brandweer kunnen op de bodem van de Maas één kind uit de wagen halen. Ik zie het gebeuren. Iets verderop, jaren later of eerder, rijdt een auto met vier jonge mensen in het water van de Veerhaven en ze verdrinken. Opnieuw gaan duikers het water in en halen de mannen, in elkaar verstrengeld door het geweld waarmee ze de auto wilden verlaten, uit het wrak. Op een cruise Rijnschip aan een kade in Rotterdam breekt brand uit. De ramen zijn zo dik dat de passagiers het schip niet kunnen verlaten door de ramen stuk te slaan. Ik zie hun monden bewegen maar kan alleen maar raden wat ze roepen. Even later vindt de brandweer de dode lichamen in het schip. Op een spoorbaan in Duivendrecht schuiven delen van een trein over elkaar. Veel doden. Het is er doodstil. Alleen af en toe het geluid van een luidspreker: een arm, een been, gevonden. Een brandweerman haalt de lichaamsdelen op. Bij Moerdijk stort een passagiersvliegtuig neer. Alle passagiers en bemanningsleven komen om het leven. Hun lichamen liggen in stukken op het terrein.
Het is maar een kleine greep uit de verschrikkingen waar ik getuige van was en brandweerlieden onversaagd en zonder eigenbelang optraden. Vaak ook als redders.
Oh ja, ze zitten ook ziek thuis omdat ze door burgers bekogeld worden met stenen en vuurwerk tijdens hun werk.
Ze verlenen hulp maar voelen zich in de steek gelaten door mentale hulpverleners. Nu niet: wie bewaakt de bewakers maar: wie redt de redders.
Moge iedereen gelukkig zijn, met name jij.
Vrede en alle goeds.
Moedig voorwaarts!
BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.