• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Veertiende jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Jana Verboom
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten – alle links
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
    • Redactiestatuut van het Boeddhistisch Dagblad
    • Redactieformule van het Boeddhistisch Dagblad
  • Privacy

Home » Columns » Jouw lijf (2 en slot)

Jouw lijf (2 en slot)

15 januari 2024 door Dharmapelgrim

Het is voor de meeste mensen tegenwoordig makkelijker gezegd dan gedaan, en dat geldt wellicht ook voor jou: je lijf door en door kennen en de taal van je lichaam verstaan. Wel, je hoeft niet in paniek te geraken wanneer je hart voelt kloppen. Dat hoort zo. Je hoeft ook niet meteen angstig te reageren wanneer je geborrel in je buik voelt. Dat is normaal. En als je ouder wordt, krijg je vanzelf PHPD, dat staat voor: pijntje hier pijntje daar. Niks om je zorgen over te maken. Ik weet echt niet meer wie het als eerste zei, maar ik heb de woorden wel onthouden: “aan de meeste kwaaltjes is niks te doen, en de rest gaat vanzelf over.” Dat is waar, mits je verstandig met je lijf omgaat. Doe je dat niet, dan is de realiteit vaak anders: “sommige kwaaltjes kunnen uit de hand lopen en de rest wordt chronisch.” De meeste kwaaltjes zijn kwaaltjes die het gevolg zijn van lichaamsgebruik: blaren, spierpijn, vermoeidheid, dorst, blauwe plekken, dat soort zaken. Die gaan in de regel inderdaad vanzelf over. Misschien moet je voortaan wel beter voor je voeten zorgen door op geschiktere schoenen te gaan lopen. Misschien moet je voortaan geen stapel boomstammen gaan kloven wanneer je daar niet eerst voor hebt getraind. En het is best verstandig om voldoende te drinken, en om voortaan eerst te kijken waar je loopt om te voorkomen dat je ergens tegenaan loopt. Maar als je dat allemaal niet doet, dan vraag je er min of meer zelf om: te krappe schoenen; ongetraind ineens proberen een topprestatie te leveren; doorwerken tot je er bijna bij neervalt; niet genoeg drinken; meer op je mobieltje kijken dan letten op waar je loopt. Bedenk: jezelf aanpassen aan jouw omgeving is vele malen makkelijker – en ook goedkoper – dan de omgeving aanpassen aan jou.

Maar … het is niet ondenkbaar dat je af en toe hulp nodig hebt van anderen. Er zijn er genoeg die je willen helpen. Meestal kost dat geld. En afhankelijk van onder meer jouw verzekering, jouw gemeente of jouw sociale netwerk, krijg je dat geld betaald of terug wanneer je het hebt voorgeschoten. Het is beslist geen schande maar eigenlijk wel jammer wanneer je hulp nodig hebt, want het had meestal helemaal niet zover hoeven komen wanneer je van kinds af aan wat attenter was geweest. Is het eigenlijk wel jouw schuld wanneer je niet opmerkzamer bent geweest? Ik denk eigenlijk van niet. En het is ook niet de schuld van jouw ouders of van jouw opvoeders of van de gemeenschap waar je deel van uitmaakt. Het is eerder het gevolg van menselijke kortzichtigheid gedurende vele generaties. Zeker in het zogenaamde ‘ontwikkelde Westen”. Ik leg wellicht in een ander een keer uit wat ik daarmee bedoel. Op deze plaats werkt het alleen maar verwarrend.

Het centrum van je lijf is je buik. Voor het zeer jonge kind is het lichaam zoals het is synoniem aan ‘buik’. De buik is het centrale deel van zijn fysieke bestaan. Het kind ervaart zichzelf vanuit de buik, en niet vanuit het hoofd of vanuit het hart of een ander deel van het kleine lijf. Iedere kinderarts zal beamen dat een peuter kan klagen over buikpijn wanneer het een ontstoken oortje heeft, of een zere teen. Het kind heeft namelijk pijn in zichzelf en het reflecteert daarop vanuit het centrum, onwetend welke rol zenuwen en hersenen spelen bij het registreren van pijnprikkels. En hoewel jij waarschijnlijk geen peuter meer bent, laat staan een pasgeboren baby, is het goed om je ook als volwassene te concentreren op het centrum van jouw lijf: jouw buik. Concentreer je op je buik, en probeer de rest van jouw lijf te ervaren rondom dat centrum. Dan benader je jouw lijf echt totaal anders dan vanuit je hoofd. Je kunt jezelf liggend, zittend, staand en zelfs lopend fysiek resetten door iedere keer weer met al jouw aandacht in dat centrum van je lijf te gaan zitten. Stel je dat centrum maar voor als een zachte basketbal die in jouw bekken dobbert. Zo’n bal heeft wat gewicht, wat volume en het beweegt met je mee. Bij alles wat je doet. Wanneer je het idee van een basketbal te groot vindt, visualiseer dan maar een kleine bal. Zelfs een pingpongballetje is prima, mits het maar keurig in het midden van je bekkenkom ligt. Dat wil zeggen: iets onder de navel, tussen je heupen en uiteraard aan de binnenkant.

Zit je eenmaal met al je aandacht in je centrum, je buik dus, ga daar dan als het ware in een ‘gemakkelijke stoel’ zitten. Doe niet alleen alsof je daar thuis bent. Realiseer je dat je daar werkelijk thuishoort! Geniet ervan. Ik stel voor dat je zo vaak als het kan je handen op je buik legt, zeker in het begin als je nog aan het idee moet wennen. Schenk vertrouwen aan je lijf en laat jouw lijf op jou mogen vertrouwen. Zelfs wanneer je chronisch ziek bent of een lichamelijk gebrek hebt, is het belangrijk dat jij jouw lichaam blijft vertrouwen en dat jouw lijf erop mag rekenen dat jij alles zult doen om jouw lijf te faciliteren. Jullie hebben er geen van beide belang bij elkaar te dwarsbomen. Weerzin tegen je lijf is absoluut niet bevorderlijk voor een goed functioneren ervan. Het klinkt wellicht vreemd, maar jouw lijf is ‘ook maar een mens’. Het is de stoffelijke uitdrukkingsvorm van jouw ‘zelf’ in deze wereld. Wanneer jouw lichaam protesteert wanneer het zich afgewezen of niet geaccepteerd voelt, zou dat zomaar een fysieke wijze van uitdrukken kunnen zijn dat jij jezelf afwijst en niet accepteert. Wat dat betreft is jouw lijf uitermate solidair met je. Dus, zeker zolang je nog in de veronderstelling leeft dat jij en lichaam ‘een en dezelfde’ zijn, zal jouw lijf zoveel mogelijk proberen jou ter wille te zijn door vooral jou te laten zien – op allerlei manieren – wat jij van jezelf vindt. Eigenlijk heel fideel.

Zodra jij met vertrouwen in jouw fysieke centrum ‘zit’, win je aan stabiliteit en kracht. Letterlijk en figuurlijk! Vanuit je centrum kost het je aanmerkelijk minder moeite jouw fysieke balans te bewaren of om het te herstellen wanneer die balans eens verstoord mocht raken. Je gaat dan meer op een duikelaartje lijken, je weet wel, zo’n poppetje dat altijd weer overeind komt wanneer je het omstoot. Het leven is simpelweg minder zwaar. Gebeurtenissen in jouw leefomgeving brengen jou bovendien minder gemakkelijk uit je evenwicht waardoor jouw incasseringsvermogen toeneemt. En dan nog iets: de sfeer in jouw huis is belangrijker dan de wijze waarop het is gebouwd, de buurt waarin het staat of zelfs de staat waarin het verkeert. Welke sfeer er in jouw huis hangt, bepaal jij en jij alleen, als bewonder van dat huis. Vanuit het dragende midden van jouw huis, kun jij op allerlei manieren die sfeer versterken, stabiliseren, uitdragen en beleven. De eerste die veranderingen op dat gebied ervaart ben jij zelf. Op den duur zullen mensen in jouw buurt het ook gaan opmerken. Zelfs een medisch gesproken zwak, gebrekkig of gemuteerd lichaam kan overtuigend uitdrukking geven aan een krachtige persoonlijkheid… mits hij gecentreerd is en zich in dat centrum thuis voelt. Daar staat tegenover dat zelfs een stevig gebouwd, sterk en gaaf lijf het toonbeeld kan zijn van een slappe, onzekere of disharmonische persoonlijkheid. De ontwikkeling die je vanuit het centrum van jouw lichaam in gang kunt zetten en onderhouden, zal je niet veranderen in een superatleet als je dat niet bent, maar helpt je wel uitdrukking te geven aan jou persoonlijkheid en alle kracht die daarin aanwezig is.

Categorie: Columns, Dharmapelgrim, Geluk, Gezondheid Tags: balans, centrum, fysiek, hulp, jouw lijf, leven, lichaam, woning, zelf

Lees ook:

  1. Jouw lijf (1)
  2. Er raast een storm over Nederland
  3. Zelf als ondefinieerbaar fenomeen
  4. De twee hersenhelften ondergaan een hiërarchie verwisseling

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Dharmapelgrim

Probeert sinds zijn 16de jaar het Edele Achtvoudige pad te volgen. Dat lukt hem met vallen en opstaan, waarbij hij zichzelf voorhoudt dat hij dat pad tot het einde zal gaan, zolang hij maar één keer vaker opstaat dan valt. Iedereen die de dharma beoefent is een pelgrim op zijn eigen weg. 
Alle artikelen »

Agenda

  • Agenda
  • Geef je activiteit door

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 10 februari 2025
    Zen Spirit studiegroep 'Het verborgen licht'-vanaf 10 februari 2025
  • 2 mei 2025
    Phowa Studieweek
  • 9 mei 2025
    Seminar Tenzin Wangyal Rinpoche
  • 12 mei 2025
    Maandagochtend meditatie in Amsterdam-West
  • 13 mei 2025
    Verdiepingsbijeenkomst Hand in hand met de Boeddha
  • 13 mei 2025
    Dinsdagavond op even weken samen mediteren in Almere Buiten
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • 13 mei 2025
    Oude boeddhistische inzichten voor geslaagde moderne relaties
  • bekijk de agenda
  • De werkplaats

    De werkplaats.

    Boeddhistische kunstenaars

    Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
    lees meer »

    Pakhuis van Verlangen

    In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

    Weet jij wat een anker is? Test jezelf!

    Hans van Dam - 2 mei 2025

    Deel 3 van een 5-delig dwaalgesprek over de mystieke roos.

    ‘Het leven zelf is zazen’

    Wim Schrever - 28 april 2025

    De grote tragedie hier in het Westen is dat we onze eigen spirituele traditie zo snel hebben opgegeven en met het badwater -de religie- ook het kind -de spiritualiteit- hebben weggegooid. Terwijl een mens fundamenteel nood heeft aan spiritualiteit, aan zingeving.

    Geschiedenis als wapen deel 1

    Kees Moerbeek - 20 april 2025

    President Vladimir Poetin zei in 2014: ‘Onze collectieve herinnering bepaalt onze cultuur, onze geschiedenis en onze tegenwoordige tijd. En onze toekomst zal worden gevormd aan de hand van onze historische ervaring.’ Hij is het zelf die actief deze herinnering en ervaringen vorm geeft en propageert. Ivo van de Wijdeven schrijft dat in de Sovjettijd er nog werd gegrapt dat het land een zekere toekomst had, maar een onvoorspelbaar verleden. Onder Poetin is Ruslands geschiedenis als in beton gegoten. Er is maar één historische waarheid en deze is verankerd in de grondwet en de Nationale Veiligheidsstrategie.

    Jaloerse goden te slim af – de geschiedenis de baas…?

    gastauteur - 13 april 2025

    Hongersnood in een hermetisch afgesloten kuststrook die onwillekeurig aan de vernietigingskampen van weleer doet denken, besmet met meer dan een zweem van genocide… Regeert Adolf Hitler over zijn graf heen? Want bestaat Israël niet bij diens gratie? Zou zonder die bittere nazi-erfenis Palestina als land van drie monotheïstische religies niet nog gewoon zo heten? Is de grond er niet vervloekt, juist door godsdiensten die, gevoed vanuit één fictieve bron, vervolgens als protestbeweging steeds in chronologische volgorde aan haar voorgangster ontspruiten, waarmee de kiem voor een eeuwigdurende vete om de absolute waarheid is gelegd? En claimt niet elk van deze broeder- of zusterstromingen dat stuk met hun aller bloed doordrenkte aarde, aanvankelijk voor Abrahams JHWH, vervolgens voor Jezus’ Vader en ten slotte voor Allah – drie godheden die, in verbitterde onderlinge jaloezie verwikkeld, strijden niet alleen om religieuze hegemonie, maar ook om de profane en politieke macht?

    Wat is quiëtisme?

    Hans van Dam - 27 maart 2025

    Over het stillen van de wil.

    Meer onder 'pakhuis van verlangen'

    Footer

    Boeddhistisch Dagblad

    over ons

    Recente berichten

    • Aardbeving van magnitude 3,7 schokt Tibet
    • Vrijdag Zindag – Wat Schoof had willen zeggen
    • Je kunt niet gezond zijn op een zieke planeet
    • Het pad uit het woord
    • Het jaar 2025 – dag 128 – eigen vrijheid eerst

    Reageren

    We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

    Over het BD

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
    Lees ons colofon.

    Zie ook

    • Contact
    • Over ons
    • Columns
    • Reageren op de krantensite

    Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.