Het jaar 2023 – dag 331 – moordhemel

Twee Palestijnse meisjes lopen in de Gazastrook temidden van anderen op straat langs puinhopen van gebombardeerde huizen. Een ervan met een kleurig rugzakje, alsof ze naar school gaat. Het is een paar dagen wapenstilstand tussen de Palestijnse Hamas en het Israëlische leger, er worden geen bommen gegooid, geen raketten afgevuurd op onschuldige burgers. Kinderen, vrouwen, mannen. Geen huizen in puin geschoten. Er is mondjesmaat eten, brandstof, er wordt niemand met opzet uitgehongerd. De moorddadige wapenindustrie lijdt een paar dagen verlies aan inkomsten. Maar er is hoop, voor hen.

Beide meisjes kijken tijdens het lopen voortdurend omhoog alsof ze het niet kunnen geloven, die bommen- en raketstilte.

Ik krijg dat beeld niet van mijn netvlies, ik vind dat zo aangrijpend, die kinderen op weg naar nergens. Een rugzakje dat vanzelf wordt gevuld met trauma, als het kind al blijft leven. Duizenden kinderen en vrouwen in Gaza kwamen al om het leven door buitensporig geweld van de Israëlische regering en leger.

Bij het illustreren van mijn columns maak ik regelmatig gebruik van deze afbeelding: een moeder met en klein kind die tijdens het lopen omhoog kijken. Ook zonder de moorden in Gaza is dat al aangrijpend. Wat ziet dat kind? Die moeder?

Moge iedereen gelukkig zijn, vrij van leed.

Vrede en alle goeds.

Moedig voorwaarts!

BIJSLUITER: het lezen van deze columns kan leiden tot groot geestelijk ongemak, woedeaanvallen, depressies, onbeheerst gedrag, angstaanvallen, maagzuur, zweten, ongeloof, twijfel aan eenieder, straatvrees, lange tenen en het geloof in het eigen gelijk. Bij de lezers. Scheldpartijen en een onbedwingbare drang om te reageren zijn waargenomen. Sommigen willen mij corrigeren. Of bedanken. Of prijzen. De drang om in verzet te komen is waargenomen, het abonnement op te zeggen. Sommigen besluiten de krant niet meer te lezen, of te boycotten. Er kwaad over te spreken. Te janken of te vloeken. De straat op te gaan om te demonstreren maar niet weten waartegen. Het boeddhisme de rug toe te keren. Of aan de drugs te gaan. En zo gaat het maar door.