• Door naar de hoofd inhoud
  • Skip to secondary menu
  • Spring naar de eerste sidebar
  • Spring naar de voettekst

Boeddhistisch Dagblad

Ontwart en ontwikkelt

Header Rechts

Elfde jaargang

Zoek op deze site

  • Home
  • Agenda
    • Geef je activiteit door
  • Columns
    • Andre Baets
    • Dharmapelgrim
    • Bertjan Oosterbeek
    • Dick Verstegen
    • Edel Maex
    • Eelco van der Meulen
    • Emmaho
    • Goff Smeets
    • Hans van Dam
    • Joop Hoek
    • Jules Prast
    • Paul de Blot
    • Ramo de Boer
    • Rob van Boven en Luuk Mur
    • Ronald Hermsen
    • Theo Niessen
    • Xavier Vandeputte
    • Zeshin van der Plas
  • Nieuws
  • Contact
    • Steun het BD
    • Mailinglijst
  • Series
    • Boeddha in de Linie
    • De werkplaats
    • Recepten
    • De Linji Lu
    • De Poortloze Poort
    • Denkers en doeners
    • De Oude Cheng
    • Meester Tja en de Tao van Niet-Weten
    • Fabels door Goff
    • Cartoons van Ardan
    • Tekeningen Sodis Vita
    • De derwisj en de dwaas
  • Over ons
  • Privacy

Home » Columns » Wakker worden

Wakker worden

17 mei 2022 door Zeshin van der Plas

Een jaar of wat geleden werd mij, nota bene door een maatschappelijk werker van sociale zaken, verweten dat ik te idealistisch was en dat ik wakker moest worden, de maatschappij was harder geworden. Mijn vraag aan hem was of ik daar ook aan mee moest doen? Ik heb al heel lang geleden basta gezegd tegen de manier van hoe ik in het leven stond. Ik zei mijzelf, ‘stop met bang zijn, wat probeer je  te beschermen, wat probeer je te behouden?’ Leven is een riskante bezigheid, je gaat er dood aan. Sta op, omarm je angst en kies waar je voor staat. Natuurlijk was ik bang, maar is dit leven? Bang voor je baas, de dominee, je vader, de buurman, oorlog, ziekte, enz. Alles wat ik kon verliezen of  mij afgenomen kon worden was niet werkelijk van mij.

Wat je niet kunt verliezen of afgenomen kan worden hoef je niet te beschermen of te verbergen. Trillend omarmde ik mijn angst en ging doen wat ik wilde en waar ik voor stond.

Ik liet mij niet meer chanteren door het vooroordeel en de mening van anderen, volgens hen was ik stronteigenwijs en zou het nog slecht met mij aflopen. Ik ben op leeftijd en alles wat ik tot nu toe gedaan heb, heb ik vanuit mijn hart en met volle overgave gedaan. Ik heb nergens spijt van, al heel lang geleden ben ik er achter gekomen dat geluk niet in bezit of status te vinden is. Geluk is te vinden in je medemens, in je eigen medemenselijkheid. Oké, ik betrap mijzelf er wel eens op dat ik te weinig aandacht  voor de mensen om mij heen heb en dat het huidige maatschappelijke systeem ook mij beïnvloedt, maar er is een grens en als die bereikt is zal ik basta tegen mijzelf roepen- tot hier, niet meer uit angst je op laten jagen, wat wil je instant houden? Iedereen heeft het druk, druk, druk, niemand heeft tijd. Vroeger zat er toch ook 24 uur in een dag. En ondanks dat half Nederland een burn-out heeft, dan wel gestrest of overspannen is, functioneert er maar weinig.

Spoorwegen, treinen te laat, overvol, agressie, en vies. Niet met de trein? Dan in de file. Hoe dan ook, je bent altijd te laat op je werk. Je baas boos “ Waarom ga je dan niet wat eerder van huis?” Ja maar, iedereen gaat wat eerder van huis om de file te ontwijken of pakt een trein eerder. Als je na je werk nog net voor sluitingstijd in de supermarkt twee kant-en-klaar maaltijden hebt kunnen bemachtigen, zegt de magnetron precies op tijd “ping” als je vrouw binnen komt van haar werk. Sinds je nieuwe huis moet je allebei werken om alle lasten te kunnen betalen. Die zijn toch veel hoger dan je voorgerekend is door de nodige instanties. Je zit opeens niet zo lekker meer in je vel, je bent prikkelbaar, je hebt last van je maag, je kunt je niet concentreren, constant moe, enz. Je gaat voor een check up naar de dokter. In de wachtkamer ben je nummer vijftien. Als je aan de beurt bent kun je niet goed onder woorden brengen wat de klachten zijn. Na tien minuten zegt de dokter: “als over twee weken de klachten nog niet over zijn, kom dan nog maar eens terug.” Als je buiten staat voel je, je niet serieus genomen- die klachten heb je al een half jaar of misschien wel langer.

Ik wil even een vinger op de zere plek leggen, nog even een kleine opsomming. Wachtlijsten in het ziekenhuis, overspannen leraren op overvolle, vieze, slecht onderhouden scholen. Rare rekeningen van het energiebedrijf, alleen maar bereikbaar via de computer. Deze pinautomaat is (om de dag) tijdelijk buiten gebruik. U kunt ook internet bankieren (als het fout gaat is de bank niet verantwoordelijk) Agent, mijn fiets is gestolen, ik kom aangifte doen. O, wat geinig meneer. Van al die aangiftes maken we leuke statistieken. Ziekenfonds in de uitverkoop, maar dan zonder uitverkoopprijzen. Onbetaald parkeren van 24.00 uur tot 3.50 uur, u kunt het nog wel aanvullen.

En de politiek? U bent nog steeds in de veronderstelling dat we een democratisch bestel hebben? Zo van, de regering zet de koers uit, en via het kiesstelsel bewaken we die met z’n allen? De B.V. Europa is reeds een feit, en wij verkeren nog steeds in de veronderstelling dat er een Staat der Nederlanden bestaat. We hadden toen er nog een Staat der Nederlanden was een geciviliseerde samenleving met een degelijke munteenheid. Maar met de invoering van de euro is een dikke streep getrokken, onder en boven de lijn. Zij die erboven zitten menen dat ze er op vooruit zijn gegaan, hun bezit is meer waard geworden, maar de tweedeling zorgt voor een achteruitgang over de hele linie.

We zitten in elk geval in een situatie die niet meer terug te draaien is. O ja, we kunnen gaan stemmen voor nieuwe onbegrijpelijke Europese spelregels. Ze zijn onbegrijpelijk net zoals waarom   energierekeningen onbegrijpelijk zijn.

Wat zouden de bovenlijners achter deze onbegrijpelijke wet en regelgeving willen verbergen? Misschien het verdoezelen van medestanders op prominente plekken te plaatsen om zo hun macht te bestendigen? De tijd zal ze inhalen, het is nog geen enkele regering gelukt om via tweedeling en angst te regeren, op een gegeven moment zeggen de onderlijners massaal basta- verdeel en heers politiek bestaat bij de gratie van instemming. Voor regeringsleiders is geschiedenis essentieel, alle grote culturen zijn ten onder gegaan aan tweedeling. Egypte en Rome door de tweedeling van burgers en slaven en het derde rijk tussen Uber- en  unthermenschen. Verlichte regeringsleiders zullen via onderwijs, cultuur en zorg een eenheid trachten te bewerkstelligen die de mogelijkheid biedt de mensheid inzicht te geven in haar eigen bestaan. In een eenheidsmaatschappij is geen ruimte voor geweld, machtsmisbruik, onderdrukking of doodstraf. Het fundament van een eenheidsmaatschappij is onderwijs en zorg, maar voor de laagste inkomens begint zorg onbereikbaar te worden. De bevolking vraagt om zorg en de politiek zegt niet bij machte om aan de vraag te voldoen. Het predikt zelfredzaamheid, en dat wat ze nog bieden is een druppel op een gloeiende plaat. Alles en iedereen moet elkaar beconcurreren, je bent geen patiënt meer maar een klant. Wat ik niet begrijp is hoe je concurrentie in verzorging kan hebben? Dan ga je toch volledig aan medemenselijkheid voorbij en hoe onwaarschijnlijk het ook mag klinken: zorg kwam vroeger uit de religieuze hoek.

De wetenschap neemt religie niet serieus, maar ze vergeet dat wetenschap uit religie is voortgekomen. De enige plek waar je vroeger wetenschap kon beoefenen was in kloosters. Kloosters zijn de voorlopers van onze huidige universiteiten, het is ook niet zo verwonderlijk dat de Leidse universiteit in een voormalig  klooster gevestigd is. Het hele zorgstelsel was vroeger in handen van de kerk. In het Verre Oosten fungeren boeddhistische kloosters nog steeds als scholen, ziekenhuizen, bejaardencentra en universiteiten. Kerk en staat zijn gescheiden instituten, maar als door een verdeel en heerspolitiek medemenselijkheid in het  gedrang komt dan fungeert religie als het geweten van de samenleving. Religie en politiek krijgen dan opeens raakvlakken. In het verleden hadden religieuze instellingen een sociaal vangnet, elk ziekenhuis, clubhuis, bejaardencentrum, school enz. was religieus gekleurd, en werd bestierd door mensen, paters, nonnen, monniken, enz. die hun beroep uit roeping uitoefenden, niet uit economisch belang. Natuurlijk er waren binnen deze religieuze instellingen machtsmisbruik en misstanden. Dat is de reden waarom deze infrastructuur praktisch verdwenen is.. De enige die nu nog wat voor verdrukten in de samenleving doen zijn nog de resterende religieuze instituten zoals, Emmaus, Leger des Heils, diaconie, enz. Dit restje wat nog overgebleven is, neem maar van mij aan dat deze mensen het uit roeping doen en niet uit macht of hebzucht. Ze doen het vanuit religieus besef, niet te verwarren met godsdienstig besef.

Het woord religie heeft twee betekenissen de eerste betekent ‘vrijplaats’ en de tweede, dat wat gescheiden is weer tot eenheid brengen. Het woord religie duidt op totale eenheid, alles bevindt zich binnen deze totale eenheid, ook je tegenstanders. Mocht er zich nog iets buiten deze totale eenheid bevinden dan is het niet totaal en daarmee geen religie. Religie is inzien dat alles één samenhangend geheel is. En welke religieus systeem je beleid of beoefent maakt niet uit. Christendom, Islam, Jodendom, boeddhisme, enz. zijn niet meer dan verschillende methoden die allemaal tot één en hetzelfde doel leiden: bewustwording van de eenheid van alle bestaan. Als de politiek de machtsposities van het religieuze bestel bewaakt, en de religie, zorg en welzijn. Hopelijk zit er nog hier of daar een verlichte geest in Den Haag.

Maar ach,  ik ben ook maar een blinde die in het duister tast en zijn vingers aan letters brandt.

Delen is rijkdom:

  • Twitter
  • LinkedIn
  • E-mail

Categorie: Columns, Geluk, Zeshin van der Plas Tags: Binnenhof, Europa, idealisme, maatschappij, stress

Lees ook:

  1. Het jaar 2018 – de honderdentweeentachtigste dag – entourage
  2. Het jaar 2019 – dag 168 – vrouwennu
  3. Het NIMBY virus 
  4. Oorlog en vrede (deel 2)

Elke dag het BD in je mailbox?

Elke dag sturen we je een overzicht van de nieuwste berichten op het Boeddhistisch Dagblad. Gratis.

Wanneer wil je het overzicht ontvangen?

Primaire Sidebar

Door:

Zeshin van der Plas

Zenleraar, oud-globetrotter, oprichter van Suiren-ji zencentrum. Schrijver van versjes, liefhebber van het leven. www.zencentrum.nl 
Alle artikelen »

Ochtend- of avondeditie

Ochtend- of avondeditie ontvangen

Abonneer je

Elke dag gratis een overzicht van de berichten op het Boeddhistisch Dagblad in je mailbox.
Inschrijven »

Agenda

  • 4 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 4 juli 2022
    Online course The Twelve Links of Interdependent Origination
  • 5 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • 5 juli 2022
    Boeddhisme en meditatie
  • 6 juli 2022
    Open Les Kum Nye Yoga en Meditatie | Live op ma-di-wo
  • bekijk de agenda

De werkplaats

De werkplaats.

Boeddhistische kunstenaars

Artikelen en beschrijvingen van en over het werk van boeddhistische kunstenaars. Lezers/kunstenaars kunnen zich ook aanmelden met hun eigen werk.
lees meer »

Pakhuis van Verlangen

In het Boeddhistisch pakhuis van verlangen blijven sommige teksten nog een tijdje op de leestafel liggen.

‘Humor onttroont elke grootinquisiteur’

Kees Moerbeek - 3 juli 2022

Blasfemie kan een uiting van macht zijn, omdat hij die kwetst macht heeft over diegene (datgene) die wordt gekwetst. Hierbij komt superioriteit om de hoek kijken. De gekwetste gelovige is de enige die echter de macht van de blasfemist over hem kan opheffen door diens spot simpelweg te negeren.

Boekbespreking – Michael Bakoenin, God, de Staat en andere vormen van dictatuur

Erik Hoogcarspel - 30 juni 2022

Nog steeds, ook op de klimaatdemonstratie van 19 juni jl., ziet men groepen in het zwart geklede jongeren mee demonstreren die zich presenteren als vertegenwoordigers van het anarchisme. Deze groepen kunnen in het buitenland erg agressief optreden en zelfs banden onderhouden met extreemrechts. Vele oppassende burgers zien het anarchisme aan voor een uiting van jeugdige overmoed, die vanzelf wel zal overgaan. Hoe kun je immers een staat besturen zonder regering? Was het anarchisme niet een soort extreem communisme en hebben we niet gezien dat het communisme gewoon een slecht systeem is?

Boekbespreking – Renée Girard, de romantische leugen en de romaneske waarheid

Erik Hoogcarspel - 14 juni 2022

Volgens de literatuurwetenschapper René Girard (1923 – 2015) worden we juist niet als een uniek zelf geboren. Dit is volgens hem een romantische leugen waarmee we onszelf voor de gek houden. We ontwikkelen ons niet eens tot een uniek zelf, want in de regel worden onze keuzes niet gemotiveerd door een eigen unieke behoefte. We willen meestal graag hebben wat anderen al hebben, juist omdat die anderen dit willen hebben.

Hein Thijssen – ‘God was gewoon een implantaat’

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Wanneer precies weet ik niet meer, maar op een bepaald punt in mijn leven brak mijn kritische geest open. Ik kan me ook niet meer herinneren hoe en op grond waarvan, maar er brak een periode aan waarbij ik me serieus begon af te vragen: hoe kom ik aan het begrip god’? God zat in mijn hoofd als een vage, vormloze massa. Ik moest toen heel nuchter vaststellen dat het begrip ´god´ geen weten was, geen ervaring, maar mij door mensen in  mijn omgeving was aangepraat, in mijn geest was geplant. God was gewoon een implantaat.´

Hein Thijssen – ´Het leven is een schijtende merel´

Joop Ha Hoek - 9 juni 2022

‘Alleen voor een ontwaakte is het achtvoudige pad een natuurlijke zaak’

Meer onder 'pakhuis van verlangen'

Footer

Boeddhistisch Dagblad

over ons

Recente berichten

  • Boeken – DHAMMA-ZAADJES — Deel I
  • Verlichting is de kous op je kop
  • ‘Humor onttroont elke grootinquisiteur’
  • Guy – Het begrijpen van de ware aard van de dingen
  • Ludo – Zijn

Reageren

We vinden het geweldig om reacties op berichten te krijgen en op die manier in contact te komen met lezers, maar wat staan we wel en niet toe op de site?

Over het BD

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten.
Lees ons colofon.

Zie ook

  • Contact
  • Over ons
  • Columns
  • Reageren op de krantensite

Het Boeddhistisch Dagblad is een onafhankelijk journalistiek webmagazine over boeddhistische thema’s en inzichten. Lees ons colofon.

 

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken.  Via de instellingen kun je bepalen wat je wel of niet toestaat: bekijk je instellingen.

 

Privacy en cookies

Op deze website gebruiken we cookies voor het bijhouden van bezoekersstatistieken en als je reageert: je naam en mailadres.

Zo houden we bij hoe de site gebruikt wordt en hoe vaak.

Hier kun je instellen welke cookies je wel of niet toestaat.

Noodzakelijke cookies

Met deze cookies slaan we je voorkeuren in het gebruik van deze website op.

If you disable this cookie, we will not be able to save your preferences. This means that every time you visit this website you will need to enable or disable cookies again.

Privacy

Bekijk wat we wel of niet doen met je gegevens