Deze week ben ik nostalgisch, niet een beetje maar heel erg. Ik zong met Corrie Konings ‘Mooi was die tijd’ mee en de mooie tekst van ‘De kleine vogel…’ zat ook vast in het hoofd. Ik zong ‘Kleine vogel, ga maar slapen, in je mooie witte huis’ maar dat bleek toch niet te kloppen. Ga maar zweven, zingt volkszanger Arie Passchier. Mooi was die tijd en de vogel zetten me weer terug in dat kleine dorpje Bourg Saint Andéol in Zuid Frankrijk waar ik met mijn gezin vele maanden doorbracht. Onderweg naar ‘Boer’ zetten we dat plaatje van Corrie Konings in de auto diverse malen op en zongen de tekst keihard mee.
Ik voelde me deze week ook heel erg verwant met al die generaties familieleden voor me, die allemaal een stukje van me vormen. Dat komt omdat ik, toen ik in de douchecabine stond, merkte dat ik het washandje vergeten was en me met mijn handen inzeepte en waste, net als mijn opa deed, hoewel er in die tijd geen douchecabines thuis voor de arbeiders bestonden.
Wat een vergeten washand al niet te weeg kan brengen.
Ik leefde in het verleden en dat was erg mooi. Mooi was die tijd. Het geeft me energie om weer een tijdje door te gaan.
Moedig voorwaarts!