Twee kleinzoons, veertien en tien, komen logeren. Ze droppen de logeertassen in de gang en stevenen direct op onze TV af. Uit een grote supermarkttas komt een Xbox tevoorschijn. Vliegensvlug wordt het apparaat aangesloten. Alles is klaar voor Fortnite, battle royale.
Wat gebeurt hier? We hebben twee van de 250 miljoen overwegend jonge spelers in huis die wereldwijd dit schietgame spelen. In elke ronde worden honderd spelers, afkomstig uit de hele wereld, losgelaten op een virtueel eiland. Hun opdracht: elkaar ‘killen’. Winnaar is wie als enige overblijft. Er vloeit overigens geen druppel bloed. De kleinzonen houden er wat het schieten betreft hun eigen betekenisgeving op na, die minder gewelddadig is dan je zou denken.
Opa kijkt een tijdje mee en bevraagt zijn kleinzoons. Hij ontdekt tot zijn verrassing een unieke combinatie van spel, macht en religie. Spel? OK, het is een game. Macht klopt ook, want de sterkste wint al ‘killend’. Maar religie? Heel af en toe komt een kerk of tempel langs, soms als ruïne. Maar verder?
Het eiland vormt een virtuele wereld die voor de speler die er in opgaat zo reëel is dat het verschil met de echte nagenoeg wegvalt. Identiteit ontleen je aan je hoogst individuele kenmerken als deelnemer, zoals je outfit en je wapens. Je kunt er jezelf zijn of worden. Iedereen heeft gelijke kansen, maar je onderscheidt je door je daden. Er zijn helden die via hun site aan talloze ‘volgers’ laten zien hoe supergoed ze zijn. Door het spel voel je je opgenomen in een veel groter netwerk. Desgewenst vorm je met je vrienden een wedstrijdteam. Dat heeft eigen taalgebruik en codes. Je kunt als het tegenzit ‘healing’ ontvangen via een teamgenoot. Het spel geeft een kick. Het is mogelijk dat je verslavingsverschijnselen gaat vertonen, 24/7 in dienst van Fortnite.
Elke vergelijking gaat bij voorbaat mank, maar een religie brengt een flink aantal gelovigen samen rond een door hen als echt ervaren buitengewone werkelijkheid. Via die realiteit vergroten mensen hun welbevinden. Een gelovige ontleent als individu identiteit aan de eigen religie. Dat individu maakt daarnaast deel uit van een netwerk. Bij tegenslag is er helende hulp. Religies kunnen een totale inzet vragen. De gelovige kan 24/7 opgaan in de eigen religie, op het fanatieke af. Sommige gelovigen zijn als geloofshelden een voorbeeld voor anderen. Het heil is er voor iedereen, maar het is ook schaars. Elke religie heeft een eigen taalgebruik en betekenisgeving.
Gejuich bij de TV. Voor het eerst sinds maanden als laatste overgebleven!
