Sinds het afbreken van een pinnetje in mijn nagelknipper zit ik naar mijn gevoel zwaar in de problemen. Het was een in rubber gevatte nagelknipper- thans in het vuilnisvat, anders dan de kale metalen versie, die het begaf. Het pinnetje zorgde er voor dat- als ik op het handvatje drukte, het metalen bekje de nagel afhakte, afsneed. Maar het pinnetje puilde naar buiten uit, maakte de knipper onbruikbaar, zodat de nagelranden van mijn hand wel worden omvat door het ijzeren bekje en de nagelrand wordt afgeklemd maar niet afgesneden. Alsof een guillotine niet goed werkt, een naar gevoel.
Gisteren stapte ik binnen bij een apotheek, maar daar verkochten ze geen nagelknippers. Wel luiers, maar die heb ik niet nodig.
Lange nagels hebben vervelende gevolgen. Zo verpotte ik vandaag een prachtige, lange sanseveria, en hup, nagels in de rouw. Het probleem is dat ik geen nagelbijter ben, geen zenuwpees. Dan had ik geen probleem. Het leven is niet altijd prettig, dat merken jullie wel. Morgen maar even naar Kruidvat, dit is geen doen.
Moedig voorwaarts!