Zes spannende uitzendingen lang keek topinterviewer Coen Verbraak in de ziel van twaalf religieuze leiders. Hij stelde de heikele vragen. Bestaat God? Schepper? Bron van goed èn kwaad? Wie mag er in jouw hemel? Mag euthanasie?
Wat zag ik vanaf de bank?
Spelers die in hetzelfde veld een wedstrijd spelen, maar zonder enig teamverband. Vrijwel iedereen wil in hetzelfde doel scoren. Ieder voor zich, en ‘God’ misschien voor allen. Elke solist is – volstrekt of bijna – zeker van het hemelse kampioenschap.
Een coach ontbreekt, al zien sommigen hun God zo. Elke speler heeft een eigen spelopvatting. Sommigen spelen defensief, vanuit een vaste rol. Anderen meer open, op zoek naar onvermoede kansen.
In de rust staan ze afzonderlijk de journalist te woord. Wat de anderen beweren, zien ze pas veel later, als de mooiste sound bytes achter elkaar zijn gemonteerd.
Was deze serie nu een reclamespot voor religie als tak van sport?
Als kijker bleef ik gemakkelijk hangen bij de verwarrende verscheidenheid. Dan dacht ik al snel: ‘Bij zoveel waarheidsclaims kan niemand gelijk hebben’. Maar ik zat ook wel af te vinken: ‘Ja, mooi gezegd. Nou nee, dat vooral niet.’
Misschien wordt de tweede helft anders?
kees moerbeek zegt
Wat ontwar en ontwikkel je hier in jouw reclamespot, André? Als we dan toch cynisch moeten zijn :-)
De volgende keer graag commentaar vanaf een kussentje in plaats van onderuit gezakt met een spirituele sixpack op de bank.