Stadsmonnik Maarten Hunink: ‘Ik leef niet als kluizenaar’

In de zoektocht naar hoe je liefde, vrede en geluk bij jezelf ontwikkelt besloot Maarten Hunink (30)  een jaar lang te leven als boeddhistische monnik. Midden in de wereldstad Rotterdam en zonder begeleiding zoekt hij op zijn eigen manier naar een middenweg tussen dit monnikenleven en het actieve stadse leven. Maarten heeft al negen maanden van zijn monniksbestaan achter de rug.

Het idee is ontstaan in Frankrijk. Hij deed verschillende retraites met zenleraar Thich Nhat Hanh in Plum Village (Frankrijk). En dacht:  dit doet me goed; dit wil ik langer doen. In Plum Village leerde hij zijn patronen herkennen en er niet in mee te gaan. Maarten: ‘Hier in Nederland komen oude patronen snel terug. Ik leef een jaar lang als monnik omdat het gezond voor me is. Ik volg een weekrooster van meditatie, stilte en focus.’

Hoe kun je leven als monnik in de stad? ‘Ik leef van mijn spaargeld. Maar een monnik heeft niet veel nodig. Ik woon in een antikraakpand in hartje Rotterdam. Ik haal eten op in een supermarkt dat ze anders weggooien. Ik leef niet als kluizenaar. Mensen blijven sociale wezens. Het verbod op seks (inclusief masturbatie) is lastig. Maar ik heb geen vaste vriendin, dat scheelt. Dit is een ontdekkingsreis naar mezelf. Vroeger wilde ik de wereld verbeteren. Nu probeer ik mezelf te begrijpen en indien nodig te veranderen.’

Maarten is vrijdag 24 april 2015 te gast in het boeddhistisch centrum Ehipassiko in Antwerpen.   Hij zal met belangstellenden delen over de vrijheid die hij ontdekt in een leven vol restricties en hoe hij geluk en liefde leert ontwikkelen binnen zichzelf. Daarnaast zullen ook de moeilijkheden aan bod komen die hij ervaart met bijvoorbeeld zijn verslavende gedrag rondom internet, series, films, etc… en de uitdagingen die een celibatair leven met zich meebrengen.

Maarten Hunink groeide op onder de rook van Rotterdam. Na een aantal omzwervingen als professionele danser en webdeveloper besloot hij zich te focussen op zijn grootste innerlijke wens, namelijk een steentje bijdragen aan positieve verandering in de wereld. Vanuit die intentie ontstond het project “I want to make the world a better place” waarin mensen een jaar lang elke maand konden bepalen wat hij moest doen om de wereld te verbeteren. Na een intensief jaar vol met werkzoekenden helpen, de herkomst van kleding onderzoeken, zonder elektriciteit leven en geen afval produceren besloot hij zijn focus naar binnen te verleggen en te onderzoeken hoe hij bij zichzelf verandering kan observeren in de hoop daardoor een gelukkiger, blijer en liefdevoller mens te worden. Geïnspireerd door de traditie van Thich Nhat Hanh leeft hij nu reeds negen maanden volgens de tien novice precepts en ervaart hij hoe het is om als monnik midden in de stad te leven.

De tien voorschriften/trainingsregels (Pali: dalasila) van de samanera (Pali: novice-monnik) kenmerken de overgang van leek naar monnik in het boeddhisme. Ze vormen een training in moraliteit en een vorm van ascese.

De Tien Voorschriften zijn:

1. Ik onderneem de training van het niet doden van levende wezens.
2. Ik onderneem de training van het niet nemen van wat aan anderen toebehoort (niet stelen).
3. Ik onderneem de training van het afzien van seksueel gedrag.
4. Ik onderneem de training van het niet liegen of onwaarheid spreken.
5. Ik onderneem de training van het niet consumeren van middelen die de geest bedwelmen (drugs en alcohol).
6. Ik onderneem de training van het niet eten van het middaguur tot het ochtendgloren.
7. Ik onderneem de training van het niet bezoeken van shows en gelegenheden van vermaak.
8. Ik onderneem de training van het niet dragen van lichamelijke versieringen en parfums.
9. Ik onderneem de training van het leven in eenvoud.
10. Ik onderneem de training van het niet gebruiken van geld.