Joop Hoek: ‘In mei 2012 kwam de eerste editie van het BD uit, met verhalen over het bezoek van de Dalai Lama aan het Belgische Huy. Sindsdien hebben we al duizenden artikelen geplaatst. Zelf gemaakt, door onze vaste schrijversploeg vervaardigd. Nieuws uit Nederland en België en uit andere media overgenomen berichten uit verre landen.
We begonnen in een periode dat de komkommers tot in de hemel groeiden. We kwamen leuke mensen tegen, maar ook oplichters, criminelen en charlatans. Het maakte ons blij en verdrietig. We leren het boeddhisme, en de werking van de menselijke geest, van binnenuit kennen. Giftige pijlen? We zijn ze tegen gekomen. Liefde, het is er.
We leren elke dag dat het boeddhisme niet heilig is, dat het boeddhisme bestaat uit gewone mensen. Dat de leer soms haaks staat op de praktijk. En sinds augustus 2012 is de boeddhistische keuken van onze eindredacteur Jessica Hummel open. Geniet van haar gerechten en vertel het door. Geluk gaat door de maag, in dit geval.’
Eigen kookrubriek
Jessica Hummel: ‘Vanaf vandaag, augustus 2012, heeft het Boeddhistisch Dagblad een eigen kook/eetrubriek. Om de twee weken een aflevering, met verhaal en recepten. Koken vanuit een boeddhistische achtergrond, in een Nederlandse keuken.
U zult zich misschien afvragen of er eigenlijk een Nederlands boeddhistische keuken bestaat. Nog niet, is het antwoord. Maar we kunnen er iets aan doen. In de landen waar een groot deel van de bevolking boeddhist is bestaat er een boeddhistische variant van de nationale keuken. Dus waarom niet bij ons. Aangezien ons land veel boeddhistische stromingen en groepen rijk is kunnen we al veel buitenlandse kanten op. Maar het mooiste is natuurlijk om het te doen met wat hier is, en wat nu is. Seizoensgroenten. Compassie in de keuken, dus weinig tot geen vlees. Mindfull koken, dus geen nadruk op snel klaar recepten maar liever eens wat langer stilstaan bij de producten waarmee je bezig bent. Het zoeken in hoe je het doet en dát je het doet, en niet waarmee je het doet. Geen dure apparaten en buitenissige ingrediënten. En geen verspilling, dus ook aan restverwerking wordt gedaan. Alle groenten zijn evenwaardig, er wordt over persoonlijke afkerigheid heen gestapt en er zijn suggesties voor het gebruik van andere gelijkwaardige ingrediënten. Er wordt niet gedaan aan muggenzifterij, er wordt eerder met handjes en snufjes gewerkt dan met afgewogen grammetjes. Ook omdat je hier en nu soms aan een wat andere balans in zoet en zuur behoefte hebt.’
Overlijden
Op 22 oktober 2021 overleed Jessica op 55-jarige leeftijd. Paul van Buuren schreef een In memoriam
Vandaag hoorden we dat Jessica Hummel is overleden. Jessica heeft bij het begin van het Boeddhistisch Dagblad geholpen om het blad te vullen en vorm te geven. Zonder haar was de rubriek B’eter er niet geweest.
Begin augustus hoorde ze dat ongeneeslijk ziek was. De meeste mensen leven niet lang genoeg, en zeker Jessica niet. Ze is 55 jaar geworden.
Jessica was leuk, lief, woest intelligent en grappig. Ze had een encyclopedische algemene ontwikkeling. Ze hield van haar meneer, dochters, “strips, muziek, boeken, sommige mensen, drop en single malt whisky”. Ze hield niet niet van: “pretentieuze mensen, reclame tussen films, keurslijven en modegrillen”.
In 1998 heb ik haar ontmoet. Ze was toen een van de eersten die al een heel internetleven had. Ze was lid van de nieuwsgroep nl.eeuwig.september en ze had haar eigen website. Ze was daarin een voorbeeld voor me.
Ik heb haar gevraagd hoe ze omging met de klap. Ze schreef:
“Het helpt dat ik al langer met boeddhisme bezig ben, mijn wilskracht helpt, huilen helpt, mijn karakter om niet in de slachtofferrol te duiken helpt. De liefde die op me afkomt helpt. Ik kan veel mensen inschakelen voor hulp. En dat helpt allemaal. Ik kan terugkijken zonder enige wrok. Dat helpt ook.
Je leeft in je bewustzijn, en als je dood bent dan ga je uit dat bewustzijn. Dus ik blijf bewust, verdeel mijn energie, blijf communiceren en liefhebben.
Het was een goed leven, en dat verdient een goed sterven. Een mooie boeddhistische quote van Hui Neng: ‘als je doodgaat voor je doodgaat, ga je niet dood als je doodgaat.’
Jessica was nuchter en ze was creatief. Op Twitter verzuchtte ze:
‘Wil iedereen die mij meent te moeten vertellen dat ik positief moet blijven met mijn ongeneeslijke kanker even voordoen hoe die dat zelf doet, of snel ongeneeslijke kanker krijgen zodat het speelveld geleveld is? Anders kop houden graag! (Dag Dood, kom erin, laatste kopje thee?)’
