We zeggen van dieren te houden maar eten hun vlees.
We zeggen vrede te willen maar nemen deel aan oorlog.
We zeggen vrouwen te respecteren maar keuren het sekswerk niet af.
We worden hysterisch bij een pedo in onze straat maar de meeste pedo’s zitten thuis: incest!
We willen de wereld veranderen maar laten dat graag aan anderen over, de politiek!
Veel geweld komt van drugshandelaren, maar we blijven als zogenaamde nette burgers drugs gebruiken.
…
De wereld is niet getransformeerd door ons geloof in Boeddha, Christus, Krishna, Mohammed, Enzomeer!
Het is ook niet ons geloof dat de wereld zal veranderen maar onze integriteit: liefde en waarheid.
Zijn we echt liefdevol en zijn we echt bereid de waarheid te spreken?
Zonder waarheid in ons leven kan rechtvaardigheid onderling bij mensen niet functioneren.
Zonder liefde en vergeven draait alles enkel om oorzaak en gevolg. Sommige mensen verdienen gewoon beter, omdat ze handelden in onwetendheid.
Als we elkaar niet kunnen vertrouwen, kunnen we niet goed met elkaar functioneren als: gezin, werkvloer, winkelketen, Enzomeer.
Maar zonder een glimlach rond onze mond, weten we zeker dat het leven zinloos is.
Er zijn genoeg heilige boeken en tradities maar we hebben niet echt geluisterd. Net als jonge mensen het ouderlijk huis verlaten en beweren het beter te weten. Misschien begaan deze jonge mensen niet dezelfde fouten als die van hun ouders maar simpelweg andere lelijke fouten!…
Jonge mensen dienen hun ouders goed te begrijpen in de plaats te veroordelen.
En ouders dienen volkomen integer te zijn. Want op het moment dat een ouder zijn of haar integriteit verliest, stopt de opvoeding, nietwaar?
Als je een geestelijk leraar betrapt op een leugen, zal hij/zij dan nog wel echt een leraar voor jou kunnen zijn?
Als je ziet dat een leraar niet kan vergeven, terwijl alles erop wijst, dat dat zinvol zou zijn, zal je de leraar dan nog wel voor vol aanzien?
Ik zeg je, dat liefde en het spreken van waarheid niet zonder elkaar kunnen.
Geen water, geen vis.
